Czy Biblia była zmieniana w ciągu upływu wieków? (Strona 1 z 2)

przeczytalem do polowy, ciekawe spostrzezenia. widze ze zainteresowało cie to co napisałem .
Byc moze prawdziwy tekst zostal zmieniony przez templariuszy albo jakich innych. Byc moze prawdziwy tekst jest w watykanie jak to napisalem , albo wogole go nie ma bo zostal zniszczony?

Tak jak legenda o Graalu ktory byc moze jest fikcja lub prawda albo graal to jakas przenosnia jest?

Tak samo jak napisales o kobietach.
Sa uznawane za te ''mniejsze stopniem''
Tak samo dlaczego ksiadz nie ma zony i dlaczego w kosciele nie ma księżniczek tylko księża
gdzies jest szkopuł albo cos przeoczyłem.
Kiedys tata kupil dodatek do gazety ( religie swiata) gdzie jest zdjecie starszej babki odzianej w sukienke ksiedza i mowi ''cialo chrystusa '' Amen . ale pisalo ze to w kosciele Luteranskim czyli Niemiecki odlam zalozony przez pana M Luter'a.
ale nie wiem co kobietom/dziewczyna/laską/starszym babcią brakuje zeby byc na rowi z gosciem, co ptaszka im brakuje ?
przy dzisiejszej chirurgii wszystko jest mozliwe.
Ale nie namawiam pan do tego typu rzeczy bo po co mają byc przez to ''brzydsze''
i tu sie znowu pojawia okreslenie Tranzwystya <-- nie wiem jak to sie pisze czy z  czy s albo n kichac.

Czekaj musze przeniesc ten temat bo sie robi oftop a musze cos napisac.

bardziej by się przydały katolikom, czyli na innym forum, bo myślę, że na naszym chyba wszyscy o tym wiedzą

I mowi to dziewczyna ktora cale zycie przechodzila do kosciola

Ja czlowiek ktory w zyciu opuscil tylko kilka mszy nie wie dlaczego ksiadz nie ma dzieci

ty maat chyba wzielas to z neta albo na religii mowili
nie wiadomo DOKLADNIE czy to jest prawda , ale ja w takie bzdety sie nie angarzuje to czy se robi sex ksiadz czy nie mam to totalnie gdzies

1. Uwazaj na to co napiszesz doslownie, jesli nie jestes pewna . Tak sie sklada ze mi w liceum tego. nie powiedza. Bo do liceum nie ide.
Ja nie ide na msze po to by sluchac. Widze znowu ze nie czytacie moich postow dokladnie. Zreszta juz mi sie szczerze to pisac do was bo i tak bedzieta robic co chceta. Prawdziwa istota jest ktora wysluchac umie. Nie.
Historia. Zjawisko. Nie da sie wytlumaczyc historii. Historia to rowniez przyszlosc. Maat czy ty wierzysz we wszystko?

Nie rozumiem pojecia. ,.zlego samopoczucia. Sm
rod kosciola . Zly. Co to.

To jest praca na dłuuugi czas, ale pracuję nad uzyskaniem poprawnego przekładu. Obecnie zamierzam się zmodyfikować tzw. Biblię Gdańską, która jest najwierniejszym polskim przekładem, tak aby usunąć z niej błędy i inne pomyłki. Trochę tego w niej jest.

To jest ciekawa kwestia, bo generalnie w listach apostolskich znajduje się zalecenie, aby biskup miał żonę oraz aby osoby, które potrzebują zaspokojenia seksualnego znajdywały je w instytucji małżeństwa. Nigdzie nie jest powiedziane, że ktokolwiek ma pod jakimkolwiek przymusem żyć w celibacie. Jest wręcz napisane, aby każdy żył zgodnie ze swoją naturą pod tym względzie.

Co do kobiet jako kapłanów, to we wczesnym chrześcijaństwie były dopuszczane. Nie wiem czemu nie są obecnie.

To możliwe wytłumaczenie. Brzmi bardzo sensownie. Mnie tego na historii nie uczyli, ale w przyszłości zapewne będę chciał zgłębić ten temat. Poszukam sobie jakiegoś źródła. Chyba, że masz jakieś pod ręką, Maat.

