Centralna Gwiazda Galaktyki

Co masz na mysli mowiac przyjmuje?

No nie przesadzaj. Czarna dziura nie musi koniecznie powstać z gwiazdy, więc nie jest gwiazdą.

Po prostu z materii. Tutaj wiele zależy od tego jak sobie wyobrażasz powstanie świata albo jak sobie tłumaczysz powstawanie galaktyk. Nie będę jednak zanudzał teoriami, których oczywiście jest multum. Raczej pokażę kilka konkretnych linków:
[url]http://www.dailygalaxy.com/my_weblog/2010/08/galaxies-appear-to-be-controlled-by-supermassive-black-holes.html[/url]
Wedle symulacji naukowców galaktyki tworzą się wokół supermasywnych czarnych dziur, które wedle komputerowych symulacji powstają z zapadająćej się ogromnej masy obłoków pyłu i gazu.

Czarna dziura nieco przypomina otyłość. Możesz się jej nabawić jedząc ogromne ilości frytek z cheeseburgerami, ale też zapewne jej dostaniesz jedząc ogromne ilości ziemianków z fasolą. Ważne ile dostarczysz kalorii. Łatwiej dostarczyć 5000 kcal w mięsie (1 cheeseburger = 300 kcal) niż w fasoli (100 mg fasoli to ~35 kcal), ale to nie znaczy, że otyłość wywołują tylko hamburgery. :-)

PS.

Zauważ też jedną rzecz. Supermasywna czarna dziura może mieć masę np. miliardów Słońc, podczas gdy wiemy, że czarne dziury powstające z rozpadających się gwiazd osiagają masy maksymalne około 40-60 Słońć, gdyż z powodu jakiś ograniczeń nie mogą być większe. Bardzo pouczający jest też ten link:
[url]http://pl.wikipedia.org/wiki/Supermasywna_czarna_dziura[/url]
[url]http://en.wikipedia.org/wiki/Supermassive_black_hole[/url]

Inna rzecz jest taka, że podobno czarna dziura może powstać też nie z powodów zapadnięcia się znaczącej masy, ale z powodu zaistnienia pewnych szczególnych warunków dotyczących oddziaływania neutronów.

Teorii jest naprawdę dużo. Powtarzam jednak: istnieją modele fizyczne wyjaśniające działanie wszechświata, ktore nie posiadają konceptu czarnych dziur. Dlatego polecam podchodzić do tego ostrożnie, jako że cały pomysł owych dziur może być tylko łataniem (nomen omen) dziur w starych teoriach fizycznych.

Witam
Znalazłem coś na temat poruszony wyżej.
Centralne słońce wszechświata.
Oto fragment;
Duch nie tylko przenika każdy atom tzw. fizyczności, lecz na wskroś przepaja najmniejszą cząsteczkę wszelkiej substancji – czy to stałej, czy gazowej. Istotnie, jest on siłą, w której się kształtuje forma i z której substancja czerpie swe różne wzory. Człowiek jest jedynym projektantem i koordynatorem tych różnych wzorów, przyjętych przez substancję. Pozwólcie mi na chwilową dygresję dla objaśnienia. Spoglądacie na wielkie centralne słońce naszego wszechświata, płonące w całej swej-wspaniałej świetności, i widzicie, jak horyzont stopniowo się cofa i ukazuje naszym oczom nowy dzień, nową epokę oraz rodzi się nowa Wielkanoc (zmartwychwstanie). Ten tzw. nasz wszechświat, wirujący dookoła centralnego słońca, jest tylko jednym z 91 wszechświatów, obracających się wokół centralnego słońca. Jest ono 91 000 razy większe niż cała zebrana masa wszystkich 91 wszechświatów, obiegających go w doskonałym ładzie i kolejności, i masa ta jest w stosunku do niego tak mała, jak drobniutkie pyłki, które się snują dokoła centralnego słońca lub tak mała, jak jądro atomu, jak to wy nazywacie. Ten wszechświat potrzebuje 26 800 lat dla dokonania jednego obrotu swej orbity dookoła tego wielkiego centralnego słońca. Porusza się on w doskonałym porządku. Czy wątpicie w to, że w rządzeniu tym wszystkim działa wielka, pozytywna potęga Boga?