Rok Szatana

Ja na przykład miałem taki okres w życiu, że wierzyłem bardziej niż mój proboszcz (i na pewno przykładniej). Teraz tłumaczę to tym, że bardzo chciałem w coś po prostu wierzyć - de facto szukałem tego wspomnianego przez ciebie, ??, SENSU, bo musi być jakiś WYŻSZY sens. Tłumaczę to chęcią wiary, ale bezpośrednim bodźcem do takiej fanatycznej wiary w Boga Jhwe był moment, w którym przeczytałem trochę za dużo rozdziałów w biblii... Wszystko mi się wydało tak nieskończenie szlachetne, to co pisał Jezus, co mówił, o czym nauczał. Tylko, że ja kiedy już wierzyłem, to na maxa. Gotów byłem umrzeć za Boga, a nawet lepiej - dać się ośmieszyć. A potem? Kościół mnie od siebie odepchnął. I dzieki niemu, dzieki tej instytucji, przejrzałem religię. potem plejadianie i hejal jedynie utwierdzili mnie w mojej teorii. Ale pierwszy był film o wtc i był w nim też temat religii, jako 'najwiekszym kłamstwie świata'. Porównywano tam schematy z chrześcijańskiej biblii do całej rzeszy innych religii, np Egipskiej, ogólnie pogańskiej. Teraz nie wierze ani odrobine, ale czasem... Zwłaszcza słuchając o np. egzorcyzmach. tj. np słuchałem taśmy z egzorcyzmów tej PRAWDZIWEJ emily rose, wiecie..

A wiecie co znaczy słowo "szatan" z hebrajskiego? To dokładnie "przeciwnik".
W Biblii słowo szatan zostało wielokrotnie użyte w takim właśnie kontekście. Z tego co pamiętam jest ono również przynajmniej raz w stosunku starotestamentalny władca albo kapłan do bóg (poszukam tego cytatu), gdzie bóg jest szatanem dla tego władcy (kapłana) czyli przeciwnikiem dla niego w jakiejś sytuacji. Ciekawe prawda?
Natomiast diabeł to z greckiego "oskarżyciel".
Religie w tym chrześcijaństwo wrzuca do worka z napisem "szatan" wiele różnych postaci (prawdziwych i symbolicznych).
Chrześcijański szatan pozwala zrzucić odpowiedzialność za nasze czyny na kusiciela i uzyskać przebaczenie od boga.
Zrzucanie odpowiedzialności na szatana za swoje czyny oznacza niedojrzałość. Miłosierdzie boga gotowego nam wybaczyć to uzależnienie od wybaczenia, i posłuszne oddanie własnej mocy. W ten sposób przyznajemy, że jesteśmy zupełnie bezsilni i nic od nas nie zależy. Są ludzie którzy to wykorzystują ponieważ znają te mechanizmy. To przywódcy religijni.
Dlatego tak mnie przeraża z jaką łatwością ludzie pozwalają odebrać sobie swoją własną moc i jak łatwo zrzucają odpowiedzialność za to co robią na swoją grzeszną naturę i szatana.

Nakreslil pomierzyl zbudowal i bez wiekszych problemow powierzyl wszystko
najbardziej nieodpowiedzialnej osobie.
Wszechgeniusz ogluszony rodzicielska miloscia z calkowita wiara pozwala sobie
zostac unizonym przeciwnikiem swojego wlasnego potomka.
Czy chce pokazac mu swoja sile pokazujac mu jaki jest slaby i nieudolny wobec
celow, ktore sam sobie wyznaczyl? Nie, gdyz wiara ktora go obdarza jest
najprawdziwsza i tak naprawde, wbrew pozorom, ta nasza wolna wola badz
mozliwosc podejmowania wlasnych, niezaleznych decyzji jest zwykla iluzja, ktora
karmimy sie by poprawic wartosc naszych wlasnych ego.
Mimo to jak bardzo nie wiedzielibysmy, ze nic nie wiemy, to tak naprawde wiemy
coraz mniej.

..tylko szukaja winnego

heh;D Dyskusja poszła kompletnie innym torem, niż się spodziewałem. Spodziewałem się tekstow typu " o ja pier... dobry boże ratuj, a może jednak?! hue hue" lub "rzeczywiście, może to wszystko Szatan, ale ja zaryzykuje. Bo nawet, gdybym jednak po śmierci dowiedział się, że mam rezerwacje na wieczność w kociołku firmy belzebub, to chrzanie takiego Boga, który to wszystko wymyślił. Kim mam być, jak nie sobą?! tfu".
Ale to są MOJE ewentualne odpowiedzi, tymczasem Wy, kochani, kompletnie mnie zaskakujecie, a jakże!, i podwójny banan mi na ryju rośnie, bo to słodka demonstracja tego, jacy różni wszyscy jesteśmy. Życie to urodzaj różnorodności, wyjątkowości, a zarazem wszyscyśmy jednością, nie? hehe! po prostu bomba, kompletnie inne rozumowanie, zachwycacie mnie swoją umiejętnością, że tak powiem, przymykania oczu na brak pewności, na wszelkie życiowe, teologiczne paty; nawet gdy przyprzeć was do muru, wy i tak wzruszacie ramionami i pokazujecie, że ok, mur może i jest, ale nie dla nas, dla nas to np. podłokietnik, albo oparcie tronowe, rozsiadziemy się i pohulamy dalej. ALE NA PEWNO SIĘ NIE COFNIEMY! mam nadzieje, ze pisze w miare zrozumiale, he;] Temat jest poziomy i tyle, weźcie w koncu przyznajcie;p niczemu nei słuzy.. chociaz nie! cofam to. temat cudownie dowiódł waszej cudowności;D nie no nie moge, leże!:F;D

Jet tak jak myślisz,  że jest

miriad, większość osób na tym forum ma te tematy przemyślane i przerobione, w większości pewnie jeszcze jako dziecko. Nie zamykając się w poglądach, które narzuca presja społeczna, robią miejsce na poszukiwanie alternatyw. Ta różnorodność jest zapewne wynikiem ogromu możliwości, jakie dookoła tylko czekają, by je odkryć.

Jeśli uważasz to myślenie za mocno odmienne, to przypuszczam, że doznałbyś prawdziwego szoku, gdybyś spróbował wniknąć w umysł inny, niż istoty ludzkiej Ale mnie to właśnie fascynuje - całkowicie nowe perspektywy, absolutnie odmienne kategorie myślenia, odczuwania, inne priorytety. Dodaj do tego jeszcze fakt, że ogromny, fizyczny wszechświat, który zna nauka, to nadal nawet nie pyłek w nieskończoności możliwości dookoła...

I teraz, przy tej bardzo szerokiej perspektywie, spróbuj wrócić do codziennych problemów ludzi Cię otaczających, na malutkiej planecie gdzieś na peryferiach naszej galaktyki Czy rzeczywiście te wszystkie problemy są warte tylu dramatów, emocji i starań? A mimo to, nadal łatwo się zapomnieć w naszej fizycznej rzeczywistości i wciągnąć się w ten wir.

miriard bardzo podoba mi się ten przykład z murem i podłokietnikiem. Widzę, że czaisz bazę. Wszystko to kwestia percepcji  Nieobciążone spojrzenie na to co wokół nas i świadome kształtowanie: zrobimy z muru oparcie tronowe a inni niech biją o niego głową. Wejdziemy na niego i z góry zobaczymy więcej i lepiej...I o to chodzi  !!!