Jak i dlaczego działa nasz organizm...

Jeśli patrzysz od strony współczesnej wiedzy to ten problem jest nierozwiązywalny, chodzi o bliznę. To już kiedyś tu było poruszane i dokładnie chodziło też o blizny. Ciało to nie DNA. DNA ma inną główną rolę niż tylko przekazywanie informacji. To jakby dodatkowa jego rola wynikająca z jego głównej funkcji. Zaś ta główna funkcja to generowanie energii. DNA to "maszyna" do pozyskiwania energii z implozji albo jak kto woli z punktu zerowego.
Za dużo na jeden raz by wszystko w skrócie wytłumaczyć. Trzeba zacząć od tego, że materia nie istnieje a potem już wszystko leci z górki ;-)
To jest podobny problem jak ten czym tak naprawdę jest mózg i świadomość. To jak bardzo jesteśmy świadomi nie zależy od wielkości mózgu. To zależy od stopnia jego skomplikowania budowy. Mózg to "soczewka" skupiająca świadomość wszystkich komórek wchodzących w skład danego organizmu i dlatego po uszkodzeniu struktury jego budowy fizycznej nie jest on wstanie działać jak należy i pojawiają się np choroby psychiczne. Tak samo jest jak uszkodzimy jedną z soczewek w obiektywie. Wtedy obiektyw nie jest w stanie "widzieć" świat tak jak powinien czyli jest nieobiektywny ;-)

Nawiązując do Słońca (o czym słyszałam i zastanawiałam się już nad tym) czyżby ostrzeżenia przed naszą gwiazdą, przed jakimkolwiek wystawianiem się na jej działanie (nie mam na myśli przesady) miało na celu opóźnienie zmian w bud. molekularnej organizmów? Rośnie aktywność Słońca. Jednak to już chyba rozmowa w innym temacie. W tym wszystkim coś jest - coś bardzo ważnego. Chyba założę nowy temat.

Jakiś czas temu jakiś znany biolog (bodajrze Bruce Lipton) badający membrany komórkowe stwierdził, że w ludzkim ciele istnieje 3 razy więcej enzymów wywołujących błędy w kodowaniu DNA niż tych wspierających jego prawidłowe kopiowanie. Zaczął to badać i stwierdził, że te enzymy wcale nie kopiują błędnie, tylko zwyczajnie zmieniają zgodnie z życzeniem układu nerwowego. Nie śledziłem tego tematu, ale brzmi to obiecująco, bo oznacza to, że błędami w naszym DNA steruje po prostu nasz własny umysł i że to wszystko działa w wielkiej pętli sprzężenia zwrotnego. Jeśli byłaby to prawda, wówczas np. proces starzenia się mógłby byc nie tyle wynikiem jakiegoś biologicznego zegara lecz zegara bardziej psychicznego. I być może wyjaśniałoby to fenomen długowiecznych joginów i innych takich cudaków.

Wymiana materiału biologicznego to nie jest regeneracja. To nie jest odbudowa ciała zgodnie z jakimś wzorcem zapisanym w DNA. To jest tak jak z rozrostem paznokci. Czasami zdarza się, że paznokieć dozna szczególnego rodzaju uszkodzenia, które nie znika pomimo bardzo długiego czasu - a przecież paznokieć relatywnie szybko się cały na nowo wytwarza.

Btw., nie znaczy to, że regeneracja nie jest możliwa. Kilka dekad temu badano rozkład prądów i ładunków elektrostatycznych w ludzkim ciele i zauważono, że przykładając elektrony o odpowiendnim potencjalne w uszkodzone miejsca można było wzbudzić aktualną regeneracje części ciała zgodnie z jakimś wzorcem. Czyli np. zregenerować w niesamowitym tempie kość. Nie wiem czemu to nie weszło jeszcze do świata medycyny. Jak kogoś interesuje, to mogę znaleźć kto i gdzie to badał.

Ja słyszałem tylko o jednym takim naukowcu dawno temu. Potem okazało się, że to dziennikarz, który tylko chciał zarobić na sensacji. Możesz mi polecić jakiś? Chciałbym się zapoznać z tematem.

