Nieśmiertelność. Prawda czy fikcja? (Strona 10 z 20)

Ok, pociągnę temat, by nie zostawiać zadanego przeze mnie pytania bez odpowiedzi. Starożytni mieli ogromną wiedzę, duża jej część pochodziła z potężnych cywilizacji "sprzed potopu", tj. w szczególności Atlantydy, jak sami twierdzili - w każdej znaczącej cywilizacji (egipskiej, sumeryjskiej, chińskiej, mezoamerykańskiej...) było to samo. Obecnie CELOWO tą wiedzę się ukrywa lub przeinacza. Wyjaśniam poniżej co i jak, i chociaż w samą wiedzę starożytną nie będę tu głęboko wchodził. Generalnie, warto mieć otwarty umysł, zamiast sugerować się poglądami wyznawanymi przez masy.

W tej krótkiej opowiastce o dzikusie stykającym się z czymś, czego nie rozumie, chodzi o brak pojęcia (koncepcji) samochodu. Starożytni Egipcjanie rozumieli doskonale tą kwestię: dlatego taką wagę przywiązywali do "imion" - ale nie chodziło o żaden zestaw liter ani dźwięków, ale o pojęcie na jakiś temat, co dobitnie widać w ich naukach i ich rozumieniu zaświatów (tak długo jak umysłowo nie masz pojęcia o jakimś aspekcie rzeczywistości, to go nie będziesz dostrzegał). Chodzi zatem o posiadanie pewnych "koncepcji-terminów". Jak pisałem, jest to kluczowa kwestia, bo uwydatnia problem, jaki ludzie mają z energią, mając o niej blade pojęcie, i to głównie z lekcji fizyki, ze względu na proces tresowania ludzi przez m.in. media czy system edukacyjny. Małe dzieci mają lepsze pojęcie o energii od dorosłych, tyle, że nigdy nie dochodzi do etapu, w którym nazywają to, co postrzegają, przez co wszystkie te doświadczenia są represjonowane (co jest celowe, by człowiek miał ułomną pamięć, także dotyczy to tzw. poprzednich wcieleń). A pamięć (i umysł) człowieka głównie odnosi się do tego, co namacalne - tak to zostało zaplanowane. Rozwijam ten temat poniżej i wyjaśniam gdzie tkwi pułapka. W skrócie, ktoś celowo zadbał o to, byś żył krótko, umierał się i odradzał w kolejnych wcieleniach, i to bez pamięci o nich. Gdybyś miał pamięć o nich, to byłoby to prawie równoznaczne z życiem w jednym wcieleniu; wspominałem też wyżej o przypadku R. Monroe'a, stykającym się z ludźmi, którzy osiągnęli jako całe społeczeństwo życie wieczne w materii, dlaczego to, co napisał Hejal w zacytowanym niedawno fragmencie, też mija się z rzeczywistością, tj. jest jedynie poglądem: ludzie mogą, po osiągnięciu pewnego etapu, w ogóle wyjść poza tego typu ograniczenia o jakich ten fragment mówi i zmieniać sobie ciała do woli, zatem "po co się ograniczać" nie jest argumentem, przeciwnie, wskazuje na brak rozeznania. Jeśli o czymś nie wiemy bądź tego nie postrzegamy, to możemy jedynie ślepo wierzyć, że coś jest lub nie jest, a to drugie ZAWSZE jest gorsze, bo gdyby Kolumb założył, że Ameryka nie istnieje, to do dzisiaj moglibyśmy tkwić w mylnym założeniu, co już wielokrotnie pisałem - tak często, że już jest to nudne.

Pytałem wcześniej co znaczy "popracować" nie przypadkowo, podobnie jak pytałem wyżej co właściwie znaczy "bycie jak energia". Warto to dobrze zrozumieć, zanim wyciągniemy jakiekolwiek wnioski. Inaczej będziemy powtarzać jakieś tradycyjne "rytuały", których tak naprawdę kompletnie nie rozumiemy, lub tylko wydaje nam się, że rozumiemy.

Bycie "jak" energia to nie metafora, to pewien wyczuwalny stan, który można w dodatku dość łatwo wytworzyć. Jeden taoista porównał "morze energii" (do którego odniesienia mamy we wszystkich kosmologiach starożytnych, np. w Egipcie była to bogini Nun oraz Nut - oczywiście, nie chodzi o żadne bóstwo, tylko o opis wszechświata) do ryb w wodzie. Podobnie jak powietrze, trudno mieć koncepcję powietrza, dopóki go nie zabraknie. Chodzi o dostrzeżenie różnicy, a jeśli całe życie jako ryba żyjemy w wodzie, musimy przestać "myśleć" i "wierzyć" w to co wierzą inne ryby - czyż nie? Tak samo jest z energią, z tą różnicą, że dotyczy on percepcji, która działa inaczej: percepcja tzw. "poza-zmysłowa" ma związek z rezonansem.

I to właśnie jest tutaj kluczowe: odczuwać energię można na wiele sposobów, a cały proces jest sterowany umysłem. Ludzie mocno deprecjonują rolę umysłu, bo tak zostali nauczeni w szkołach (piszę o tym w wątku o niewolnictwie, jak już wielokrotnie powtarzałem); zwraca się uwagę wyłącznie na to, co "solidne", konkretne itd. - czyt. mamy do czynienia z celowym utrzymywaniem ludzi w poglądach czysto materialistycznych, tj. dotyczących postrzegania rzeczywistości przez pryzmat fizyczny (materialny). W ten sposób wszystko, co człowiek robi, ostatecznie jest uwarunkowane oceną mającą za kryterium podstawę materialną. Małgosia trafnie zauważyła, że od materii nie warto uciekać (co m.in. robią buddyści), bo stanowi taki sam element rzeczywistości jak każdy inny. Jedną z kluczowych funkcji organizmu, by ten się nie starzał, jak już wskazywałem na podstawie badań naukowych, jest przepływ krwi - który poprawnie funkcjonuje tylko, gdy się ruszamy, tak więc wszelkie ćwiczenia qi-gong tai-qi i inne są bardzo ważne (i warto też pamiętać, że ich celem jest, jak wskazywali ich twórcy, i jak zresztą nazwa wskazuje, praca z i nad energią qi; podważanie aspektu energii qi w nich zawartego jest co najmniej zabawne). Nie warto jednak wpadać w ekstrema, a większość rozmów w tym temacie miała charakter biało-czarny (albo-albo), co całkowicie zaburza jego przekaz.

Od umysłu także się nie ucieknie - a właściwie tym bardziej, bo jeśli ktoś podważa możliwość osiągnięcia nieśmiertelności (co moim zdaniem samo w sobie jest też zabawne), to to, z czym zostanie po śmierci owego ciała, będzie właśnie jego/jej umysłem, więc tym bardziej chyba powinien nad nim pracować, jeśli deprecjonuje wartość (długowieczność) ciała. A ludzie robią na odwrót! Takie mają bagno w światopoglądach - ale jak pisałem, celowo się ludzkością manipuluje, by robili wszystko odwrotnie, niż "powinni" (tj. niż wskazywałby na to rozsądek, gdyby zastanowili się nad sobą i swoim umysłem, od którego ciągle uciekają!). W skrócie: to, na co kierujemy uwagę (świadomość), ma kluczowe znaczenie. Jeśli kierujesz uwagę wyłącznie na materię, to to właśnie będzie Twoim doświadczeniem. Jeśli kierujesz uwagę na aspekty nie-materialne, to rozwijasz w ten sposób, oczywiście, percepcję poza-zmysłową (a raczej, zmysłową w sensie zmysłów poza-materialnych). Np. dotyk jest bardzo ciekawym zmysłem: odczuwasz nie tylko dotykany przedmiot, odczuwasz również energię w formie fizycznej dzięki niemu w postaci temperatury. Jak to możliwe? Naukowcy mają na ten temat szereg teorii, ale warto samemu wszystko weryfikować (a ludziom się wmawia, że powinni zawierzyć "nauce", i wiąże się to wyłącznie z przestudiowaniem setek grubych i celowo nudnych akademickich podręczników, byleby sami niczego nie odkrywali ani nie myśleli samodzielnie ).

I tu właśnie leży klucz do "bycia jak energia". Ludzie mają dość zabawne podejście do rzeczywistości, co po części wynika z ww. materialistycznego podejścia do świata. Materia ma to do siebie, że ciało fizyczne tkwi w jednym miejscu w czasie i przestrzeni z ogromnymi ograniczeniami: albo ćwiczysz, albo nie. Tymczasem takie podejście mocno zaburza prawdziwą rzeczywistość. Nastawienie ma kluczowe znaczenie - na dłuższą metę - w osiągnięciu czegokolwiek, w tym długiego życia. Jest to raczej stan umysłu, a nie - jak w przypadku katolików - chodzenie na godzinkę do kościoła co niedzielę (co nazywają "praktykowaniem"), co ma zapewnić im życie w niebie, w przeciwieństwie do kilku miliardów innych ludzi, którzy będą się smażyć w piekle

Na pewno wiele osób z forum próbowało np. zobaczyć aurę. Jest to stan umysłowy, w którym zaczynasz postrzegać energię przy pomocy "wewnętrznego wzroku". Tutaj chodzi o coś trochę innego - o postrzeganie za pomocą czegoś w rodzaju "wewnętrznego dotyku". Chodzi o coś w rodzaju elektro-magnetycznego rezonansu komórkowego - tj. relacji wibracyjnej między komórką fizyczną oraz energią, gdzie oba nadają na tej samej częstotliwości. Jest to moim zdaniem bardzo dobry punkt wyjścia. Przy czym, jak pisałem, nie chodzi o to, by "odbębnić" co niedzielę jakąś praktykę; chodzi o stałe przejście na inny stan psychiczny, w którym inne stany świadomości niż koncentracja na materii będą normą.