Ja tylko szybko spojrzałem do Wikipedii i według niej celibat miałby być tradycją chrześcijańską istniejąca od dawna: [url]http://pl.wikipedia.org/wiki/Celibat#W_Ko.C5.9Bciele_katolickim[/url]

Ciekawe jest też to, co napisano na Wikipedii o kobietach jako osobach pełniących funkcje kapłańskie:
[url]http://pl.wikipedia.org/wiki/Kapłaństwo_i_ordynacja_kobiet#Kap.C5.82a.C5.84stwo_kobiet_w_historii[/url]

Przecież jeśli chodzi o sprawy związane z celibatem to są suche fakty, to wręcz oczywista oczywistość.

To nie są suche fakty.
TO byly z kilkaset lat temu. nie ma tak. jesli bylo by to na przestrzeni naszych dziejów 1990 - 2010. a tam chlop cos powiedzial drugiej babie ona to przeksztalcila bo miala slaba pamiec. a ksiadz mowi ze nie ma zony bo zyje jak go nauczyl Jezus Chrystus

Zapytalem sie mamy czemy ksiadz nie ma zony
Powiedziala ze zyje w czystosci i poswieca zycie Bogu.
Tak - mama wie jacy rozni ksieza są

Owszem, mają bardzo wiele wspólnego. Zresztą, Abraham wywodzi się z sumeryjskiego miasta Ur. Można sobie porównać wiele starożytnych opowieści i stwierdzić, że są nadzwyczajnie do siebie podobne - np. historia Noego oraz sumeryjska historia Utnapisztima. Od razu możnaby wydać osąd, że Biblia (a dokladniej - Mojżesz) plagiatuje Sumerów, ale tutaj nalezy być ostrożnym. Niekórzy badacze wskazują, że w  biblijnej wersji opowieści o potopie mamy np. spotykane tylko w chrześcijańskiej Apokalipsie unikalne wersety określające tzw. kalendarz profetyczny. Informacji o tym nie ma w opowieści sumeryjskiej. Można więc teoretyzować, że Mojżesz zapisując w swoich księgach pradawne opowieści sumeryjskie i stylizując je odpowiednio do własnej wiary dodał do nich bardzo specyficzne, bardzo ważne dla badaczy przepowiedni i boskich wizji informacje. To jednak tłumaczenie dla tych, którzy wierzą, że w Biblii zawarto nie tylko alegoryczne przepowiednie, ale też klucz do nich. Nie wszyscy w to wierzą.

Nie nalezy się dziwić temu, że ustalano kanon. Tzw. ojcowie kościoła nieustannie sprzeczali się co do tego, które Pisma są bardziej czy mniej natchnione. Nawet jeszcze przed chrześcijaństwem ten sam problem mieli Żydzi. Wszystko dlatego, że krążyło wówczas wiele fałszywych pism. Kościół Rzymskokatolicki ustalał swój kanon opierając się na naukach tzw. ojców Kościoła, którzy albo znali bezpośrednio Apostołów albo bezpośrednich następców Apostołów, a więc powinni wiedzieć, co mówią.

Tutaj jednak jest oczywiście miejsce na manipulację. Możemy sobie wyobrazić, że może byli tacy ojcowie Kościoła, którzy mieli inny pogląd na kanon. Mamy zresztą zapisy historyczne ostrych potyczek na tle ustalania kanonu - np. ojcowie Kościoła walczyli z niejakim Marcjonem, który radykalnie zmodyfikował kanon - [url]http://pl.wikipedia.org/wiki/Marcjon[/url] . Oczywiście Marcjon został nazwany heretykiem, został wyklęty a jego dzieła spalone. No i właśnie - biorąc pod uwagę te prawie dwa milenia istnienia Kościoła, to można sie domyślać, że jeśli nawet istnieli ludzie myślący inaczej, to zostali oni zabici - w sposób dosłowny, ale też i symboliczny, czyli poprzez całkowite zniszczenie ich dzieł.

Twoje zaskoczenie może brać się z nieznajomości specyfiki religii judeochrześcijańskiej. Brak reinkarnacji nie jest tutaj błędem, pomyłką czy manipulacją. Wyjaśnie to dosyć obrazowo.

