Zagadnienia medyczne (Strona 2 z 10)

Z tym alkoholem to nie chodzi mi nawet o tzw. upojenie… ja po prostu lubię piwo

To co powiecie na to,że ja łamię wszelkie zakazy i zbaczam ze ścieżki zasad odżywiania takiego czy innego.Jem to na co mam ochotę i kiedy mam ochotę.Nauczyłam się rozpoznawać prawdziwą ochotę.Inna sprawa,że najczęściej mam chrapkę na ”zdrową” żywność.Jeśli chodzi o ruch,to jak już wspomniałam moją pasja jest taniec.Muzyka/rytm dają mi ogromnego kopa energetycznego.Zwłaszcza pociągają mnie tańce etniczne,dźwięk bębna.Co jeszcze?Staram się prawidłowo oddychać.Uczę się tego cały czas,chcę wyrobić w sobie nawyk pełnego oddechu.Oddech ma w sobie coś wielkiego.To esencja życia.Na razie tyle przychodzi mi do głowy

A propos tego jedzenia to nie wiem czy wiecie ile energii pochodzi z różnych pokarmów? Raptem 5% (pięć procent)! Reszta pochodzi z oddychania, 95% to energia z powietrza. A zatem baczniej bym się przygladał czym oddycham niż co jem.
I jeszcze co do szarej prozy życia to nie ma nic lepszego niż kolejny ”szary” dzień  Nie ma nic złego w monotonii panującej na ”zewnatrz” człowieka bo nie tu są ukryte ”kolory” życia. I nie jest to krytyka barta tylko takie spostrzeżenie by szukać ”kolorów” w sobie a wtedy i ”zewnętrzne” życie nagle nabiera barw

Ten wątek stworzony został z myślą,że stanie się Twoją domeną bart
Co do zasad lubię się do nich nie stosować.Jeśli coś robię staram się najpierw upewnić,że jest to dla mnie dobre.Nie ogólnie dobre lecz dla mnie właśnie.Czasem nie da się zdobyć pewności więc muszę eksperymentować.Dla mnie zdrowe życie to życie bez popadania w skrajności na dłuższy czas.Anastazji nie przeczytałam.Przyznaję się bez bicia.Nie mogę się zabrać za tę książkę jakoś
Oddech to proces kryjący wiele tajemnic.Czuję,że powinnam się skupić na oddechu i tak robię.

Muszę chyba coś dodać, bo źle się wyraziłam - w ścieżce ”intuicyjnej” też odbywamy pracę ale głównie w umyśle - wiemy, że coś jest dla nas dobre, myślimy o tym jak fajnie byłoby wprowadzić coś w nasze życie, wyobrażamy sobie jakbyśmy się czuli z tą zmianą i po kilku miesiącach/ latach/ dniach… jesteśmy gotowi i podejmujemy coś w ciągu jednej chwili.
Co myślicie o energii twórczej? Dla mnie znakomitą ”terapią” jest malowanie i rysowanie.

to ja chyba kroczę trzecią ścieżką… totalnej ignorancji Jem i piję to na co mam ochotę i kiedy mam ochotę

Nie wiem czy to akurat jest czy nie ma w Waszej, ale w mojej na pewno jest trochę radości lubię dobrze zjeść i jak miałbym sobie czegoś odmawiać i narzucać jakieś ograniczenia nie czułbym się szczęśliwy

Ja też się zmieniam. Powiem tak.
Głupotą byłoby nie znać (lub nie czuć) ważnych zasad rządzących organizmem.
Głupotą byłoby nie mieć dyscypliny (lub nie dyscyplinować się lekko i z natury)
Głupotą byłoby ograniczyć się dyscypliną i zasadami tak aby zabić radość

Tak więc na dziś dzień moja droga to droga środka z uwzględnieniem wysiłku wkładanego w to do czego jestem przekonany że jest dobre. Nie trwam również przy zasadach, które już dla mnie nie działają. To też byłaby głupota. Elastyczność i przejście są mądrzejsze.