Ostatecznie, obserwacja - nie rzeczywistości materialnej, ale swojego umysłu - jest kluczem. Poniżej bardzo inspirująca tablica na temat tego, czym jest umysł: chodzi o sławną "trójcę" umysłową, tj. boga Ra, który jest tym samym, co słońce w astrologii, a zarazem głównym "dostawcą" świadomości.

Faktycznie przeoczyłem. Czy możesz wskazać w których miejscach?

Czemu? Pozwolę sobie nie stosować się do Twojej rady w tym przypadku.

Przeciwnie, Małgosia, powtarzasz ciągle te same frazesy, a kiedy dopytuję się, zazwyczaj ignorujesz pytania, albo piszesz takie poetyckie kwiatki jak "bycie jak energia to po prostu bycie jak energia".

Natomiast te związane z umysłem oczywiście pozwoliłaś sobie pominąć. Napisałem w ww. poście, że ćwiczenia fizyczne są ważne, ale nie wyczerpują tematu. Kto tu jest ignorantem?

Powtarzam to, co jest kluczowe. Ty natomiast powtarzasz to samo "doradztwo" niczym nie poparte, ignorujesz wszystkie wyjaśnienia, i unosisz się dumą, to jak mam wytłumaczyć w czym problem? Napisałem na czym polega praktyka, i ona nie jest tak ograniczona jak to sugerujesz. Na pewno przeczytałaś moją wypowiedź? Z Twoich słów wynika, że nie - bo w przeciwnym wypadku wychodziłoby że w ogóle nie rozumiesz o czym piszę. Proszę przeczytaj moją wypowiedź zanim zdecydujesz się odpowiedzieć, bo Twoje zupełnie niemerytoryczne wypowiedzi właśnie niczego nie wnoszą, co już dla wszystkich jest oczywiste, także Ciebie, jeśli na spokojnie przeczytasz większość swoich wypowiedzi. Wbrew temu co piszesz nie tylko nie zadajesz właściwych pytań, w ogóle ich nie zadajesz, z góry mając odpowiedzi na wszystkie pytania, i z góry ustalone jako właściwe

A patrząc szerzej, widzę niestety codziennie ludzi, którzy żyją w ciasnych poglądach i ograniczeniach, widzę skąd te ograniczenia się biorą, i obawiam się, że nic nie można zrobić, by sami myśleli za siebie. Nawet jeśli się ze mną zgodzą, szybko - oglądając się na tzw. "większość" - wracają do swoich zwykłych nawyków i ograniczeń. Ostatnio trochę pisałem właśnie na ten temat, bo uważam, że to podstawa, by zacząć samemu wszystko weryfikować, oczywiście warto powoływać się na odkrycia wybitnych, niezależnych osób, do których wielu taoistów, hinduistów, buddystów, naukowców, wynalazców czy różnych myślicieli i praktyków się zalicza - ale gdyby oni nie myśleli sami za siebie, bylibyśmy jak ten dzikus z opowiastki wyżej: nawet nie bralibyśmy pod uwagę tego, że w ogóle można cokolwiek osiągnąć, zarówno jako jednostka, jak i rasa ludzka. Jeśli ktoś uważa, że powinniśmy się ograniczać - ok, ale to nie daje podstawy zamykania ust komuś, kto nie zamierza zatrzymać się na tym, co robią i w co wierzą masy. I myślę, że jeśli stoi jakieś przesłanie za tym forum oraz powiązanymi wolnymi mediami, to właśnie to jest na pierwszym miejscu.

W systemach hinduskich, chińskich, a tym bardziej tybetańskich i buddyjskich, ćwiczenia fizyczne są tylko jedną ze ścieżek, a nawet jeśli, to w nazwie mają "qi" nie bez kozery Odsyłam do źródeł.

Krótko: napomknąłem wielokrotnie i wskazałem od czego (moim zdaniem rzecz jasna, ale wynikającym z długich badań w temacie i opierających się także na wypowiedziach w szczególności taoistów ale nie tylko) warto zacząć, co zresztą jest bardzo podstawową kwestią, stare zapiski taoistów idą znacznie dalej, zagłębiając się mocno w to, w jaki sposób w ogóle zrozumieć to, co się robi na poziomie energetycznym z organizmem (i oczywiście, jak pisała Małgosia, zawsze trzeba zachować pewne zasady "BHP" - ale bez przesady, jeśli ktoś ma się kierować strachem po obejrzeniu jakiegoś filmiku na YouTube czy innych mediach, i z tego względu niczym ludzie na kwarantannie z 3-ma maskami na twarzy - niestety dosłownie - drżeć ze strachu, to chyba myli pojęcia). Zgadzać się nie trzeba, można ignorować wszystko - mamy wolną wolę i decydujemy oczywiście za siebie. Jeśli ktoś się nie zgadza, i jest przy tym ekstremalnie niemerytorycznym i do dyskusji nie zamierza nic wnosić, to mogę tylko taką osobę odesłać do ww. zapisków taoistów, gdzie jest jak byk napisane, że od energii i umysłu nie da się uciec, a percepcja fizyczna - co zarówno twierdzili buddyści jak i taoiści - właśnie jest czynnikiem OGRANICZAJĄCYM jakiekolwiek większe osiągnięcia. Tak więc osoby, które chcą pisać jawną nieprawdę, po prostu odsyłam do źródeł, niech sam(a) zweryfikuje tą kwestię.

Jak zwykle masz rację.
"Podróż tysiąca mil zawsze zaczyna się od pierwszego kroku"
[url]https://www.youtube.com/watch?v=EsRahLG5fNU[/url]
To przykład, jak można całe życie szukać i nie znaleźć, podróżować i stać w miejscu, nie mając czasu na autorefleksję nad tym co się robi...

Istnieje sporo wskazówek, także potwierdzanych przez coraz większą liczbę osób zajmujących się tematem, związku DNA z długością życia. Naukowe dane (m.in. te, które już przedstawiłem), również to potwierdzają. W tym sensie wewnętrzna alchemia, praktykowana przez tysiąclecia, i której nazwa wywodzi się od nazwy starożytnego Egiptu (Al Khem - kraj Khemitów, czyli Egipcjan), przede wszystkim ma związek z przeprogramowaniem DNA; metody, które stosowali ww. alchemicy, natomiast wskazują na to, że owo DNA może zostać przeprogramowane dzięki bezpośredniej pracy z systemem energetycznym.

Poniżej podaję kolejny ciekawy fragment, dot. medycyny i alchemii prehistorycznej:

Dodaj jeszcze 13, kiedy nie masz nic do napisania innego, to offtopujesz Też pasuje jako puenta, podsumowanie Twoich ostatnich odpowiedzi w różnych wątkach Jeśli nie zastosujesz swoich 12 "przykazań" najpierw do siebie, to inaczej będą to tylko puste frazesy.

Dodam, że nie jestem zwolennikiem żadnych religii, sztywnych rytuałów ani sztywnych regułek, nie lubię też pustych filozoficznych dyskusji Nie ważne, czy jest to sformalizowana wersja taoizmu, sformalizowana wersja jogi, kung fu, tai chi, buddyzmu, chrześcijaństwa, czy czegokolwiek innego. Takie zamknięcie umysłowe, gdy ktoś sztywno się trzyma tych samych regułek, rytuałów, ruchów czy praktyk, można podsumować następująco:

Ruchy, które wykonywały osoby zajmujące się np. qi-gong, dla osób z zewnątrz wydawały się niesamowicie istotne, ale to tylko pozory, bo skupiając się wyłącznie na ruchach, gubili istotę rzeczy. Patrzenie z zewnątrz na rytualnie wykonywane czynności, w dowolnej dziedzinie, powoduje, że obserwatorzy-adepci mistrza tkwią w (błędnym) przekonaniu, że wystarczy te ruchy powtarzać, a osiągną takie samo mistrzostwo. W ten sposób "narodziło się" mnóstwo, często samozwańczych, nauczycieli tego typu sztuk, zredukowanych do czysto fizycznych ruchów, którzy do dzisiaj uczą. Tyle offtopu, wracam do głównego wątku.