Co ja widzę? xD
moderator offtopicujący we własnym temacie :-D

To o tym blokowaniu rozwoju poprzez blokowanie dostępu do światła słonecznego też było ;-)
Dobrze , że wreszcie do was to dociera i rozumiecie po co te wszystkie dziwne zabiegi.

Wiem, ale mam mało czasu na to, aby teraz wam to wyjaśniać, bo trochę własnych spraw mnie dzisiaj dopadło. Polecam jednak zacząć od tego:

[url]http://download.cell.com/pdf/PIIS0092867405004083.pdf[/url]

Jest to praca naukowa z 2005 badająca problemy datowania wieku różnorakich komórek w organiźmie. W skład naszego organizmu wchodzi ogromna ilość różnych komórek, z których każda ma kompletnie inne mechanizmy "wymiany". Długą listę rodzajów komórek można podziewiać tutaj:

[url]http://www.answers.com/List+of+distinct+cell+types+in+the+adult+human+body[/url]

Generalnie mechanizm owej wymiany molekularnej wiąże się z normalnym cyklem życia i śmierci komórki, a także wydalenia z organizmu jej pozostałości jesli jest to możliwe. Odpowiedzialne za to procesy są znane: to te wszystkie mitozy, mejozy i inne o których uczy się już w szkołach średnich. Natomiast jeśli chcesz, Istnienie, jakiegoś poważniejszego opisu w jaki sposób np. mitoza przyczynia się do wymiany atomowej to musisz poszukać w opracowaniach naukowych poświęconych temu tematowi.

Tak czy inaczej, przedstawię skrótowo kilka potwierdzonych faktów:

1) różne komórki ciała mają różne sposoby wymiany molekularnej (wariacje mitoz, mejoz i innych egzoteycznych nazw)
2) wymianą zawiaduje sama pojedyncza mała komórka, a nie żaden większy mechanizm, co wyjaśnia czemu nie zasklepiają się blizny - bo komórka nie jest "świadoma", że coś jest uszkodzone, albo nie jest uszkodzone, albo że w ogóle istnieje jakaś całość strukturalna czy funkcjonalna
3) nie wszystkie atomy ludzkiego ciała podlegają wymianie - np. neurony w płacie potylicznym nigdy nie podlegają wymianie (nie stwierdzono takiego zjawiska), mimo że szara materia w tym samym płacie potylicznym "wymienia się"
4) komórki wymieniają się w różnym czasie (np. komórki krwi co kilka miesięcy, a komórki tworzące ścany jelit mniej więcej co 16 lat) i czas ten nie jest stały, stąd komórki w mózgu 20-latka mogą mieć 10 lat, a w mózgu 70 latka moga mieć lat 50

Tak w ogóle, to warto tutaj nadmienić, że sama idea całkowitej wymiany molekularnej jest bardzo stara i sięgająca czasów bardzo małej wiedzy medycznej w tym temacie. Pierwsze tego typu koncepty pojawiły się już w XIX wieku i wynikały z luźnych domysłów na podstawie obserwacji świata dookoła. Potem dopiero w latach 50. XX wieku badania nad rozpadem izotopów przyniosły możliwość badania wieku komórek przez badanie zawartości węgla C14 w DNA komórki. Dopiero więc od lat 50. można mówić o tym, że w ogóle jesteśmy w stanie badać wiek komórek i określać ich wymianę. Tutaj też istotna uwaga - komórka w trakcie swojego życia jest takimi mini organizmem, który też się składa ze swoich małych elementów. Podobnie jak człowiek wymienia swoje komórki, tak komórka wymienia również swoje elementy i proces ten trwa nieustannie, a przy tym nie jest mierzalny. Jedynym elementem komórki, który nie jest w niej wymieniany w trakcie jej życia jest DNA. I tak naprawdę gdy mówimy o tym, że jakies komórki są wymieniane co N lat, to mamy na myśli, że co N lat nastepuje proces "wymiany" atomów tworzacych DNA. Wszystko inne poza DNA do tego czasu pewnie już się zdążyło 666 razy wymienić.