Uważam również, że radość w mało witalnym, zniszczonym czy zaniedbanym wewnętrznie ciele to oszukiwanie samego siebie, choć nie mam odwagi odmawiać takiej formy nikomu. Po prostu wiele wymagam od siebie i innych:)

No i na koniec mam dla Was pytanie. Dlaczego szpitale są pełne ludzi?

Skoro jesteśmy integralną częścią tej istoty plan jest również nasz-chcemy czy nie.
Idąc dalej tym tokiem rozumowania możemy zmieniać zasady choćby w pewnej części lub postępować niezależnie od nich.Dlaczego?Ponieważ jesteśmy integralną częścią istoty…To,że kiedyś coś sobie (świadomie) zaplanowałam(jako ogarniająca całość zdarzeń świadomość) nie znaczy,że nie mogę zmienić drogi jeśli uznam,że tego chcę doświadczyć i będę wiedziała jak się zabrać do sprawy.Mogę przecież zmienić zdanie.Żyjemy we wszechświecie gdzie istnieje wolna wola a postępujemy często jakby jej nie było.Dlatego też uważam,że jeśli ktoś chce i potrzebuje do rozwoju odgórnej aprobaty dostanie ją i wydawać może się takiej osobie,że każdy musi zostać zaaprobowany.Dla niego będzie to świat o którym piszesz wyżej.Natomiast ja żyjąc obok Ciebie tak naprawdę będę żyła na tej planecie lecz w zupełnie innej rzeczywistości.Istota o której piszesz nie będzie zawracała sobie mną głowy(częścią siebie samej)ponieważ ten jej ”kawałek” czyli ona sama wybrała inną drogę nauki.Mamy tyle możliwości z których można skorzystać(nie wszystkie w tym świecie ale więcej niż myślimy),że po co się ograniczać.Nawet jeśli coś tam sobie kiedyś między życiami wybrałam.Dla mnie nie ma granic…
Odnosząc tę wypowiedź do zdrowego życia i zasad,ważne abyśmy sami tworzyli dla siebie zasady lub postępowali zgodnie z tymi,które są nam bliskie a nie dla tego,że:”Tak należy zdrowo żyć, a tak nie bo…ktoś tak napisał i każdy tak robi itd.,itp.
Wysłuchać,zastanowić się na czymś,odnieść do siebie i dokonać wyboru czym jest zdrowe życie właśnie dla nas.Bez generalizacji.Dla mnie najzdrowsza jest dobrze rozumiana wolność.

To nie jest tak do końca jak mówisz droga istnienie. Istnieją pewne prawa, których nie możemy łamać. Tak jesteśmy częścią kreacji i posiadamy część jej mocy, ale nie znaczy że możemy ową moc wykorzystywać dla własnego widzi mi się. Oczywiście istnieją cywilizacje które próbują ”obejść system” ale nie tędy droga - one obchodzą system lub powiedziawszy językiem informatyków ” wykorzystują dziury w systemie”. Niestety te cywilizacje nie rozwijają się duchowo a dusze które zasiedlają owe cywilizacje po mierci z przyzwyczajenia powracają do danych systemów gwiezdnych.

Naszło mnie takie przemyślenie nt. zdrowego życia i wolnej woli. Niestety muszę z całą pewnością stwierdzić, że na naszej planecie wolna wola nie idzie w parze ze zdrowym życiem.

Koło się zamyka bo gdy spada jakość zdrowia, spada jakość życia a tym samym wzrasta zależność i ograniczona zostaje wolna wola. Kilka przemyślanych zasad dobrego prowadzenia się zwraca więcej wolnej woli niż ich brak.

Nie lubię zasad czy to żywieniowych czy to w życiu, nie lubię jak mi ktoś mówi co mam robić, jestem indywidualistą ale staram się myśleć do przodu, pod kątem korzyści z nich płynących. W wielu przypadkach korzyścią płynącą z pracy, z naginania się do wiedzy mądrych jest właśnie wolna wola.

