Po co ta cała szopka?

hmm .. a ja odpowiem tak po co w to wszysto wkrecac Boga? poprostu juz tak jest i koniec najprosciej mowiac. A z 2 str  tez czesto sie zastanawiam nad ludzka  egzystencja staroscia itd  wieloma innymi rzeczami  na ktore nikt nie zna odpowiedzi a chcialby poznac .Ilutitasi z mojego doswiadczenia  Boga bardziej sie odczuwa niz widzi masz swiadomosc jego obecnosci i ogromnej milosci moge Ci odpowiedziec na to pytanie gdyz mialam takie bezposrednie doswiadczenie ale masz prawo myslec inaczej miec wlasne zdanie i nie musisz sie ze mna zgadzac . Polecam Wam filmy Zielona piekność oraz Niebiańska przepowiednia  sliczne filmy.

Też bym na twoim miejscu nie chciał "wracać do takiego boga"  :-D

Jak dla mnie został on wymyślony przez kogoś (nie wiem kogo)  kto nie ma połączenia ze swoją pierwotną wibracją.

W moim życiu nie ma istoty zwanej bóg. Stan odczuwania - doświadczenia  połączenia ze swoją pierwotną wibracją mogę nazwać tym czym dla innych jest odczucie miłości boga.

Wystarczy sobie tylko przypomnieć jak pozostawać w stanie swojej perwotnej (najgłębszej) wibracji  :-)

Doświadczam tego na codzień.

Z mojego punktu widzenia, plan jest bardzo elastyczny i sprowadza się do prostych praw "odgórnych" we wszechświecie. Np. prawo przyciągania i odpychania. A reszta - konkretne zapełnianie tego bardzo ogólnego schematu-szkieletu planu treścią - zależy od Ciebie i innych ludzi. W ten sposób plan i wolna wola nie wchodzą w konflikt. Wola nie jest w stanie niczego zrobić, co by interweniowało z planem - dopóki trzyma się istnienia w tym wszechświecie (bo plan wówczas brałby pod uwagę każdą możliwą opcję wyboru, czy każdą możliwą konfigurację).

Chodzi tu o coś, co wiążę się z ograniczeniami znanymi z matematycznej teorii mnogosci (zbiorów). Istnieje skończona liczba wszystkich możliwych stanów. Nawet nieskończoność można potraktować jako koncepcję - pojedynczy element zbioru. W ten sposób nieskończona liczba możliwości staje się przewidywalna. To samo może dotyczyć "planu wszechświata".

Reinkarnacja nie musi być zatem w cale planem, ale zaledwie wolną decyzją innych istot, które również znajdują się wewnątrz "planu". Innymi słowy, reinkarnacja nie musi być jedynym wyjściem, ale wynikiem rozwoju technologii (astralnej) - tak samo, jak my wybieramy pewne rzeczy (np. kierunek rozwoju cywilizacji) na podstawie własnych koncepcji i odkryć. Nie muszą być one doskonałe, ale nikt nie zna "lepszych".

Są takie rasy, które są w znacznie trudniejszym położeniu niż człowiek, a które niekoniecznie tkwią w takim kole reinkarnacji, jak my. Czasami działa to na następującej, dość "ekonomicznej" w swojej naturze, zasadzie: jeśli zamiast na rozwijaniu wiedzy i doświadczenia (=reinkarnacja), skupiasz się na osiąganiu i wykorzystywaniu konkretnych rozwiązań (=wyjście poza reinkarnację i naukę), możesz za kilka milinolów lat stwierdzić, że to był NIEODWRACALNY błąd.

Nie wszystko jest takie proste i oczywiste czasami i nie można zapominać, że inne istoty również niekoniecznie są doskonałe.

Jeśli czegoś nie rozumiesz ->nie potrafsz odczuć-> nie przyjmujesz tego do siebie ->nie jest to zgodne z twoim podstawowym wzorcem.

Czym więc się martwisz - odpuść to co nie jest twoje i poszukaj tego co rozumiesz a w szczególności czujesz w sobie -> to jest zgodne z Tobą, z twoim podstawowym wzorcem.

Jeśli będzie Ci potrzebne kiedyś to, czego obecnie nie rozumiesz - zrozumiesz to kiedy przyjdzie pora.

Jak usłyszeć to co jest nasze? Każdy ma inny sposób. Moim jest: wsłuchiwanie się w siebie, szukanie piękna we wszystkim co mnie otacza, wdzięczność wodzie za to, że mnie poi; powietrzu za to, że mogę poczuć je w płucach; ziemi za jej zapach po deszczu; obcemu na ulicy za uśmiech...  Obserwacja jak każdy mój gest wpływa na rzeczywistość, która mnie otacza. Podążanie za tym co mnie ekscytuje, za pasją. To wszystko powoduje, że czuję pierwotnego siebie a to daje mi zrozumienie wielu spraw (również intelektualne zrozumienie).

Usłysz siebie - tam są odpowiedzi na wszystkie pytania  :-)

jacek2490, zastanów się co Ty w ogóle robisz w swojej głowie. Najpierw wymyślasz sobie jakąś urojoną wizję świata, Boga i porządku rzeczy, a potem masz do tej wymyślonej przez siebie urojonej wizji taką ilość zarzutów i żalów, że aż nie możesz się z nią zgodzić. :-D Zrozum, problem nie jest w tym jaki jest Bóg i jaki jest świat, ale w tym, że my tak naprawdę nie wiemy jaki jest Bóg, jakie są jego plany, jaki jest świat i o co w tym wszystkim chodzi. Nie trać czasu na walkę z własną wyobraźnią. To bardzo niedobrze mylić własne fantazje z rzeczywistością.

No tacjanoo ok , nie śpiesz się jak będziesz miała wolną chwilę i chęci to pisz nie nalegam nie popędzam