2.9. Prawa

Na Saleinji panują cztery Prawa Podstawowe, które przedstawiłem wcześniej, Prawa Globalne, Kodeks Planetarny i Kodeksy Lokalne.

Na podstawie Praw Podstawowych stworzono Prawa Globalne, które mógłbym przyrównać do waszej Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka. Z Praw Podstawowych i Praw Globalnych wynika Kodeks Planetarny, który przypomina połączenie waszych konstytucji państwowych, ustaw gospodarczych i innych. Wynikają z nich również Kodeksy Lokalne ustanowione przez małe, lokalne społeczności i wspólnoty rodzinne.

Dzisiaj pozwolę sobie przedstawić szeroko Prawa Globalne, które być może zainspirują was do stworzenia nowego systemu społecznego opartego na wzajemnym szacunku, tolerancji i swobodzie.

1. Prawo ekosystemu - Cywilizacja nie ingeruje się w życie zwierząt i roślin w obszarach wolnej przyrody. Muszę tu wyjaśnić, że istnieją u nas dwa pasy gospodarcze zlokalizowane w strefach podbiegunowych oraz jeden pas mieszkaniowy w okolicy równika. Cała reszta to dzika przyroda. Z prawa ekosystemu wynika, że przebywając w obszarze dzikiej przyrody musimy po sobie posprzątać przywracając stan sprzed przybycia. Nie gasimy naturalnych pożarów i nie spieszymy zwierzętom na pomoc, gdy panuje jakaś zaraza lub powódź.

2. Prawo szkoły życia - Każda żywa istota ma prawo poznać życie od każdej strony pod warunkiem, że szanuje prawa innych istot.

3. Prawo kary i łaski - Kara musi być mądra i nie może być mściwa. Musi naprawiać wyrządzoną szkodę lub krzywdę, uczyć i nie może być wymierzona wbrew woli poszkodowanego. Każda ofiara przestępstwa ma prawo ułaskawić sprawcę przestępstwa, złagodzić lub przerwać karę.

4. Prawo rodzinne - Rodzinę tworzą osoby dorosłe i dzieci, które chcą dobrowolnie ze sobą przebywać i dzielić los. Nie można rozszerzać rodziny w sposób niebiologiczny bez zgody pozostałych członków rodziny. Każdy ma prawo opuścić rodzinę i przenieść się do innej lub żyć w samotności.

5. Prawo potomstwa - Każdy zdolny do rozmnażania członek społeczeństwa ma prawo stworzyć potomka. Liczba żywego potomstwa nie może być większa od liczby biologicznych rodziców. Prawo do stworzenia dziecka można przekazać innej osobie.

6. Prawo przemieszczeń - Każdy ma prawo podróżować i przemieszczać się. Podczas podróżowania należy przestrzegać prawa panującego na odwiedzanym terenie.

7. Prawo izolacji - Istoty niedostosowane do życia społecznego mają prawo żyć w izolacji. Osoby, które nie życzą sobie kontaktu z inną osobą mają prawo jej nie spotykać. Izolacja może być formą kary.

8. Prawo arbitrażu - Każdy ma prawo rozwiązać spór na drodze arbitrażu. Arbitrami wyznacza się osoby zaufane, które nie znajdują się w sporze, a osoby znajdujące się w konflikcie muszą wynik arbitrażu zaakceptować. Nie można odmówić arbitrażu.

9. Prawo życiowej swobody - Każdy ma prawo rozwijać się i żyć w zgodzie z własnym systemem moralnym, filozoficznym i światopoglądem pod warunkiem, że nie zmusza do nich innych.

10. Prawo edukacji - Każdy ma prawo zdobywać wiedzę, którą chce posiąść i rezygnować z posiadania wiedzy, która go nie interesuje. Nie można nikogo zmuszać do nauki, chyba że jest to część kary.

11. Prawo obowiązku - Każdy, kto chce czerpać z dobrodziejstw cywilizacji ma obowiązek pracować na rzecz społeczeństwa i udostępniać swoje dokonania, umiejętności i wiedzę społeczeństwu bez względu na sympatie i antypatie. Nie można ukrywać wynalazków, odmawiać wykonywania usługi, pracy lub udzielenia lekcji za wyjątkiem sytuacji zagrażających zdrowiu i życiu.

12. Prawo do prawa - Każda wspólnota rodzinna i społeczna ma prawo ustanowić własne zasady prawne, które muszą być zgodne z Prawami Podstawowymi, Prawami Globalnymi i Kodeksem Planetarnym, wybrać przywódcę, sędziów i nauczycieli.

Na koniec kilka słów o Kodeksie Planetarnym i Kodeksach Lokalnych.

Kodeks Planetarny reguluje kwestie stosunków międzyspołecznych, wyboru władz planetarnych, polityki światowej i kosmicznej, gospodarki, itd. Kodeks Planetarny nie ingeruje w życie małych społeczności i w ustanowione przez nie Kodeksy Lokalne.

Kodeksy Lokalne działają na obszarze wspólnot rodzinnych żyjących w izolacji i mniejszych lub większych społecznościach (zgromadzenia wielu wspólnot rodzinnych na jednym terenie). Każdy, komu prawa wynikające z Kodeksów Lokalnych nie odpowiadają, może opuścić wspólnotę i założyć własną. Kodeksy lokalne odpowiadają m.in. za sądownictwo, edukację i obyczaje (czyli święta, system moralny itd.). Czyli wszystkie oddziałujące bezpośrednio na życie czynniki leżą w rękach lokalnych a nie centralnych. Bo to w małych społecznościach wszyscy wiedzą, kto uczciwie pracuje a kto jest obibokiem, kto ma jaką osobowość i psychikę, czy jest życzliwy, rozwinięty duchowo, mądry czy nie. I to te małe lokalne społeczności osądzają przestępstwa, wybierają lokalnych przywódców (mądre osoby, które uczciwą pracą i głęboką wiedzą dużo w życiu osiągnęły, a nie polityków-karierowiczów) i nauczycieli.