@Gabi
Zgadzam się. Jeżeli wszystko jest dobrze, to nie ma katalizatora nauki. Chwilowe cierpienie jest na wagę złota, bo zmusza do myślenia i uczenia się. Ja najlepsze sposoby na zdrowie wypracowałem w chwilach cierpienia.

Jeżeli chodzi o pokarm, to mogę jeść mieszając ile się da, zapijać i poza niższą jakością życia po, to się przyjmuje. Dziś już oczywiście tak nie robię, ale różnie bywało;).

W sprawach emocji jest tak jak u Ciebie. Nie mogę zbyt długo przebywać wśród ludzi o nieharmonijnym wnętrzu. Źle znoszę towarzystwo ludzi agresywnych oraz tych trzymających w sobie żale i urazy. Nie lubię tłumów. Muszę uważać żeby się w takich sytuacjach nie zarazić, bo moje z natury ułożone działanie przechodzi w chaotycznie, irracjonalnie bez sensu. Najtrudniej było zdać sobie z tego sprawę. Gdy już wiem, mogę pracować nad sposobami. Najszybciej harmonizuję się przez wodę i sen.

Jeżeli nie macie silnego trawienia to możecie je sobie wypracować. Warto dać szansę prawidłowemu łączeniu pokarmów. Mam bardzo dobre efekty wśród najbliższych.

Po pewnym czasie układ trawienny odżyje, staje się silny i nawet jak raz na jakiś czas zjecie kilka kawałków ciast, potem jajecznicę a na to schabowy z ziemniakami, zagryzając hotdog’iem, to się nic nie stanie. Silny układ trawienny sobie poradzi. Może to i być pewnego rodzaju stymulacja dla niego. Słaby przeciążany od lat przypadkową kuchnią gorzej.

Inne aspekty też są istotne. Organizm przemęczony, wyjałowiony, zestresowany może być podatny na gorsze trawienie. Jak zawsze - obserwacja samego siebie. Jesteś jedyną osobą, która tak blisko czuje swój organizm.

Z ludźmi wysysającymi energię jest tak,że oni niekoniecznie zdają sobie z tego sprawę,dlatego ochrona powinna odnosić się jedynie do atakowanego,aby nie wyrządzić szkód pozornemu przeciwnikowi .Mieszkam pod jednym dachem z człowiekiem ,który w zadziwiający sposób przenosi swoje problemy i negatywną energię na mnie.Reszta domowników pozostaje odporna ,choć może przemawia za tym fakt ,że celem ataków jestem zazwyczaj ja.Przez wiele lat (towarzyszy nam od 9) trudno było mi się z tym pogodzić,czasami wpadałam w panikę ,często też moje zachowanie stawało się irracjonalne.Niestety, nie potrafiłam sobie z tym poradzić, i długo szukałam tzw złotego środka,który nie krzywdziłby żadnej ze stron. I tak jak kiedyś pozwalałam brać górę nagłej niechęci do życia,tak dzisiaj,podtrzymuję energię na wyższym poziomie,kiedy tylko poczuję ,że taka a taka sytuacja ma mieć miejsce.Zdarza się jednak,że negatywne wibracje długo nie ustępują i wtedy utrzymanie wyższych u siebie może być trudne.Proponuję wtedy zebrać się w sobie i spróbować “odejrzeć” .Niekiedy to właśnie strach przed zdmuchnięciem aury ,jest bolesny,zaś kiedy go pokonamy ,mamy większe szanse na odparcie ataku.Ważne jest też ,aby nie odnosić się do takowej osoby negatywnie bo to potęguje wrażenie.
Oczywiście opisywany sposób działa u mnie i jest zaledwie nieśmiałą próbą w fazie testowej.
Aha i po takim kontakcie wzrasta u mnie potrzeba wykonania czynności ,którą postrzegam w kategoriach przyjemności,Może to być ulubiony fragment książki,muzyka -to już zależy od upodobań.

Pozdrawiam : )