Jak pisałem, taoizm - ten prawdziwy, a nie później sformalizowany - ma rodowód archaiczny, tzn. wywodzi się z przekonań i percepcji wszechświata, jakie mieli ludzie zanim powstały znane cywilizacje. Ci ludzie w mniejszym stopniu byli ograniczeni dzisiaj powszechnymi poglądami wszechobecnego dzisiaj materializmu (czyli odnoszących się wyłącznie do fizycznej, zewnętrznej warstwy), a raczej dostrzegali rzeczywistość poza jej zewnętrzna powłoką. Jest to kluczowa sprawa, jeśli od tego punktu nie wyjdziemy, to cała reszta nie ma znaczenia, możemy w nieskończoność powtarzać to samo, bezrefleksyjnie. Dla sprawnego, praktykującego (podkreślam jeszcze raz, nie w bezsensowny sposób, powtarzając jak bezmyślna maszyna te same ruchy - to nie na tym to polega, a przeciwnie) mistyka granica między światem fizycznym a mistycznym była cienka, a właściwie nie istniała, rzeczywistość ma ciągły charakter. Jeszcze raz muszę podkreślić, że to kluczowa sprawa - bez tego cała reszta tej wypowiedzi nie będzie miała znaczenia. Człowiek, który wychodził poza ww. ograniczenia, nigdy nie umierał, nawet, jeśli za swoją wolą opuszczał ciało fizyczne. Żebym znowu nie został tu źle zrozumiany: kluczowe jest to, że kiedy osiągasz pewien poziom w sztuce, którą można by nazwać szamańską, śmiertelność przestaje po prostu istnieć, tzn. masz wybór co zrobisz ze swoją energią w postaci nie-fizycznej i fizycznej; odkrywasz, że Twoje myśli decydują o Twoim życiu, przestajesz podlegać siłom wszechświata, bo potrafisz z nimi współpracować. Siły życiowe mogą być postrzegane, dzięki rozszerzeniu swojej świadomości ich istnienia, i dzięki temu (na tym ta praktyka polega) stopniowo zaczynają być kontrolowane.

Nie można patrzeć na życie na jakiejkolwiek planecie (a tym bardziej Ziemi) bez ujęcia go w szerszy kontekst - możliwie jak najszerszy. W innym przypadku błądzimy, próbując zrozumieć COKOLWIEK. To mniej więcej tak, jakby wydawać wyroki na temat całego wszechświata, opierając się na wiedzy opartej na naprawdę niewielkim doświadczeniu życiowym: łąkach, zwierzętach, wybudowanych przez człowieka miastach, czy stworzonej przez niego nauce, która w takiej formie, jaką obecnie mamy, liczy sobie może 150 lat... Naprawdę zdumiewa mnie to, jak bardzo ludzie opierają swoje najbardziej fundamentalne poglądy na tak kruchych podstawach. Na czymś oczywiście muszą je opierać, ale myślę, że każdy tutaj wie, jak bardzo przeciętna osoba na tej planecie kurczowo trzyma się swojego światopoglądu oraz orientacji na bardzo ściśle określone, wąskie ideologie (którymi może być wszystko)...

Piszę o tym w tym wątku, bo aby zrozumieć długie lub wieczne życie, warto najpierw zadać pytanie o to, co to właściwie jest życie, z czym się wiąże itd. - a także zadać bardziej szczegółowe pytania o to, jak wygląda życie na naszej planecie. W skrócie moje ustalenia do tej pory - część stanowi krótkie podsumowanie z moich poprzednich wypowiedzi, ale bez umieszczenia ich w pewnym kontekście łatwo jest traktować je jako odizolowane fakty - a tak nie jest, trzeba pamiętać o pewnych ramach, w których wszystko istnieje, żeby zrozumieć sprawę:
- życie w organizmie fizycznym nie opiera się stricte na samym organizmie fizycznym, choć tak się zazwyczaj bezwiednie zakłada (i w dodatku wbrew aktualnemu stanu wiedzy naukowej): jest ono zaledwie REZULTATEM - efektem współdziałania DNA (zakodowanej dzięki mikro-cząsteczkom informacji o rozwoju organizmu) oraz energii (swego rodzaju inteligentnej substancji, która zasila cały proces budowy - jako budulca używa ona m.in. białek)
- DNA posiada zarówno aktywne lub nieaktywne części (także dotychczasowe ustalenia nauki) - to, które z nich są aktywowane, są ewidentnie sterowane przez energię, którą z kolei my (nieświadomie) filtrujemy
- świadomość - zmiany w umyśle - mają wpływ na DNA, w większości przypadków pośredni, ale kluczowy
- DNA wszystkich organizmów ludzkich zawiera program rozwoju, a właściwie tak naprawdę POTENCJAŁU (to jest istotna różnica - Darwin zakładał rozwój linearny, przypadkowy i ograniczony; w rzeczywistości w DNA jest ukryta nieskończona ilość różnych wariantów rozwoju - a DNA definiuje zakres tego możliwego do rozwoju potencjału, w tym program długości życia)
- koncepcja życia wychodzi poza samo życie w materii, które jest jedynie jedną z jej form (a zatem fundament życia NIE opiera się na materii)
- planeta Ziemia została uznana przez cywilizacje kosmiczne jako miejsce do eksperymentu z życiem fizycznym (opartym na DNA)
- fizyczne życie na Ziemi jest NADZOROWANE ze świata niefizycznego w bardzo ścisłym sensie
- wszystkie formy życia na Ziemi zostały również celowo zaprojektowane, w tym fakt odżywiania się przez niektóre zwierzęta mięsem i żerowania na innych zwierzętach (łańcuch pokarmowy), hormony płynące w organizmach (w tym adrenalina, hormon strachu i ucieczki) i inne kluczowe, podstawowe kwestie, które obserwujemy, ale które traktujemy z reguły jako tak oczywiste, że po prostu nam schodzą z oczu
- człowiek został stworzony jako szczególna, obdarzona WOLĄ I ŚWIADOMOŚCIĄ istota, która nie jest umieszczona w łańcuchu pokarmowym, ale została z nim powiązana - ten paradoks dotyczy ww. potencjału ukrytego w DNA: człowiek, w przeciwieństwie do innych form życia na Ziemi, może wybierać to, czym się odżywia, a także świadomie sterować tym, jaki potencjał rozwija i wykorzystuje (w szczególności ten oparty na organizmie biologicznym) - ale ostatecznie ten proces zawsze sprowadza się do umysłu, stąd tak bardzo podkreślana była w starożytnych zapiskach rola umysłu i świadomości jako czynników PANUJĄCYCH NAD MATERIĄ
- większość ludzi nie osiąga panowania nad materią, i aby w jakiś sposób uczynić ich proces starzenia znośnym, w programie zakodowanym DNA jest również zapisany wpływ PSYCHICZNY: czym starsza osoba, tym bardziej ma dostrzegać zużycie swojego ciała, brak energii oraz zmęczenie, by mogła łatwiej zaakceptować porzucenie ciała fizycznego - jest to celowy zabieg dla tych istot (dotyczy to zresztą także zwierząt)
- wcielanie się w ludzki organizm biologiczny stanowi istotny aspekt całego systemu, w którym człowiek ŻYJE (przejawia ŻYCIE w formie materialnej) - należy rozumieć zatem życie w materii jako przedłużenie życia tego samego rdzenia w innej formie (inną formą jest np. forma eteryczna lub astralna), a nie wyrwane z kontekstu życie od punktu 0 (narodziny) do punktu mety (śmierć fizyczna), które na WIARĘ przyjmują wyznawcy ateizmu i materializmu, które to prądy filozoficzne są prawdopodobnie najbardziej zawężonymi w całej historii ludzkości - to już ludy prymitywne miały szerszy obraz wszechświata i bardziej otwarte umysły
- celowe (w przeciwieństwie do przypadkowych) zmiany w DNA można osiągnąć na wiele sposobów - na razie jedynym, który oficjalnie akceptuje tzw. establishmentowy status quo, dotyczy zmian opartych na zrozumieniu samego kodu genetycznego przez pryzmat aktualnego stanu nauki i opartego na nich zrozumienia informacji ukrytych w genach; starożytne nauki mówią o podejściu mistycznym do transformacji organizmu (w szczególności dotyczy to alchemii wewnętrznej)
- życie - w swoim uniwersalnym znaczeniu - nigdy nie powinno być zawężane do ograniczonych definicji ani do powierzchownej, fizycznej perspektywy

Rozwinę wątek, opierając się na danych pochodzących z badań nde (near-death-experience), lbl (life-between-lives), obe (out-of-body-experience), a także starożytnych przekazach. Na razie nie będę tutaj przytaczał samych danych (poza kilkoma cytatami z mitologii egipskiej) a jedynie wnioski, każdy zainteresowany albo zna temat, albo może zorientować się w tej tematyce.

W skrócie ciekawie ujęta mitologia egipska pod tym linkiem: [url]https://chadwilken.com/pl/mitologia-staro%C5%BCytnego-egiptu/[/url]

Egipska mitologia, w tym bogowie - co trzeba zaznaczyć - nie odzwierciedla jakichś "bóstw" per se, ale ma głębsze znaczenie dotyczące kosmologii wszechświata - wielu fizyków zauważa bardzo liczne i dobitne paralele między współczesną kosmologią a starożytną, nie tylko egipską, ale także np. hinduską czy chińską. Szersze ujęcie mitologii egipskiej, w tym symboliki i jej dokładniejszego znaczenia można znaleźć w książkach polskich naukowców zajmujących się egiptologią, którzy uchodzą za jednych z najlepszych ekspertów na świecie.