Wyobraź sobie piekne krainy Bliskiego Wschodu zamieszkałe przez rozmaite plemiona mające mnóśtwo swoich własnych wierzeń, które generalnie wszystkie były zbliżonymi do siebie wariantami tych samych pogańskich wierzeń. Oddawano cześć rozmaitym bogom, żywiołom, demonom. Szerzyła się kompletna niepohamowana swoboda - seksualna rozwiązłość, dewiacje każdego rodzaju, okrucieństwo. Oczywiście, nie wszędzie, ale generalnie ludzie tamtejsi byli okrutni i zwyrodniali jeszcze przez wiele, wiele wieków po Chrystusie. No i właśnie w tym kotle w pewnym momencie pojawia się coś zupełnie niespodziewanego - jakieś wędrowne plemiona przynoszą ze sobą kompletnie niespotykaną religię: religię w jednego, abstrakcyjnego, duchowego Boga, który nie przyjmuje żadnego znanego kształtu, który twierdzi, że nie jest słońcem, który zabrania kultu istot i rzeczy materialnych. Bóg ten ponadto wprowadza niespotykaną dotąd dbałość o higienę, estetykę oraz seksualną etykę społeczną. Jakby tego było mało, Bóg ten przemawia za pomocą pisma, którego litery są nie tylko zapisem zgłosek, ale też i liczb!

W oczach żyjących wtedy ludów musiało to spowodować niezły szok cywilizacyjny. To tak jakby wylądowali tam kosmici. (Notabene, scena zawarcia przymierza Boga Jahwe z Izraelitami na Górze Synai zdaje się mieć znamiona wylądowania tam pojazdu kosmicznego.) No bo jak wytłuamczyć to, że nagle jakiś lud pasterski "wymyśla sobie" coś kompletnie odmiennego niż wszystko dookoła? To nie było normalne.

Biblijny Bóg zabrania wyznawać słońca, księżyca, gwiazd, posągów, zabrania czarów wszelkiego rodzaju i wprowadza silne normy porządkowe. Wprowadza też przymus uczciwych sądów oraz wiele innych rzeczy. Fakt, że bywa okrutny - ale nigdy bez powodu. Po prostu nie znosi barbarzyństwa, wyzudania i wszelkiego wypaczenia.

Jedną z rewolucji jakie wprowadza też biblijny Bóg jest kompletne odrzucenie wszelkich teorii związanych z duchami i życiem pozagrobowym. Bóg nie mówi nic o takowym. Co więcej, wiara w nieśmiertelną duszę, czy też nawet w ogóle w dusze nie jest biblijna - to efekt późniejszych interpretacji Biblii! Biblia czytana bez uprzedzeń mówi, że człowiek sklada się z ciała i umysłu. Powiada też, że po śmierci nie ma nic. Nie ma jakiegoś zycia pozagrobowego w zaświatach. Jest oczekiwanie na Dzień Ostateczny, w którym "kości zostaną przyobleczone w nowe ciało", czyli zmarli zostaną przywróceni do życia w nowych ciałach fizycznych - bez których nie mogą istnieć! Potem jest Sąd i albo wieczne zycie, albo wieczna śmierć.

Po śmierci nie ma więc nic. Nie ma istnienia jako duch. Nie ma reinkarnacji. Wszystkie fenomeny duchowe to według Biblii działania demonów - dlatego Bóg zabrania kontaktów z rzekomymi "zmarłymi" i karze za to np. króla Saula, który przyzywa ducha Samuela (który, notabene, swoim przekazem z zaświatów zwodzi Saula i doprowadza go do załamania się).

Kościół Katolicki przez wieki starał się aktualnie obronić dogmat o duszy i życiu pozagrobowym. Powoływał się na greckich i rzymskich ojców Kościoła - czyli ludzi, którzy wychowali się na wierze w duszę! Potem powoływał się na tradycje Żydowskie, które jednak znamy tylko z czasów PO Chrystusie, a nie przed i które obecnie sugerują się mistycznymi przekazami hiszpańskich rabinów - np. Mojżesza z Leonu, autora Księgi Blasku ([url]http://pl.wikipedia.org/wiki/Zohar[/url]).