Tak jak wspomniałem, procesy tej wymiany nie są inteligentne, tym wszystkich nie zawiaduje żaden uniwersalny wzorzec, żaden super-schemat w DNA ani nic takiego. I dzięki temu możemy mieć:
- blizny
- tatuaże
- przepuklinę przez 20 lat
- nowotwory, guzy
i wiele innych takich rzeczy

W ogóle to pomyślcie też nad tym, że jeśli ktoś mówi, iż następuje "całkowita wymiana atomów" to na jakiej podstawie ten ktoś to mówi? Czy ktokolwiek kiedykolwiek zmierzył, zbadał wszystkie atomy i określił sobie, że "tak, 99% jest wymieniane"? Nie - to wszystko są mniej lub bardziej statystyczne średnie, intuicyjne domniemania. Wiele jeszcze jest do zbadania. Wiemy, że komórki ulegają wymianie i wiemy mniej wiecej jakie komorki w jakim czasie, ale nie wiemy wiele ponadto. Optymistyczni naukowcy mówią o wymianie 98%, ale nie spotkałem się z tym, aby któryś z nich mówił o 100%.

---

Wymyśliłem też obrazowe wyjaśnienie dla was mechanizmu blizn. Wyobraźcie sobie, że macie mur z cegieł i ktoś robi w nim okno. Potem wyobraźmy sobie Pana Stasia, który zajmuje się tylko jednym zadaniem - wybiera sobie losowo jedną cegłę i wymienia ją na nową. Pan Stasio nie zabuduje nigdy okna ponieważ jego zadanie jest konkretne: "wybierz cegłę i wymień ją", a w przestrzeni okna nie ma cegły, którą mógłby wybrać.

Mechanizmy zasklepiania się ran czy zrastania się kości nie mają nic wspólnego z wymianą komórkową (czyli Panem Stasiem). To zupełnie inne mechanizmy. Ale też warto odnotować, że nie dlatego goi nam się skaleczony palec, że w DNA jest zapisany jakiś wzorzec naszego palca. Zresztą, przecież czasami rzeczy źle się goją. Po prostu do "wyrwy" w ścianach organizmu napływają różne płyny pełne kumulujących się komórek budulcowych. Napływ ten nie jest kontrolowany przez układ nerwowy czy DNA. To są wszystko bardzo mechaniczne i nieinteligentne procesy. Zupełnie jak rzeka - spróbuj zabrać wiadro piachu z zakola rzeki, a rzeka nanesie sobie nowy materiał. I to nie jest tak, że rzeka ma w sobie zawarty tajemny wzorzec w jakiś swoich cząstkach woda, ani nie podejrzewamy rzeki o to, że w 2012 będzie się transformować pod wpływem światła, choć zapewne wielu mogłoby próbować to udowadniać powołując się 'pamięć wody' i inne takie zjawiska.

Jakkolwiek jestem wielkim fanem agenta Muldera z serialu "Z Archiwum X" to jednak tutaj nielubiana przeze mnie agentka Scully mogłaby powiedzieć, że na te kwestie "musi istnieć racjonalne wytłumaczenie". ;-)

----

Pocieszę was też, że jesli chcecie miec zawsze przy sobie coś niezmiennego, to zawsze możecie się postarać o kamienie nerkowe. :-D One nie podleglają wymianie molekularnej podobnie jak i wiele innych stałych struktur w naszej głowie. A także jak będziecie już podeszli wiekiem to polecam wybrać się na rentgen mózgu by zobaczyć jak wam się szyszynka zwapnia i zamienia w kamień. :-) Bo kamienie można mieć także i w mózgu. ;-)

Dziękuję za odpowiedź. Właśnie chodzi mi tylko i wyłącznie o wymianę molekularną. Wiem, że molekuły organizowane są w większe struktury, kończąc na narządach i ciele. Rozumiem to. Wiem również jak i dlaczego powstają blizny i to, że tkanka nie jest regenerowana a łatana. Intryguje mnie: obieg materii. Czy zachodzi on w 100 czy w 98 procentach to jest kwestia czasu, kiedy poznamy prawdę, jednak następuje. Skoro nie odbywa się to według wzorca to dlaczego jesteśmy nadal w swoim kształcie? Przy jakiejkolwiek wymianie musi istnieć wzorzec. Tylko w przypadku zupełnej stałości może go nie być. Nie wnikam na razie w szczegóły (z pewnością ważne) ale próbuję ustalić prosty schemat. Nawet jeśli nowe komórki tworzone są na bazie istniejących w ciele molekuł, one wiedzą jak się zorganizować. Skąd? Tak przypadkiem im się udaje?