Cytat:

Wieczność jest centralnym elementem systemu praktyk i kosmologii staro-egipskich. Chodzi tu o wieczność różnie rozumianą, tj. na różnych poziomach, a wieczne życie - jak wcześniej wspominałem - było symbolicznie ujmowane w jednym znaku: krzyżu ankh.

Prana i Qi we wschodnich naukach, jak już pisałem, oznacza jednocześnie tchnienie, atmosferę naładowaną energią, a zarazem podstawową siłę życiową. W Chinach Qi jest "dzieckiem" rodziców: Nieba (kosmosu) i Ziemi (materii).

Każda z czterech stron wszechświata była związana z jakimś rodzajem energii/pożywienia/wiatru: północ oznaczała energię bliższą materii, yin (a zatem jest podstawą do utrzymania ciała fizycznego), zaś południe, energię bliższą duchowi, yang (czyli oznacza świadomość). W fizyce atmosfera na planecie powstaje wskutek połączenia wpływów kosmicznych oraz ziemskich. W egipskiej kosmologii Qi jest uosabiana pod postacią "boga" Szu, który również jest dzieckiem Ziemi (Geb) i Nieba (Nut):

"Prana" w hinduskiej mitologii dosłownie oznacza powietrze - chodzi tu oczywiście jednak nie stricte o powierzchowne ujęcie, fizyczne powietrze (co jest typowe dla współczesnej nauki), ale o jej naturę energetyczną.

Licznych analogii w każdej z tych kosmologii nie sposób przeoczyć. W skrócie, mówimy ciągle o tym samym zjawisku, tylko ukrytym pod różnymi symbolami, także we współczesnej nauce. Trzeba pamiętać, że starożytni nie operowali takimi pojęciami, jakimi posługują się współcześni kosmolodzy. Co do "czterech wiatrów", identyczną analogię znajdujemy nie tylko na wschodzie i południu, ale także na dalekim zachodzie: Indianie czy cywilizacje Mezoameryki mówiły o czterech prądach czy wiatrach, będących pożywieniem człowieka. Są one także podstawą ich słynnego koła medycyny (inaczej: koła życia). Jak coś tak abstrakcyjnego, jak kosmiczne wiatry z czterech stron świata, mogło być uznane za pożywienie? Można domyślać się odpowiedzi.

Tak wygląda szersze ujęcie z kosmicznej perspektywy tematu energii i sił życiowych. Może brzmieć to trochę abstrakcyjnie, więc bardziej dokładnie opisuję temat niżej, z medycznego/alchemicznego punktu widzenia.

W skrócie: energia ciała ka zasila organizm fizyczny. Aby podtrzymywać życie w materii, potrzebny jest ów "pomost" pomiędzy tzw. "duszą" (umysłem/świadomością, w staroegipskim: ba), a materialnymi organami w postaci ciała fizycznego. Wszystkie organy muszą być w równowadze, zgodnie ze starożytną medycyną - co oznacza, że zasilające je energie także muszą być w równowadze. Chodzi o energię Qi (zasilającą ciało energetyczne ka), która dzieli się na różne typy, i w najogólniejszym ujęciu mówi się o żywiołach Qi, jak Qi-woda, Qi-ogień czy Qi-ziemia. Osoby zainteresowane medycyną tradycyjną (średniowieczną i starożytną, w tym grecką czy tą przedstawioną przez szwajcarskiego alchemika i medyka Paracelsusa) znajdą więcej informacji na ten temat.

Oczywiście to wszystko są podstawy, ale bez nich nie da się wytłumaczyć na czym polega życie. Jak we wstępnym cytacie wspomniałem, szeroki kontekst ZAWSZE obejmuje stronę duchową (życie nie opiera się wyłącznie na materii; tzn. istnieją także byty NIE-materialne, a człowiek jest przede wszystkim istotą niematerialną, tj. żyje także niezależnie od ciała materialnego - nie będę tutaj wchodził w dywagację odnośnie tego, czy ateiści/materialiści mają rację czy nie).

W skrócie jak wygląda - na podstawie danych j.w., a także moich własnych obserwacji - kwestia energii życiowej, podstawy funkcjonowania organizmu, którą warto uświadomić sobie w sposób empiryczny (czyli kierowania świadomością):

- po pierwsze, jest umysł/dusza, czy jakkolwiek to nazwać, która - jak mówią opisy - jest bardzo lekkim bytem, tzn. nie odczuwa wpływu grawitacji (jest to część człowieka mająca charakter NIEBIAŃSKI, patrz wyżej kosmologia, tj. żyje w tzw. "niebie" - czyli w części energetycznej kosmosu, która ma charakter nie-materialny)
- po drugie, jest też ciało fizyczne, mająca charakter ZIEMSKI (materialny), znowu odsyłam do podanej wyżej kosmologii
- po trzecie, jest ka (naładowane życiową energią qi/szu/praną), która zasila ciało fizyczne - bez ka człowiek przestaje fizycznie istnieć

Cytując klasyka taoizmu:

Jedynka w taoizmie reprezentuje niebo, dwa - ziemię, trzy zaś odnosi się do energii - jest to generalnie ta sama kosmogonia, którą podają egipskie źródła: Atum (pierwszy, który zaistniał, ma naturę yang) łączy się ze swoim "cieniem" (oznacza coś wtórnego, tj. yin) i tworzy - w dalszej konsekwencji - całą resztę wszechświata. Jeszcze raz przypominam, że "bogowie" są jedynie upersonifikowanymi symbolami reprezentującymi określone koncepcje kosmiczne.

To, w jaki sposób jest zasilane ciało ka, zostało przedstawione przez taoistycznych alchemików, a także po części przez chińską medycynę (której podstawą jest klasyczne dzieło "Kanon medycyny chińskiej Żółtego Cesarza"). Jest to dość złożony, wręcz naukowy schemat, więc jak ktoś jest bardziej zainteresowany nieśmiertelnością lub długim życiem, odsyłam znowu do źródeł.

Szerszy opis ka dla współczesnych ludzi można też znaleźć we wspominanym już przeze mnie channelingu "Cywilizacja Hathorów" (hathor to egipska "bogini", reprezentująca pewną cywilizację kosmiczną), jest tam też dokładniej opisane w jaki sposób siła życiowa oraz jej podtrzymanie jest kluczowe, a także podstawowe ćwiczenia w jaki sposób rozpocząć pracę z energią.

Pomiędzy rdzenną mitologią taoistyczną oraz egipską, a także praktyką, jest więcej podobieństw. Ten cytat jest także istotny:

Krótka uwaga na temat heka: oznacza ona stwórczą moc nie-fizyczną, dzięki której człowiek jest w stanie tworzyć cokolwiek (ma wpływ na wszystko, w tym na swój organizm); ta moc nie jest jednak stała i równa dla wszystkich, a kapłani, magowie czy także taoiści uczyli się jak z niej korzystać w praktyce (oczywiście posługiwali się różnymi systemami pojęciowymi, ale chodzi tu o tą samą rdzenną moc posiadaną przez każdą żywą istotę - jest ona ograniczana zakresem świadomości danej istoty).

To jest oczywiście bardzo ogólne i metaforyczne ujęcie, bardziej przyziemni byli taoiści, opisując to samo: podstawą medycyny chińskiej (ale także egipskiej), a także praktyki taoistycznej, jest RÓWNOWAGA. Jest to uniwersalna, kosmiczna zasada, mówiąca o tym, że wszystkie elementy na każdym poziomie (astralny, energetyczny, fizyczny) muszą być w równowadze, aby życie było podtrzymywane.

Wg. starożytnej medycyny, nierównowaga (chaos, brak porządku) jest równoznaczna z chorobą a nawet śmiercią (unicestwieniem na danym poziomie - nie tylko na poziomie fizycznym, także na poziomie energetycznym).

Symbolicznie starożytne teksty znowu, oczywiście, ujmowały je w cztery lub pięć - zależnych od siebie, a zarazem odrębnych - sił, zwanych "wiatrami" lub żywiołami (każdy kierunek wszechświata był związany z jakimś żywiołem - północ była przypisywana z reguły wodzie). Oczywiście żywioły te należy rozumieć jako analogie do tego, co się dzieje na każdym poziomie (astral, materia, ka) w człowieku: jeśli któryś poziom jest niezbalansowany, wpływa na zakłócenia we wszystkich pozostałych: zakłócenia w umyśle wpływają na poziom energetyczny (energię życiową), ta zaś zakłóca ciało, i na odwrót: to co jesz i w jaki sposób się poruszasz (lub nie) wpływa na twoją energię i w konsekwencji na umysł. W dłuższej perspektywie, wpływa na twoje życie oraz jego długość. Takie są podstawy teoretyczne. W praktyce, są dodatkowe siły, które determinują zdrowie i mają charakter POZA-materialny: chodzi o wpływ bytów niematerialnych (nie będę ich nazywał "duchami", żeby nie ograniczać zakresu skojarzeń), które niestety są także (niewidzialną dla człowieka) częścią ekosystemu, i są opowieści o taoistach, którzy właśnie mieli problem z nimi i byli zmuszeni sobie z nimi poradzić. Oczywiście, nauka - tradycyjnie - unika lub pomija niewygodne dla niej informacje, więc w naukowych pracach nt. taoizmu ciężko znaleźć coś więcej niż bardzo oględne podsumowania, bez próby zrozumienia samego tematu. To coś mniej więcej jak pisać pracę naukową nt. tai chi.

