Druga Kreacja

Zawsze może być coś nad czymś, jak na dole, tak i na górze, czyli taki hologram w nieskończoność w górę i wgłąb. Nigdy tego nie będziemy wiedzieć bo poza pewne ograniczenia nasza ograniczona świadomość nie może wyjść. Można tym tylko trawić swój umysł bez rezultatów, chociaż ja to lubię i jeszcze nie zwariowałem

Bledy to akurat moja specjalnosc.. robie ich mnostwo. Ciekawosc swiata to tez doswiadczanie wiec pytania sa jaknjabardziej wskazane. Doswiadczanie jest droga prowadzaca do coraz bardziej logicznego myslenia i jest ono wrostproporcjonalne do rozwoju swiadomosci. Zeby sie czegos nauczyc teoria z reguly nie wystarcza wiec trzeba sie wspierac doswiadczeniami praktycznymi. 
Kazdy z nas jest czescia kreacji wiec bez naszych doswiadczen ona tez nie moze sie rozwijac. Z tego co zrozumialem do tej pory bo w sumie ja tez jescze sie ucze..

Tutaj pan tez zawsze zadawal sobie duzo pytan i w koncu znalazl bardzo ciekawe odpowiedzi. Byc moze pomoze Ci odpowiedziec na twoje-

[url]http://www.youtube.com/user/Leszko2012#p/c/88EC46B974B4A4D4/0/VVQIOhvW1rA[/url]

Pozdrawiam

Myślę, że logika (czy też bardziej ogólnie - inteligencja) jest niezłym narzędziem do odkrywania wszechświata, jednak bazuje ona na poznanych już faktach - a nigdy nie można wykluczyć, że coś, o czym jeszcze nie wiemy, np. jakaś nowa perspektywa, całkowicie zaburzy dotychczasowe najbardziej fundamentalne kwestie, od których, przy pomocy logiki, wyprowadzono wszystkie pozostałe poglądy na świat, którymi się kierujemy. Takiego obrotu spraw nie można wykluczyć, bo inaczej popadniemy w samooszukiwanie się (a ludzie są w tym nieźli).

Podobnie uważam, że takie pytania można także mnożyć w nieskończoność. Np. czemu napisałeś tą wypowiedź? A następnie - ale czemu chciałeś to wiedzieć? Dalej - ale dlaczego...? I dalej - czemu...? Itd. itd. W końcu dojdziesz do jakiejś fundamentalnej kwestii, którą być może po raz pierwszy w życiu sobie uświadomisz... i być może dojdziesz do wniosku, że istnieje jeszcze kolejne dno. W końcu można zwariować Masz zatem 2 drogi: albo będziesz prowadził taki dialog ze sobą np. do końca życia fizycznego (a nawet jeszcze dłużej ), odcinając się od bodźców zewnętrznych - lub też po prostu sprawdzisz w praktyce, jak rzeczy się mają. Nie ma lepszej drogi, ale najwyraźniej ten ktoś, kto stworzył życie, wybrał na pewno tą drugą (a być może pierwszą - równolegle - także).

Kreacja, Absolut, Źródło, Najwyższa Inteligencja... różnie ludzie tę istotę i energię określają.
Jak wszystko w każdym wszechświecie, jak my, jak cząsteczki - wszystko dąży do harmonii oraz zbierania doświadczeń.
Przeanalizuj swą własną energię i okaże się, że celem jest doświadczanie, zbieranie sygnałów, uzupełnianie wiedzy i wieczna podróż. Istnienie. W podobny sposób "skonstruowana" jest Kreacja - jeżeli możemy mówić o konstrukcji. Też pragnie doświadczać wszystkimi swoimi zmysłami - i mimo że bez początku, to jednak jest w drodze i ciągłym zbieraniu doświadczeń poprzez połączenie ze wszystkimi atomami i energiami stworzenia. A doświadczenia świetnie zbiera się przez kreowanie rzeczywistości, elementów i energii wprawiając to wszystko potem w interakcje...
Ale to tylko moje najgłębsze odczucie - każdy może mieć inne. Poznanie Kreacji jest niejako niemożliwe z racji tego że wszystkie zmienne "wzoru" opisującego tę Istotę uciekają ku nieskończoności.

Zanim nawet napisałem ten temat wiedziałem że moim celem jest doświadczanie.
Czuje to i po prostu, już się nie obawiam w swoim życiu nawet śmierci. Nie boję się tworzyc tak jak kiedyś. Doszedłem do wniosku, że jedyną osobą która jest w stanie mnie powstrzymac jestem ja sam. Gdy malowałem, bałem się, że coś spieprze, teraz się nie obawiam oddaje się bez namysłu tworzeniu i doświadczaniu. Gdy coś rozwale trudno, to nic, przecież nie nauczę się czegoś od razu, trzeba popełniac błędy by się na nich uczyc. Zawsze mogę zacząc wszystko od nowa przecież mam miliardy lat czasu.

Zadałem te wszystkie pytania z ciekawości. Chciałem wiedziec jakie są wasze odpowiedzi na te pytania.

Kreacja tak po prostu jedną iskrą przez ciekawośc doświadczeń i samą chęc tworzenia zrobiła to bez żadnych doświadczeń i wiedzy jak to wszystko poskładac? a może materia z której jest sama z siebie wybuchła a istota z której jest na przestrzeni miliardów lat sama wszystko poskładała. Oczywiście jako energia i materia. Później dotarła do materi organicznej i rozproszyła w niej swoją świadomośc, ponieważ materia ta była zdolna do przetwarzania energii potrzebnej do poruszania się i doświadczania. W ten sposób pozyskiwała jeszcze większe informacje do stworzenia przez ewolucje organizmów, istot bardziej skomplikowanych, aż w końcu do jednosktek myślących abstrakcyjnie i tworzących cywilizacje. Które po długiej wędrówce i tworzenie w świecie materii po prostu wiedzą i są gotowe przejśc na poziom duchowy.

Nie wiem... Nawet nie wiem kim jestem... nie wiem jak długą drogę przebyłem... jednak wiem bo czuje to że na pewno moim celem jest doświadczanie.