Eutanazja

Słuszne jest wtedy  kiedy osoba chora tego chce

Niełatwy temat poruszyłeś Tomi.
Otóż ja myślę tak:
Jestem w stanie zrozumieć cierpiącego człowieka, który wybiera taki sposób zakończenia życia. W końcu to jego życie, jego ciało i jego choroba. Nie potępiam jego wyboru. Sama nie wiem co bym zrobiła w takiej sytuacji. Osobom wierzącym w reinkarnacje może się to wydawać kuszącym rozwiązaniem, bo przecież nowe życie ich czeka. Myślę jednak, że to nie takie proste. Zgadzam się z Mixonem, że nasze dolegliwości reinkarnują razem z nami, jako przerwana lekcja. I co jeśli w kolejnym wcieleniu, osoba taka przyjdzie na świat ciężko chora już od urodzenia, wymagająca nieustannej opieki innych do końca życia. Co wtedy? Znowu eutanazja? Bez sensu. Błędne koło.
Pamięć również należy o osobie zadającej śmierć. Hejal napisał w swojej książce (tam dotyczyło to co prawda kary śmierci i osoby kata, ale myślę, że te same prawa dotyczą eutanazji), że jest to zbędne obciążenie karmiczne osoby śmierć zadającej, że może ona umrzeć przedwczesną śmiercią, albo w następnym wcieleniu może umrzeć jakaś bardzo bliska jej osoba.
Hmm... myślę zatem, że eutanazja się po prostu nie opłaca, ale łatwo jest tak mówić komuś, kto nie leży jak warzywo i nie załatwia się pod siebie...

Żadnej eutanazji.
Żadne cierpienia nie są zbędne.
historia:
Dusza wcieliła się na Ziemi. Doświadczyła ogromnego zła i pod koniec swojego czasu doznaje oczyszczenia i odkupuje swoje winy i grzechy. Godzi się na cierpienie by przepracować negatywną energię, którą wyzwoliła. Pracuje i pracuje, powoli zaczyna dostrzegać koniec swojej pracy... i tuż tuż przed końcem ktoś wbija strzykawkę w rękę. Ktoś nie pozwala dokończyć pracy. Ktoś chce dobrze. Ktoś myśli, że robi dobrze. Ktoś dokonał eutanazji.

Jeśli ktoś jest za eutanazją, dobrowolną, niedobrowolną, jakąkolwiek. Niech sobie wyobrazi, że właśnie jej dokonuje. Niech poczuje jak to jest odebrać komuś życie.

W miejscu pełnym wiary w człowieka i jego zdolności. Wiary w nieśmiertelność i miłość. Wiary, że wszystko jest możliwe. Wszystko jest wibracją, wibrację można zmieniać świadomie. Można się wyleczyć, można kogoś wyleczyć. Można wszystko! W tym miejscu pojawiają się wątpliwości czy eutanazja jest słuszna?

...

Edit:
Uniosło mnie nie potrzebnie. Nie rozumiem po prostu czemu temat eutanazji ostatni wyszedł na wierzch. Czytałem nawet na jakimś portalu artykuł o eutanazji. "W społeczeństwie, które zaczyna długo żyć eutanazja wydaję się być rozsądnym rozwiązaniem". Czy tak się boimy życia, że chcemy zabrać sobie prawo do niego? Chcemy dobrowolnie oddać swoje życie po pretekstem bólu i cierpienia? Wpisać to w prawo, które będzie egzekwowane?
Mój dziadek niedawno odszedł. Ostatnie jego dni były pełne cierpienia. Zawsze jak go widziałem, dawałem mu tyle energii ile mogłem. Zawsze moje myśli były pełne zdrowia i miłości wobec niego.
Nigdy nie przeszło mi przez myśl by "skrócić jego cierpienia"
Wiem, że cierpienie jakiego doświadczył było lekcją jaką wybrał.
Zabierając mu cierpienie w taki sposób, zabierając mu życie (nawet to pełne bólu i cierpienia), zabiera się to po co tu przyszedł.
Na koniec:
Dajesz wędkę czy rybę?

Co się kryje za eutanazją? Różne środowiska związane z masonerią próbują teraz wymusić zgodę na zaakceptowanie eutanazji osób chorych - każdy przyzna, że osoba cierpiąca fizycznie na różne choroby ma prawo do lekkiej śmierci. Tylko już teraz powstają pomysły (np w Holandii), żeby uśmiercać nawet zdrowych starszych ludzi, a potem pewnie każdego kto jest nie wygodny dla systemu. Stop cywilizacji śmierci

Dusza wybierając lekcje wie, że podoła. Porażka nie istnieje. Jest tylko iluzją, przez którą możesz przejrzeć i dojrzeć kryjący się za nią sukces.