Hipokrates ową zasadę równowagi ujmował w ten sposób (chyba lepiej i krócej nie można podsumować tak obszernego tematu):

I dalej, na czym polega w rzeczywistości uzdrawianie - na przywracaniu odpowiedniego stanu w wewnętrznym środowisku, a zadaniem lekarza jest tylko w tym dopomóc (to apropo wszelkich "magicznych" farmaceutyków czy szczepionek):

Tutaj ta sama zasada zachowania równowagi w organizmie w słowach ww. alchemika Paracelsusa:

Ujmując to inaczej: jeśli któraś z "odnóg" kosmicznych, reprezentowanych m.in. przez związki chemiczne, oraz stojące u ich podstaw energie, znajdą się w nieodpowiedniej konfiguracji, w szczególności w nadmiarze (np. w chińskiej medycynie jeśli przykładowo woda dominuje nad ogniem), prowadzi to do braku równowagi, a w konsekwencji problemu. Widać wyraźnie tutaj, jak blisko są spokrewnione medycyna (zachowanie i przywracanie zdrowia) oraz alchemia (równowaga i przekształcanie energii, oczywiście w konkretnym celu, a nie samo w sobie).

Mógłbym jeszcze napisać nt. duchów, szamanizmu, egzorcycmów i magii, które w starożytności także były kluczowe dla zrozumienia medycyny, a także alchemii, ale na dzisiaj tyle. Po części te tematy już wyżej ogólnie nakreśliłem.

Podstawowa różnica między alchemią a starożytną medycyną jest taka, że w praktyce medycy - nawet starożytni - skupiali się głównie na fizycznej części (np. gdański naukowiec zajmujący się medycyną - zarówno starożytną jak i współczesną - Jan Niżkiewicz, podaje przykład wysokiej specjalizacji wśród medyków Mezopotamii pod względem obszaru, jakim się zajmowali: diety i ziół, wypędzania duchów z ciała, czy magią), podczas gdy alchemicy - energetyczną. Najczęściej medycy jako remedium zapisywali wskazówki dietetyczne, plus czasem gimnastykę. Np. w ajurwedzie czy medycynie chińskiej każdy rodzaj pokarmu ma związek z jakimś rodzajem energii Qi (tej ziemskiej odmiany Qi), przywracając równowagę energetyczną na poziomie organu fizycznego. Dobrze podsumowuje tą różnicę słynny cytat Hipokratesa:

Niemniej, sam Hipokrates akurat nie odżegnywał się od wpływów kosmicznych, a jego system medyczny był podstawą astrologii medycznej:

ka-nu mam przy okazji pytanie: czy Twój nick ma coś wspólnego z egipską mitologią? ("ka" to ciało energetyczne, niezbędne do potrzymania fizycznego ciała - czyli podstawa bardzo długiego życia i nieśmiertelności, zaś "nu" to kosmiczne "wody", czyli generalnie astralna część wszechświata - w połączeniu oznaczałoby to dosłownie wg. mnie - tj. patrząc na inne połączenia podawane przez egiptologów, takich jak słynne "mer-ka-ba" (mer = rydwan, ka - j.w., ba = dusza) w języku staro-egipskim "połączenie kosmosu i ciała energetycznego" ).

Zagadnienie śmierci nierozerwalnie jest - oczywiście - związane z zagadnieniem nieśmiertelności, i to nie tylko dlatego, że oba mają kilka liter - tj. ten sam człon - wspólny.

Znalazłem wyjaśnienie nt. tzw. naturalnej śmierci z książki o pozornie dość paradoksalnym jak na ten wątek tytule "Życie nie kończy się śmiercią" Dolores Cannon (bez zrozumienia życia nie da się zrozumieć śmierci i vice versa - bo to drugie jest zakończeniem tego pierwszego i tyle, tj. nie ma czegoś takiego jak "śmierć", bo oznacza ona po prostu "koniec życia") może was zainteresować, w której w regresji hipnotycznej osoba z poziomu wyższej świadomości odpowiada na pytania, mając dostęp do swojej pamięci spoza wcielenia:

A tutaj więcej odnośnie "srebrnego sznura", który jest dostawcą energii dla ciała fizycznego - a śmierć fizyczna jest zawsze powiązana z odłączeniem świadomości oraz dostawcy energii (srebrnego sznura) od ciała - że można by zaryzykować stwierdzenie, że jedno i drugie jest tym samym. Czym jest srebrny sznur?

Wracając do tematu alchemii i wewnętrznego ognia, tutaj wyjaśniona zostaje zagadka tzw. "samozapłonów", o których na pewno słyszeliście:

O fosforze - który ma naturę żywiołu ognia - już wspominałem jako bardzo istotnym elemencie DNA. Oczywiście charakterystyczną cechą fosforu jest jego związek ze światłem, a DNA - wg. Plejadian - właśnie jest matrycą kodowaną światłem.

Tradycyjnie światło i ogień - także z oczywistych względów - są łączone ze sobą np. w alchemii, która mówi o transmutacji (przy pomocy "ognia") wewnętrznych energii w człowieku. Różnica między świadomym a nieświadomym procesem transmutacji, która prowadzi następnie do transformacji organizmu (której celem może być np. nieśmiertelność, ale to tylko jedna z wielu możliwości), polega na tym, że w pierwszym przypadku chodzi o proces kontrolowany i jest on odbierany za pomocą wewnętrznej percepcji (świadomości) - o której wielokrotnie wspominałem. Chodzi tu o bardzo energetyczny proces, który można samemu odczuć i wypraktykować, czym właśnie zajmowali się m.in. taoistyczni alchemicy, co zresztą opisywali w licznych starodawnych skryptach, część z nich została przetłumaczona, choć trzeba tutaj przebrnąć przez specyficzną symbolikę.

Moim zdaniem jest bezpośrednie powiązanie między zachowaniem srebrnego sznura energetycznego a zachowaniem zdolności regeneracyjnych DNA, które właśnie opiera swój mechanizm na energii, zwanej w taoizmie qi.

Specjaliści, potrzebna mi wasza wiedza. Nieśmiertelność, a złoto koloidalne, co sądzicie? Ja się w tej kwestii nie będę wypowiadać, bo niewiele wiem w tym zakresie, ale zaciekawił mnie temat.

Obejrzałem, bardzo ciekawy i pouczający wykład.

Post jest długi, ponieważ wiele elementów ze sobą jest powiązanych, a nie chciałbym rozbijać tego na fragmenty. Poniżej opisuję szerszy obraz tego, jak pozornie odległe od siebie dziedziny, takie jak pożywienie, energia i alchemia, a także struktura wszechświata, są ze sobą powiązane, i dlaczego ważny jest nie tylko na skład np. jedzenia, ale także jego energia (prana / qi).

Najogólniej, prana / qi występuje w różnych wariantach, i nieustannie przemienia się (tansmutuje) w inne (bardzo ogólnie sklasyfikowano to przez 5 faz qi - tj. przemiany wu-xing - w TCM). Trawienie jest jednym z takich - automatycznych i nieświadomych - procesów przemiany jednej postaci energii w inną. Niestety, dzisiaj jest problem ze znalezieniem pożywienia o wysokiej jakości energii, a brak rozwiniętych zmysłów energetycznych jeszcze sprawę utrudnia. Warto kierować się tutaj wyczuciem.

Materia to oczywiście energia, i pożywienie to także energia. Wg. starych systemów medycznych, np. TCM i ajurwedy, człowiek pozyskuje energię nie tylko przez jedzenie i wodę, ale także wdycha z powietrzem, a ponadto pozyskuje ją bezpośrednio z kosmosu, zwłaszcza od słońca - o tym już wspominałem. Światło słoneczne (nie tylko to widzialne - niemniej to cząsteczki fotonów są dla życia fizycznego kluczowe) dociera do ludzi, zwierząt i roślin, stanowiąc podstawę naszej egzystencji, i ma ogrom funkcji, zarówno bezpośrednich, jak i pośrednich (dzięki słońcu mamy naładowaną energetycznie - tj. przy pomocy prany / qi - atmosferę, która stanowi z kolei kolejny element niezbędny do życia). Jest to jeden z owych "wiatrów-prądów" energetycznych, związany z naszym lokalnym układem planetarnym, który starożytne ludy uważały za swego rodzaju "boskie pożywienie" dla ludzi. Przy pomocy ESP można dostrzec świetlistą aurę energii słonecznej pod postacią prany / qi, która dociera do Ziemi, i jak też już wspominałem, stanowiło to również podstawę wiedzy nt. architektury i aranżacji przestrzeni - takich jak feng shui albo wastu (to ostatnie to ekwiwalent indyjski).