Czasami też Kościół powołuje się na Nowy Testament na pewne sceny jak np. gdy Jezus spotyka Eliasza i Mojżesza. Mojżesz - zgodnie z Torą - umarł, prawda? No własnie niezupełnie. Kościół nie uczy tego, co można przeczytać w komentarzach rabinów, a co podważa fakt śmierci Mojżesza. Podobnie i inne sceny w NT są wyjaśnialne.

Warto też zauważyć, że w czasach mojżesza najwyższi arcykapłani w Świątyni Jerozolimskiej należeli wszyscy do ugrupowania saduceuszów, o którym wiemy z Nowego Testamentu, że jego członkowie nie wierzyli w aniołów, w zmartwychwstanie i inne takie rzeczy. Czy nie wydaje się to dziwne, że arcykapłani z tak silnie rygorystycznej religii odrzucają wiarę w anioły? To jest bardzo dziwne i bardzo wymowne. Oczywiście, nie wiemy nic więcej, gdyż wszelkie treści saduceuszach zostały zniszczone lub zaginęły. Przetrwali tylko ich przeciwnicy, faryzeusze.

Warto też zauważyć, że Kościół Katolicki lubi greckie tłumaczenia NT ponieważ grecki tłumacz pewne terminy tam sobie zmienił wedle swoich wierzeń. Np. w greckim tłumaczeniu św. Piotr w swoich listach wypowiada się tak jakby wierzył, iż jego dusza mieszka w ciele "jakby w namiocie". Jest to typowo grecki pogląd, że ciało jest jakby pojemnikiem na duszę. Żydzi jednak tego nie mieli! Dla nich ciało i umysł/dusza były nierozerwalnie związane! Stąd w wersji aramejskiej nie ma mowy o żadnych namiotach i żadnych wzmianek o tym, że dusza jest czymś, co sobie w ciele mieszka, opuszcza je itp.

Kościół Katolicki zdaje się po części bazować na dawnej biblijnej tradcyji - odrzuca więc reinkarnacje. Z drugiej strony, jest zanieczyszczony pogaństwem, więc uznaje np. czyściec i wiarę w dusze, który jest wypaczoną doktryną o oczyszczającym mistycznym ogniu.

To są złożone problemy. Warto tutaj zauważyć, że to judeochrzescijańscy mistycy "wymyslili" projekcję astralną czyli dosłownie "podróż gwiezdną". Wierzyli oni, że dusza opuszcza ciało i wędruje do gwiazd, gdzie spotyka nadnaturalne byty i przeżywa pewne doświadczenia. Jest na ten temat mnóstwo starożytnego materiału. Problem jest jednak taki, że to były tylko poetyckie opisy - dusza nie wędruje POZA, lecz zwyczajnie umysł zapada się w siebie i wędruje po własnych "przestrzeniach". Rozważanie tego wykracza jednak poza ramy tej dyskusji i wchodzi w dziedzinę nauk tajemnych. Wspominam o tym tylko, aby unaocznić pewne sprawy. To jest niezwykle trudna rzecz mówić o duszy i dawnych wierzeniach z nią związanych.

Obecny kształt Biblii nie pochodzi tylko z Rzymu, natomiast katolicyzm zdecydowanie jest związany z Rzymem. No i to co piszesz jest bardzo słuszne.

Hmm, mnie się wydaje mocno przesadzone to, co piszesz. Jaką widzisz np. zbieżność między Sumerami a Grekami? Albo między Sumerami a starożytnymi Kaananejczykami? To były różne, ale przenikające się wzajemnie kulty pogańskie, które się mieszały ze sobą, ponieważ nie było postawionej granicy. Dopiero judaizm wprowadza silny zakaz mieszania się z innymi wierzeniami. Nie jest on jakiś radykalny, bo Bóg np. pozwala nosić Izraelitom pogańskie imiona i stosować niektóre pogańskie rytuały (np. Józef był chowany w trumnie), ale jest bardzo wrażliwy na wszelkie przejawy bałwochwalstwa, czyli akceptacji innych bóstw.