To co piszesz jest bardzo ciekawe. Muszę sprawdzić kilka rzeczy. Generalnie chodziło mi o atomy. Napisałeś, że molekuły umierających komórek mogą być budulcem dla nowych. Mogą. Jednak dostarczamy naszemu ciału pożywienie czyli molekuły z zewnątrz. Mnóstwo materii usuwane jest z naszego ciała w różny sposób. Tak więc nie jestem pewna czy tak jak piszesz nieznacznie ulegamy wymianie.

W kolejności: skąd molekuły wiedzą jak mają się zorganizować w komórkę? Skąd komórki wiedzą jak wymieniać inne komórki - czyli kim jest Pan Stasiu?

Pozdrawiam

Co w takim razie jest tym wzorcem? Co jest matrycą? Albo inaczej. Jeśli nie ma matrycy, skąd zmieniające się podczas życia ciało wiem jak ma to robić?

Istnieje wzorzec energetyczny?

Kolejny bardzo ciekawy wątek, który warto moim zdaniem odgrzebać.

I przedstawia niezły dowód, dlaczego naukowcy błądzą w nieskończoność, mnożąc "byty", czyli tzw. "fakty", również w nieskończoność, nigdy nie widzą obrazu całości:

Innymi słowy, z całej tej dyskusji wynika, że tak naprawdę nie wiadomo (w tym wątku), w jaki sposób powstaje właściwie człowiek. A cały proces budowy, odnowy i regeneracji, w typowy sposób dla redukcjonizmu, został poszatkowany na małe części i szczególiki tak, że w końcu każdy z naukowców musi zająć się swoją "broszką", i nie rozumie reszty zagadnień. Ma ogromną wiedzę (encyklopedyczną generalnie), posługuje się wieloma tajemniczo brzmiącymi terminami, które ludzie nie będący w danej pod-gałęzi innej pod-gałęzi nauki (tutaj biologii) brzmią obco, ale na koniec nie wiele z tej całej nauki wynika.

Jak wskazywało wielu współczesnych badaczy i niezależnych naukowców, potrzebne jest interdyscyplinarne podejście. W przeciwnym wypadku jesteśmy narodem inteligentnych ciemniaków - nasza wiedza jest ogromna, ale niestety to tylko iluzja wiedzy.

Moim zdaniem to, o czym pisze Istnienie wyżej, czyli dlaczego rany się regenerują, ale zostają np. blizny, jest związane z kodem genetycznym ORAZ energią. Oba podlegają wpływowi umysłu. Blizny MOGĄ zniknąć, za to rany mogą - wraz ze starzeniem się organizmu - coraz wolniej być uzdrawiane, czyli jakby "usuwane" (bo energia nie przepływa już tak dobrze u starszej osoby, a z kolei to przepływ energii rządzi przepływem krwi, która dostarcza odpowiednich mikroelementów). Wszystko to ostatecznie prowadzi do wniosku, że energia jest kluczem do życia w fizycznej formie, zaś tym, co nią kieruje - jest UMYSŁ (świadomy, ale przede wszystkim u większości ludzi nieświadomy).

W 7 numerze Nieznanego Świata z 2013 r. jest ciekawy artykuł nt. badań naukowych, które polegały na umieszczeniu ludzkiego DNA w probówce i skupianiu się uczestników eksperymentu na określonych (destrukcyjnych, lub przeciwnie - pozytywnych) wspomnieniach. Oczywiście, DNA zmieniało się pod ich wpływem.

Głównym ostatecznym źródłem energii dla życia na Ziemi jest słońce. Myślę, że tu należy szukać źródła uzdrowienia, przemiany, transformacji materii - w każdej postaci, także w postaci związków organicznych.