Oczywiście rośliny dalej - przy wykorzystaniu procesu fotosyntezy (transformacji energii) - przetwarzają ów elektromagnetyczny wpływ słoneczny na taką postać, jakiej potrzebuje, czyli materialną, co oznacza manifestację energii na poziomie materialnym przy udziale "technologii" molekularnej - kodów DNA. Dzięki temu z małego ziarenka - poprzez interakcję fotonów z DNA przy udziale atomów fosforu - powstaje na bazie planu zapisanej w owej molekule DNA, ale także w powiązanej z DNA matrycy eterycznej - oczywiście ostatecznie roślina, która następnie stanowi pożywienie dla człowieka. Kluczowym elementem jest jakość energii, dzięki której powstaje ta roślina - innymi słowy, to, co później jemy.

Jest to jednak tylko część naszego całego żywienia, tj. część materialna. Jest ona NIEWYSTARCZAJĄCA dla przedłużania życia, o czym zresztą taoiści pisali. Życie ma charakter przede wszystkim energetyczny, ponieważ qi, ożywiając układ nerwowy, układ krwionośny i organy, stanowi podstawę wszystkich procesów życiowych. Dzięki fizycznemu ruchowi energia zostaje rozdysponowana na cały organizm - zgodnie z ajurwedą przy użyciu energii powietrza (związanej z ruchem). Ćwiczenia fizyczne najlepiej z tego względu - w miarę możliwości - jest praktykować na zewnątrz.

Poznanie tego procesu: interakcji materii z energią, stanowi podstawę przedłużania życia. Dlatego należy zacząć od pytania czym jest właściwie energia.

Drzewo życia to mapa mówiąca o tym jak energia w człowieku (a zarazem wszechświecie) przepływa do poszczególnych poziomów. Jest to proces "ożywiania" dowolnej istoty przy pomocy energii, a na wyższych poziomach - światła, które z kolei jest wytworem czystej świadomości. Na samym końcu tego procesu energia "manifestuje się" pod postacią atomów krążących w atmosferze, budujących planety, a także - w organizmie, w tym pośrednio poprzez układ gruczołów oraz układ nerwowy, o czym już mówi współczesna medycyna. Alchemia, w tym sensie, jest rozszerzeniem medycyny o aspekty poza-fizyczne.

Alchemiczne stare teksty mówią przede wszystkim o energiach, mikrokosmosie (organizmie człowieka w szerokim rozumieniu, tj. nie tylko fizycznym ale również ponad-fizycznym) oraz makrokosmosie. Dwa ostatnie odzwierciedlają się w sensie meta-fizycznym: wszystkie obszary ("światy" albo poziomy świadomości), o których wspominałem, znajdują się w energetyce człowieka i mają odzwierciedlenie w różnych poziomach wszechświata - zgodnie z mapą drzewa życia.

Niższe kręgi na owej mapie są bliższe energii fizycznej (współpracują z materią), zaś wyższe kręgi, psychiczne (które można by określić także energią psi, np. w wyższm tan t'ien / trzecim oku, odpowiedzialną za ww. zdolności ESP) - stanowią podstawę umysłu / świadomości. Ostatecznie, wszystkie są jakimś rodzajem energii, a energia może zarówno manifestować się w bardziej materialną, lub odwrotnie - być sublimowana. Cytat z książki "Cywilizacja Hathorów" opisuje to zagadnienie:

Energie psychiczne, z którymi ma do czynienia alchemik, mają charakter także makrokosmiczny, tj. są to konkretne energie (prądy energetyczne, które docierają do Ziemi), których jednak nie postrzegamy fizycznie. Te prądy zasilają cały układ nerwowy i energetyczny człowieka - informacje o tym można znaleźć w starych systemach medycznych, w tym ajurwedzie (w której prana - odpowiednik chińskiego qi - która jest siłą dynamiczną, jest dzielona na kilka rodzajów, konkretnie 5, każda jest związana z określoną czakrą, i każda wpływa na substancje tworzące organizm człowieka określane przez starą medycynę mianem żywiołów, które stanowią klasyfikację składników, z których składa się organizm).

Natomiast podstawowe elementy, którymi posługuje się alchemia, to wspominane wyżej przeze mnie siły wody tj. ciemności (a zarazem lodu / wody) - pochodzące z "krainy" Nilfheim, oraz siły ognia - "kraina" Muspelheim, o których już wspominałem. Te dwie energie muszą zostać powiązane razem w organizmie - czyli, innymi słowy, dwa różne poziomy energii i świadomości powinny ze sobą być w ścisłej harmonii i interakcji - to pozwala właśnie przedłużać dzięki energii życie. Koncentracja na jednym rodzaju energii, np. wyłącznie psychicznej lub wyłącznie fizycznej, prowadzi w pierwszym wypadku do przesunięcia się w sferę umysłu i zniszczenia ciała fizycznego, a w drugim - do tymczasowego, niewielkiego oddalenia momentu śmierci.

Oba poziomy energii wiążą się z kierunkami wszechświata, tj. docierają do naszej planety jako wspomniane wiatry-prądy energetyczne ("żywioły"). Pozostałymi są oczywiście 2 pozostałe żywioły: pochodzące ze wschodu i zachodu. W środku skrzyżowania tej sił - z naszego punktu widzenia - znajduje się Ziemia, czasem przedstawiana jako piąty, środkowy żywioł, np. w medycynie chińskiej.

Poniżej mapa powiązań między wspomnianymi sferami (jednocześnie będących "światami") wg. kosmologii nordyckiej:

Najbardziej podstawowa kosmologia taoistyczna umieszcza świat człowieka w środku, pomiędzy niebem (odpowiednikiem nordyckiego Asgardu), w którym żyją "bogowie", a ziemią (który ma odpowiednik w Malkuth w 10-cio sferowym drzewie kabalistycznym i jest umieszczone najniżej). W kabalistycznym drzewie życia Malkuth znajduje się najniżej, zaś Kether - najwyżej. Umieszczony w środku chińskiej kosmologii "świat człowieka" nie ma, wg. mnie (choć w źródłach nie znalazłem za dużo), charakteru materialnego - ale psychiczny, prawdopodobnie reprezentowany przez kabalistyczną sferę Tipharet. Człowiek jest jedyną istotą na Ziemi obdarzoną "sferą" psychiczną.

W praktyce alchemicznej owa mapa "działa" następująco:
1. najogólniej, energia nieba jest najwyższą (chińskie "niebo", związane z wyższym tan t'ien - shen), energia ziemi (czyli materii) jest najniższą - oba, wg. właściwie wszystkich systemów kosmologicznych, są na początku rozdzielone, a następnie łączący je element, tj. energia qi (w najszerszym rozumieniu - krąży ona po całym kosmosie, dociera do Ziemi, a także jest podstawą sił życiowych człowieka, krążąc w meridianach) zostaje wykorzystana by połączyć oba ze sobą wewnątrz systemu energetycznego
2. energia qi (prana) ma kilka rodzajów, o których wspominałem - jej rodzaje, zwłaszcza qi wody i qi ognia - są wiązane ze sobą na pierwszym etapie alchemicznym, co uzyskuje się dzięki użyciu świadomości i woli, kierując owe energie ku sobie - ponieważ z natury ciążą w odwrotnych kierunkach (ciemna/wodna/lodowata energia typu yin - ku Ziemi, zaś ogniste promieniowanie energii typu yang - "wyparowuje" z człowieka, zwykle bez świadomości tego, ku kosmosowi)
3. na ostatnim etapie zostają zintegrowane najbardziej zdystansowane energie: nieba i ziemi; do obu prowadzą "bramy" - centra energetyczne, które położone są najniżej i najwyżej na indywidualnym "pniu" drzewa życia, tj. głównym kanale energetycznym leżącym wzdłuż kręgosłupa

Powyższa instrukcja to dosłowne przetłumaczenie metaforycznego cytatu alchemii chińskiej (wskazówki maga Li Szao-qun dla cesarza Wu-Di z dynastii Han), o którym napisałem we wcześniejszym poście.

Zrobię krótkie podsumowanie. W kwestię zaangażowane są trzy podstawowe siły:
- fizyczne
- energetyczne
- psychiczne

Każda z nich ma odmienną naturę i charakteryzuje się innym "odczuciem": od ciężkich energii fizycznych (które najlepiej opisać ajurwedyjskim żywiołem ziemi i wody), poprzez czystą energię (ogień), aż do "najlżejszych" sił czysto psychicznych (powietrza). Po kolei każda jest związana z którymś ośrodkiem tan t'ien i powiązanym z nim typem energii: dolnym tan t'ien (jing, będący podstawą fizycznego organizmu, płynów w nim krążących, w tym krwi), środkowym tan t'ien (qi, energii poza-fizycznej, związanych z ciałem energetycznym), i wyższym tan t'ien (shen, czyli siły czysto psychiczne).