Warto tutaj zauważyć, że biblijny Bóg często podkreśla swoją wyższość nad starożytnymi bóstwami. Np. dokonuje "sądu na bogach Egiptu", a za jego mocą Mojżesz i Abraham pokonują nadzwyczaj potężnych egipskich kapłanów-czarowników, których moc zdaje się dorównywać boskiej. Jest to bardzo symboliczne, bo Egipt był uznawany wówczas za kolebkę całej pradawnej wiedzy - greccy historycy twierdzili, że wobec wiedzy Egiptu filozofowie greccy są jak male dzieci, a sam Egipt jest spadkobiercą pradawnych potężnych cywilizacji, których potęga być może odbija się w opowieściach o Atlantydzie. Gdy Bóg mówi do Izraelitów "wyprowadziłem was z ziemi egipskiej" i nieustannie o tym przypomina, to nie jest to tylko czcze wspomnienie - Bóg w ten sposób mówi: "Jestem daleko bardziej potężny niż jacykolwiek śmieszni bożkowie, demony, duchy, wróżbici, czarownicy i cała reszta bałwochwalców, którzy hołdują fałszywym naukom i dają się przekupić paranormalnymi mocami".

Oczywiście, że wiele praktyk i rytuałów nie ma w Biblii, bo są one elementem tradycji ustnej. Nie jest to nic dziwnego. Natomiast co do praktyk pogańskich, to Bóg część z nich dopuszczał i jest to zaznaczone w Biblii. Natomiast zwyczaj chowania zmarłych w ziemi jest bardzo mocno biblijny. To, co jest niebibjne, to kult zmarłych, który dla katolików jest nabytkiem pogańskim.

O tak, Biblia Tysiąclecia jest baaardzo swobodna w swoim przekładzie. Najbardziej dokladny z polskich przekładów to Biblia Gdańska - jest naprawdę bardzo wierny, a czasem nawet aż zbyt dosłowny, co jest jego wadą. Zaletą Biblii Tysiąclecia jest to, że poprawnie rozpoznano w niej semickie idiomy, przez co w niektórych wersetach daje tłumaczenie aktualne lepsze niż inne przekłady. Warto mieć i BT, i BG.

Nie, tutaj akurat się mylisz. Święta geometria to zupełnie co innego. Gdy pisałem o tej architekturze i budowlach, to miałem na myśli to, że konstruowano je w taki sposób, aby stawały się rzeczywistymi tzw. Pałacami Pamięci. Polecam w tym celu przeczytać nieco ciężką do zdobycia w Polsce książkę "Sztuka pamięci" Francis Yates. Cała rzecz nie ma absolutnie nic wspólnego ze świętą geometrią, która według mine jest jakimś ślepym zaułkiem i pogańskim zwodzeniem. Natomiast ze szlachetnej, starożytnej ars memorativa można wynieść wiedzę o prawdziwych przyczynach budowy pewnych rzeczy w określony sposób, czy też o pochodzeniu wielu tajemnych afabetów, szyfrów, konstrukcji teatrów (np. słynnego szekspirowskiego the Globe) i wielu innych rzeczy.

Nie twierdzę, że święta geometria to bzdura, ale twierdzę, że nie należy sie jej doszukiwać wszędzie ani przypiswać jej większego znaczenia niż może mieć. Z pewnością to nie ona byłą odpowiedzialna za przekaz pradawnej wiedzy - za to właśnie odpowiadała Sztuka Pamięci.

To nie jest symbol Syriusza. To jest symbol Chrystusa. Ojcowie kościoła o tym pisali i jest to też w Torze. W ogóle to polecam poczytać ojców kościoła, bo niektórzy to bardzo światli ludzie, którzy poddają analizie pochodzenie współczesnych im wierzeń i demaskują różne "fałszywe religie". Dawne religie lubiły kraść z Tory. Robili to nawet ateistyczni (na swój sposób) filozofowie greccy, co wspominają dawne źródła.

Rzeczywiście, rzeczy zdają sie układać w taki sposób, jakby ktoś chciał zniszczyć pierwotny przekaz. Na domiar tego, obecnie mamy fałszywe państwo Izrael. Fałszywe, ponieważ Bóg zakazał Izraelitom samodzielnie organizować się w Państwo dopóki on sam tego nie zechce. Stąd Izrael jest oficjalnie wyklęty przez znaczną ilość rabinów.