Wszystkie one są umiejscowione na określonym szczeblu wspomnianego "drzewa świata", czyli mapy różnych obszarów wielowymiarowej rzeczywistości. Zmysły fizyczne przekonują nas, że jedyny wymiar to ten fizyczny, jednak m.in. doświadczenia niefizyczne wskazują na większą ich liczbę. Ostatecznie jednak wszystkie te wymiary są ze sobą - mniej lub bardziej ściśle - powiązane, a celem praktyki fizyczno-energetyczno-psychicznej jest ich świadome zintegrowanie, w zasadzie na tym to polega. Dzięki temu komórki ciała, krew krążąca po organizmie, energia przepływająca w meridianach itd. będą miały zupełnie inną jakość, co zwiększa w konsekwencji zdolności regeneracyjne organizmu. Krew jest silnie powiązana z qi, i ta zależność szczegółowo jest wyjaśniona w TCM.

Jak wcześniej cytowałem niejednokrotnie, naukowo zostało udowodnione, że krew jest nośnikiem substancji odżywczych (o czym zresztą też TCM mówi), i na podstawie eksperymentów m.in. w Kalifornii wykazano (w którym tutaj brały udział szczury), jak krew z młodego organizmu wprowadzona do starszego powoduje fizyczne odmłodzenie tego ostatniego, przywrócenie funkcji regeneracyjnych, czy zmiana barwy np. skóry czy włosów. Jednak pomimo dobitnych eksperymentów, tej samej nauce jednak - pomimo już długiej, i stale rosnącej listy kandydatów (w tym związanych z DNA czy różnymi enzymami), które "miały" odpowiadać za starzenie się organizmu (których listę zamieściłem wcześniej) - nie udało się do tej pory znaleźć jednego "winowajcy". Tu warto właśnie skierować poszukiwania w kierunku starożytnych systemów medyczno-alchemicznych, jak TCM czy ajurweda, które nie-redukcyjonistyczny sposób opisują i definiują życie, jak jest ono powiązane ze świadomością, jak energia wpływa na ciało fizyczne, meridiany, krew itd. Każda istota wytwarza pewne pole energetyczne (zwane aurą), którego jednak fizyczne oko nie dostrzega, ale którego obecność jest już oczywista. To pole ma silny związek właśnie z kondycją psycho-fizyczną człowieka, i wpływa silnie m.in. na krążenie krwi. Praca z tą energią jest coraz bardziej powszechna i stanowi podstawę nowej ery medycyny, do której coraz więcej ludzi - coraz częściej widząc oszustwa wielkich koncernów - się kieruje.

Dzięki za link. Zwięzłe podsumowanie aktualnych zapatrywań i wierzeń dot. tego, co "odpowiada" za życie fizyczne (czyli podtrzymywanie i regenerację komórek), rozsiane po wielu publikacjach...

Przyznam, że czasem ciężko mi przedstawić jakieś koncepcje alchemiczne czy ogólniej metafizyczne samym tekstem, i muszę pisać dużo wyjaśnień i powtórzeń tylko po to, by wskazać na jakąś koncepcję, która bez kontekstu nie miałaby sensu... wygląda na to, że starożytni też zdawali sobie sprawę z tego problemu - o czym mówi jeden z poniżej zacytowanych stwierdzeń M. Eliade.

Oczywiście od czasu do czasu sam również podaję różne teorie naukowe w tym i innych wątkach, ale chciałbym zaznaczyć, że generalnie jestem w ogóle sceptykiem - podaję je trochę dla porządku, by podsumować aktualną wiedzę, tzn. tą oficjalnie akceptowaną. Co do jej jakości to inna sprawa, ale chyba stopień wiedzy nauki nt. tego, czym jest życie, podsumowują słowa autorki:

Ta sama nauka, która ciągle analizuje różne elementy fizyczne organizmu, "radzi" sobie np. z rakiem poprzez wycinanie części ciała lub chemizowanie organizmu, podobnie jak z pryszczami - trzeba usuwać widoczny efekt, nie przyczynę.

Moje osobiste zdanie jest takie, że eksperyment z dostarczaniem krwi młodego organizmu jest najlepszym naukowym tropem na odkrycie tajemnicy życia - które, jak pokazuje coraz więcej dowodów, ma charakter nie-redukcjonistyczny. Jeśli tak jest, to nauka (w aktualnym, redukcjonistycznym paradygmacie) nigdy nie odkryje tej tajemnicy. A jeśli ignoruje nawet elektromagnetyczną część organizmów, koncentrując się na samych organach, to tak, jakby szukać tajemnicy działania telewizora, ignorując to, co się naprawdę dzieje w łączach...

Ostatecznie to co się liczy to percepcja - fizyczna i poza-fizyczna. Wszystkie zbierane dowody - naukowe, czy też nie trzymające się "metody naukowej" - muszą opierać się na jakimś rodzaju percepcji (starożytna wiedza hinduska wskazywała na 6 zmysłów, szóstym był umysł). Dlatego myślę, że warto w tym kierunku "zainwestować", tj. poszerzenia percepcji poza zwyczajowymi fizycznymi zmysłami. Dotychczasowe próby zrozumienia życia, oparte na dowodach fizycznych (czyli ostatecznie, percepcji fizycznej), nie powiodły się, i choć teorie same w sobie są pewnymi wskazówkami, jeśli możesz widzieć kolory zamiast ślepo ufać różnym dowodom naukowym - to wiadomo, że każdy będzie wolał widzieć.

Myślę, że średniowiecze umysłowe nauki - które zresztą jest celową propagandą - widać tym wyraźniej, im więcej się na jej temat dowiadujemy... Dlatego robią tak ścisły podział na różne specjalizacje i pod-specjalizacje, by żaden przytłoczony szczegółami swojej specjalizacji naukowiec nigdy nie dotarł do prawdy.

Co nie znaczy, że naukowców, którzy szerzej postrzegali rzeczywistość, nie było.

Na pewno zastanawiający jest fakt, że od kilkudziesięciu lat wszystko, co dotyczy alchemii, wydaje się być skrzętnie ukrywane, i różne fakty na jej temat trzeba odkrywać z trudem. W XIX w. i nawet w pierwszej połowie XX w. była ona bardziej popularna, wielu naukowców się nią interesowała, w tym dużo odniesień do niej można znaleźć np. u Carla Juna, a Izaak Newton (ten, który jest uznawany za czołowego odkrywce praw fizyki) w rzeczywistości był okultystą i cenił najbardziej swoje dzieła z alchemii, twierdząc, że można materię zmienić w światło. W drugiej połowie XX w. ta dziedzina nagle jakby zniknęła.

Także ciekawe jest to, że ludzie, którzy osiągali wtajemniczenie i sukces w alchemii - tj. osiągali nieśmiertelność - nie chcieli się z tym afiszować i często pomimo oficjalnego ogłoszenia ich śmierci, nawet kilkaset lat później pojawiali się od czasu do czasu w różnych miejscach. Takimi ludźmi byli m.in. francuskie małżeństwo alchemików Nicholas i Perenelle Flamel, którzy w XIV wieku osiągnęli nieśmiertelność. Nie wiem z czego to wynika, ale tak naprawdę inkwizycja nigdy nie zniknęła, a publiczne rozgłoszenie osiągnięcia nieśmiertelności mogłoby takim osobom raczej zaszkodzić.

W ten sposób ów proces wyjaśnia Mark Stavish:

W rzeczywistości transformację należy rozumieć na różnych poziomach, i ćwiczenia typu tai chi są jedną z dróg - z tym, że większość ludzi praktykujących np. tai chi nie jest alchemikami oczywiście.

Tzn. żywioły łączą się, tworząc ww. trzy elementy: siarkę (reprezentuje ducha, czyli shen), rtęć (która de facto w systemie taoistycznym reprezentuje energię qi) oraz sól (ciało fizyczne). Wszystkie trzy mają reprezentacje materialne - to jest kluczem do ich zrozumienia. Chodzi o reprezentantów owych trzech jakości w układzie biologicznym człowieka - w formie materii lub bliskiej materii.

Innymi słowy: nasze ciała są konstruktem stworzonym z żywiołów - pewnego abstrakcyjnego ujęcia czegoś, co realnie istnieje, i zostało symbolicznie przedstawione za pomocą ognia, wody, ziemi i powietrza, lub też - idąc dalej - za pomocą ich manifestacji, w postaci ajurwedyjskich dosz. Dosze następnie determinują naszą podstawową konstrukcję fizyczno-psychiczną - a to z kolei determinuje to, jaką dietę preferujemy, czy mamy problem z zimnem czy gorącem, jakie smaki wolimy, czy mamy skłonności do tycia czy przeciwnie, nasz temperament itp.