Zdumiewające jest to, że pojawienie się Fałszywego Izraela jest w zgodzie z chrześcijańską Apokalipsą. Albowiem zanim pojawi się Antychryst, czyli fałszywy mesjasz, musi zostać najpierw odbudowana dawna świątynia jerozolimska. A to - jakie to zabawne! - jest w planie i po cichu jest realizowane:
[url]http://www.templemountfaithful.org/[/url]

Inna sprawa, że Apokalipsa przewiduje zarówno Wielką Nierządnicę - Watykan, jak i właśnie Smoka oraz Bestię, w których (odczytując wedle klucza profetycznego) dopatrywać się można USA oraz Izraela. Czy tak jest? Niech każdy sam oceni. Zgodnie z Apokalipsą ostateczna walka sił dobrych i sił złych ma mieć miejscę na Górze Megiddo - czyli na terytorium dzisiejszego Izraela.

Bardzo mnie tym zainteresowałeś! :-)

Słyszałem, że te ich "obliczenia" w ogóle nie są precyzyjne. Martwi mnie to, że jest wiele poszlak wskazujących na to, że cała rzecz z 2012 i Erą Wodnika jest sztucznie nakręcona. Fałszerstwa zaczął już Carl Gustav Jung - ojciec chrzestny ruchu New Age - naginając obliczenia astrologiczne do swoich potrzeb.

Z perspektywy chrześcijanina cała zabawa z rokiem 2012 jawi się w bardzo ciekawy sposób. Otóż chrześćijanin będzie się spodziewał, że w tym właśnie roku pojawi się *fałszywy mesjasz*. Będzie on czynił cuda i znaki jakich jeszcze nie było, a także - zgodnie z apokalipsą - zapanuje pokój na Ziemi. Będzie to jednakże fałszywy pokój. Pod jego pozorem nastąpi ostateczne zniewolenie i nim ludzie się spostrzegą, nadejdą dni "wielkiego ucisku". Apokalipsa opisuje ten czas jako tak straszny, że takiego jeszcze nie widziała Ziemia. Dlatego też tacy ludzie jak William Cooper czy John Todd ginęli w dziwnych okolicznościach, w niejasnych wypadkach. Mówili oni o tym, że cały ruch New Age jest tylko ostatnim etapem przed przybyciem fałszywego mesjasza.

Swoją drogą, czyż nie jest to miłe, że w 2012 tak wiele osób spodziewa się jakiejś formy "zbawienia"? Wielu wierzy w to, że pojawią sie przyjaźni kosmici i przyniosą ostateczny pokój. Czy tak bedzie, czas pokaże.

Tak czy inaczej, biblijna wiara jest bardzo mocno przeciwna naukom New Age. Znacznie bardziej niż sam Kościół Katolicki nawet. Biblijna wiara i sam Bóg Jahwe sa na tle wszelkich religii świata kompletnym ewenementem.

Aby być obiektywnym muszę tutaj jednak zaznaczyć, że różni ludzie podejmowali się wyłtumaczenia tej "nadzwyczajności" judaizmu. Ciekawe wytłumaczenie podał... Freud, który sam był Żydem z pochodzenia. Freud twierdził, że wiara judaistyczna pochodzi od Faraona Echnatona. Echnaton był faraonem, który sprzeciwił się całej egipskiej religii i wyjawił ludziom rzekomo skrywaną przez kapłanów prawdę o Jedynym Bogu. Został za to bardzo brutalnie potraktowany przez kastę kapłańską. Freud jednak teoretyzował, że zwolennicy Echnatona uciekli z Egiptu i że to właśnie oni są tymi, których wyprowadził Mojżesz. Historia Echnatona jest sama w sobie niesamowita i ogromnie wzruszająca - polecam wam się tym zainteresować. Oto bowiem pośród barbarzyńskiego świata Egiptu rodzi się władca, który zmiast uczyć się walki woli spędzać czas w ogrodzie i ogladać motyle. Zamiast podbojów, chce sojuszy. Zamiast własnej boskości, każe się przedstawiać jako zwykły człowiek posiadający ludzkie uczucia, rodzinę, kochający mąż o ojciec. Gdy czyta się jego historię to nie sposób się nie zdumieć, że to jest jakby przybysz z innej epoki. Jakby tego było mało, Echnaton miał bardzo dziwny kształt głowy... (poszukajcie na sieci zdjeć jego przedstawień z murów)

Szkoda, że świat nie był gotowy na Echnatona. Jego imię kazano wymazać ze ścian piramid i murów - co jest najwyższą karą, jaką można zadać faraonowi. Wymazując jego imię zabija się bowiem jakby jego duszę. Nienawiść kapłanów do Echnatona musiała być więc naprawdę straszna.