Ostatecznie tak naprawdę wszystko jest plastyczne: możemy dosłownie wszystko kształtować - tak długo, jak potrafimy kształtować ww. pra-zasady (symbolicznie reprezentowane przez żywioły). Jednak aby dojść do takiego etapu, trzeba dokonać swego rodzaju wyjścia poza zasady, które rządzą naszym umysłem, czyli czegoś w rodzaju transcendencji - tj. "wspiąć się" po szczeblach wspomnianego Drzewa Świata. Dokonuje się tego oczywiście przy pomocy umysłu. To pozwala między innymi zmieniać częstotliwości, jak w jednym z niedawnych cytatów wspomniałem.

Jak widać, wszystkie te elementy są ze sobą ściśle powiązane: przechodzimy od ścięgien, tkanek, krwi, energii qi, meridianów, ciała eterycznego, psychiki, aż do metafizycznych - albo meta-umysłowych - aspektów człowieka. Drzewo Życia stanowi mapę tych obszarów w najszerszym kontekście.

Ww. metafizyka rzeczywistości to tak naprawdę podstawa wszystkich nauk. Fizyka coraz silniej zmierza w tym kierunku, który ostatecznie pozwoli ujednolicić wszystkie siły fizyczne, mające wspólne źródło. Ostatecznym źródłem wszelkich sił - ognia, wody, powietrza, ziemi, a także alchemicznej siarki, rtęci i soli (nie mylić z chemicznymi pierwiastkami) - są yang i yin, z których tamte powstają m.in. pod postacią dynamicznej energii qi, a także fizycznych atomów, a z kolei źródłem pra-zasad yang i yin jest tzw. tao. Wiedza o tym była m.in. podstawą tzw. spagiryki, tj. stosowania roślin w różnych celach (w tym leczniczych - co zostało uporządkowane przez Paracelsusa) wg. alchemicznych zasad.

Trzeba jedną rzecz dodać: nieświadomie jesteśmy w systemie edukacyjnym programowani na myślenie w kategoriach ekspertów i nie-ekspertów. Ten ostry podział jest jednym z głównych elementów programowania ludzi na ograniczone myślenie. Wszyscy tzw. eksperci są ostatecznie ludźmi, i to właściwie zawsze omylnymi - nikt nie głosi prawd absolutnych. Mimo to, aby stwarzać wizerunek eksperta, muszą jednak podtrzymywać wrażenie o swoim eksperstwie. Dotyczy to nie tylko nauki czy alchemii, ale wszystkiego.

Egipcjanie, zwani Khemitami (Egipt uchodzi za kraj źródłowy alchemii - nazywanej od arabskiego al-khem, czyli pochodzenia egipskiego), źródło wszelkiej transformacji we wszechświecie upatrywali w uniwersalnej mocy (zdolność przemiany wszystkiego), o której zresztą również mówią Indiańscy szamani czy taoiści:

Ilość uderzających podobieństw między starodawną wiedzą egipską, mezopotamską oraz taoistyczną jest tak ogromna, że są chińscy naukowcy, którzy jednoznacznie wywodzą swoją kulturę z dziedzictwa Starożytnego Egiptu lub Sumeru.

W ogóle chciałem zwrócić uwagę na pewną prawie zawsze pomijaną kluczową kwestię: dlaczego jesteśmy tak zaprogramowani, by szukać informacji na temat innych cywilizacji głównie w ich źródłach pisanych, ignorując "czytanie" wszelkich innych źródeł? Przykładowo, jako dziecko, widząc starożytne świątynie, piktogramy, dzieła sztuki itd. - miałem wrażenie, że to właśnie one są tym językiem, który trzeba odkryć. Ale szkoła zmieniła mój sposób klasyfikacji tych źródeł, silnie naciskając na źródła pisane:

Kolejnym powiązanie to starożytny judeizm/chrześcijaństwo z ww. dwiema źródłowymi cywilizacjami. W metafizycznej myśli babilońskiej, sumeryjskiej, i późniejszej z Bliskiego Wschodu, to, co nazywam gdzie-niegdzie prądami lub "wiatrami", także było uznawane za swego rodzaju substancję kosmiczną, nazywaną "wodą" (stąd wzięła się m.in. nazwa "Mlecznej Drogi" - zbudowanej z substancji, które tworzą całą rzeczywistość). Wg. Babilończyków wszystko jest stworzone ostatecznie z dwóch rodzajów wód: słodkiej i słonej; inne "smaki" przyszły potem, np. otaczająca naszą rzeczywistość w kształcie koła woda była gorzka zwana Nar-Marratum. Do Ziemi docierają z ostatecznego, wyższego źródła (w Drzewie życia najwyższa sefirota Kether) natomiast z czterech różnych kierunków cztery rzeki (czyli cztery odżywiające człowieka żywioły - podstawa życia i nieśmiertelności) - porównajcie to do tekstu w Biblii, z której zresztą wycięto dużo fragmentów, które dawały lepszy, szerszy kontekst:

Drzewo życia, wg. M. Eliade, jest reprezentowane w oczywisty sposób we wszystkich starych tradycjach, pod różnymi symbolami: piramidy, świątyni, góry, pagórka, filaru, olbrzyma, czy drzewa - czasem w obrębie jednej kultury, np. starożytnego Egiptu. Reprezentują, jak już wspomniałem, zarówno makrokosmos (poszczególne części i wymiary wszechświata) jak i mikrokosmos czyli człowieka (jego organizm, np. Agni jako bóg ognisty zarządza ogniami, w tym wspomnianym kluczowy w alchemii wewnętrznej potrójnym ogrzewaczem, czy bóg Indra jako bóg atmosfery i powiązanego z nim odżywczego oddechu, ekwiwalent egipskiego boga Szu - zarządza energią prany, którą w taoizmie nazywa się oczywiście qi).

Zrozumienie tego jest kluczowe - bo jest to klucz-mapa do pojęcia czym tak naprawdę jest organizm. Propagandę pro-kartezjańską, że jest to wyłącznie mechanizm, który działa jedynie na zasadzie automatu, proponuję odrzucić; kluczową rolę odgrywa tu świadomość, która pozwala zarządzać - teoretycznie tylko automatycznymi - różnymi funkcjami organizmu, jak pokazują osiągnięcia np. różnych joginów.

Stare źródła alchemiczne wyraźnie wskazują, że to, co nazywano symbolicznie "tyglem", będącym w rzeczywistości "narządzem"/"narzędziem" wewnętrznym, utrzymywało substancję, na którą przy pomocy zdolności psychokinetycznych alchemik oddziaływał, tj. chodziło tu o proces psychiczny, który - pośrednio (nie zaś bezpośrednio) wpływał na chemię organizmu. (Alchemię można w pewnym sensie nazwać metafizyką chemii).

Między starodawną medycyną, taką jak ajurweda, a także TCM, a alchemią jest tak dużo paraleli (piszę tu o najstarszych, a nie nowszych źródłach), że w zasadzie obie stanowią tak naprawdę jedną dziedzinę, tyle, że z czasem owa część trudniejsza - powiedzmy "mistyczna" - uległa zagubieniu. Przykładem są dość słabo rozumiane już obecnie terminy dosz lub żywiołów - w zasadzie dzisiejszy adept starodawnej medycyny nie ma pojęcia skąd one się wzięły, co znaczą i jaki jest ich kontekst; podobnie jak w przypadku rytuałów religijnych, uczy się ich na pamięć, i potem wykonuje różne zabiegi również "na pamięć", bez ich zrozumienia. Wszystkie te elementy są ze sobą połączone, tj. tzw. dosze są materializacją zasad żywiołów, które z kolei są "funkcją" jeszcze wyższych meta-zasad. Ostatecznie mag lub alchemik właśnie nimi się posługuje.

Na poziomie eterycznym, czyli tym bliskim fizycznego, energia powinna przepływać nie tylko prawidłowo - ale z odpowiednią prędkością i mocą; nasza konwencjonalna medycyna nadal ignoruje energię (choć jest to już od dawna dla nauki oczywiste) w organizmie człowieka. Prawie żaden człowiek na Ziemi tego nie doświadcza. W 1974 r. Colin McClare, oksfordzki biofizyk, wykazał w swoich badaniach, że informacja w żywych organizmach jest wielokrotnie efektywniej i szybciej przekazywana dzięki elektromagnetyzmowi niż tradycyjnie uznawanym sygnałom chemicznym. Tu właśnie leży pomost pomiędzy psychiką a fizyką ciała - czyli coś, o czym mówi alchemia.

Jeszcze jedna przestroga odnośnie Drzewa Świata (drzewa kabalistycznego), albo ogólniej ezoteryki. W skrócie, stworzył się pewien podział: na spekulantów oraz na rytualistów. Obie grupy błądzą - pierwsi nie odnoszą swojej mocno ulotnej wiedzy do realnych doświadczeń, drudzy zaś szukają każdego uzasadnienia w powszechnie znanej wiedzy ezoterycznej, byleby uzasadniać swoją praktykę. W ten sposób w obu grupach wytworzył się impas, który powoduje, że nie są w stanie pójść nigdzie dalej. Dlatego nie oczekiwałbym jakichś niezwykłych efektów o ludzi, którzy kończą właśnie na takich etapach. Aby wyjść poza to, co jest znane, trzeba samemu wyznaczyć swoją własną ścieżkę w nieznane.

Antares, priv