Prawda, że dużo ciekawych historii wiąże się z Biblią? ;-)

Problem w tym, że to jest właściwy temat na takie dyskusje nemoman    Właśnie, po co tracisz czas na czytanie takich długich postów [ale wam to dobrze idzie Antares i Kowalski (wybacz, że przekręcam nick)], jesteście mistrzami. Z zainteresowaniem czytam Wasze posty. Nie mam jednak takiej smykałki do pisania 

Ale... to strach słuchać się Hejala. Sam Hejal powiedział: nie słuchajcie mnie. Rozprawianie o czymś to jedno a wiara w to- drugie. To jest forum dyskusyjne gdzie jest odpowiednie miejsce na różne tematy 

Bez obawy- krzyż nie wyrośnie 

Poszukam sobie tej "Black Athena", a póki co znalazłem ciekawy do niej jakby komentarz:
[url]http://www.historycy.org/index.php?showtopic=68059[/url]

Pozwolę sobie zacytować ciekawe fragmenty dokładające się poniękąd to dyskusji w tym temacie:

Jest to zgodne z tym, co pisałem w swoich wypowiedziach wcześniej. Ojcowie Kościoła zwracali na to uwagę, pisali o tym otwarcie w I w. n.e. Rozważali nawet w jaki sposób greccy filozofowie na podstawie Tory próbowali dociec tego kim jest Bóg i nawet udawało im się dojść do tego, że "coś musi być na rzeczy z symbolem krzyża", ale nie mogli rozgryźć co dokładnie. Dopiero śmierć Jezusa przyniosła wyjaśnienie.

Jesteśmy pasjonatami :-) Pasjonaci tak mają. To i tak jesteśmy jeszcze skromni, bo jakbyśmy chcieli podawać tutaj jeszcze źródła, cytaty i inne takie rzeczy, to rychło by nam wyszła z tego mała książeczka. :-D

Ależ wiemy co napisał Hejal. Wiemy też jednak wiele innych rzeczy i być może z tego powodu wolimy nie ufać ślepo Hejalowi, lecz zebrać więcej informacji a potem sobie w cichości ducha rozsądzić co jest czym. Dlaczego mielibyśmy się gdzieś spieszyć w naszych osądach?

Aaaagh... Kilkukrotnie pisałem odpowiedź do Twojej wypowiedzi i zawsze albo mi coś przeszkadzało albo był jakiś problem z komputerem. :-P

Jeśli chodzi Ci o wersety z Księgi Hioba, to tak naprawdę nie wiadomo czym jest wzmiankowany tam Ayish, którego grecy sobie zupełnie dowolnie przetłumaczyli jako Arcturus. Żydzi raczej widzieli w tym Wielką Niedźwiedzicę. Więcej informacji tutaj: [url]http://en.wikipedia.org/wiki/Biblical_cosmology#Ash[/url]

Dlatego prowadzi się badania nad kulturami bliskiego wschodu. Nic nie potwierdza jakoby podzielano tam spojrzenie Greków na ciało i duszę, a jest wiele dowodów, że inne wierzenia były powszechne.

To jest trochę tak, że gdy się patrzy na pewne rzeczy zbyt ogólnie, to wydaje się, że są one wspólne dla wielu ludzi. Np. wszyscy ludzie na świecie wpadli na "pomysł" Boga albo bogów, ale nie oznacza to, że Ci bogowie są tacy sami albo nawet podobnie rozumiani na całym świecie. No i podobnie jest z wędrówką do gwiazd. Niby kazdy naród ma jakieś swoje koncepcje "podróży do gwiazd" i nawet wiele podań i legend z tym związanych, ale gdy się temu dobrze przyjrzeć, zajrzeć w szczegóły, to okazuje się, że wszyscy mówią o czymś zupełnie innym. Sprawy te badają zresztą religioznawcy oraz psychologowie, który dociekają natury archetypów. Problematyczne jest trochę to, że teozofowie na początku XX wieku na siłę wymieszali wszystkie religie wynajdując rzekome podobieństwa między nimi, a zacierając różnice, oraz tworząc super-ekumeniczne teorie mające łączyć wszystko ze wszystkim.

Możemy sobie nawet założyć wątek na tym forum poświęcony "podróżom przez gwiazdy" i wypisać te wszystkie różności oraz zastanowić się nad tym z jak banalnych przyczyn mogą rodzić się podobieństwa.

Tak, czy inaczej, nie słyszałem aby ktokolwiek z Indian Północnoamerykańskich wzorem gnostyków wybrał się w podróż na Marsa aby tam dotrzeć do Pałacu Anioła, przejść jego ogrody etc. Nie słyszałem o żadnym chińskim czy japońskim mistyku, który by opowiadał o wędrówce po światach rodzącego się w Grecji Zodiaku. W ogóle wszystko to jest głęboko indywidualne dla różnych narodów.

Zgadzam się.

Archeolodzy często wyszukują coś na siłę. Przede wszystkim, nie są religioznawcami i nalezy o tym pamiętać. Rzadko też bywają dobrymi historykami wbrew pozorom. Dlatego np. często nie znają klasycznych dzieł greckich, rzymskich i żydowskich historyków, którzy nierzadko wyjaśniają powiązania między różnymi bóstwami opisując kto od kogo zapożyczył i dlaczego, albo czemu czegoś nie wziął i dlaczego. Stąd wiemy (za np. Herodotem), że np. egipska Izyda nie była wcale wiązana z grecką Afrodytą, lecz konkretnie z grecką Demeter. Generalnie gdy poczyta się zapiski samych starożytnych, którzy zdecydowanie wiedzą lepiej od współczesnych teoretyków w co wierzyli, to można dojść do wniosku, że dzisiejsze rzekome zestawienia bóstw to w większości bzdury oparte na nadmiernym generalizowaniu i celowych próbach udowodnienia przyjętych a priori poglądów.

Możemy założyć pożyteczny wątek na forum poświęcony temu zagadnieniu i razem zagłebić się w teksty starożytnych, aby dociec prawdy. Byłoby to korzystne dla wszystkich, gdybyśmy rozwiali mylące generalizacje.

Inna sprawa - warto zauważyć też to, że ludzie lubią wyszukiwać na siłę podobieństwa i w ten sposób wyszukują podobne bóstwa, ale kompletnie pomijają bóstwa niepodobne, a które być może powinny podobieństwa nabrać jeśli założyć, że rzeczywiście dawniej ludy się tak chętnie dzieliły swoimi mitologiami.

To jest niezwykle ciekawy temat moim zdaniem i wartoby go poprowadzić w oddzielnych wątku.

Bernal w "Black Athena" jest chyba jedynym człowiekiem łączącym Atenę z Neit. A przy tym nie jest archeologiem, nie ma wykształcenia historycznego w zakresie rzeczy opisywanych w Black Athena, nie jest też religioznawcą. Nie odrzucam przez to jego tez, ale doprawdy łączenie Neit z Ateną jest trochę tak jakbym łączył Niwę z Hadesem. Niby istnieje zwiazek, ale w zasadzie go nie ma. Charaktery Neit i Ateny są kompletnie odmienne, a w przypadku Neit rozmaite i silne wariacje istnieją w zależności od egipskiego miasta i lokalnego kultu. Co do porównywania bóstw przez charaktery to jest to właśnie owo przyrównywanie przez generalizację. Jest to jedynie bardzo pobieżne przyrównanie i jeśli nie jest poparte potwierdzonymi dalszymi zbieżnościami lub konkretnymi dowodami, to jest wówczas jedynie przypadkowa zbiezność.

W takie sprawy trzeba naprawdę głęboko wchodzić, aby wykazywać podobieństwa. Na takim powierzchownym chodzeniu po bóstwach rosną potem takie "kwiatki" jak Zeitgeist.

Orientuję sie w temacie świętej geometrii i bardzo precyzyjnie w moich wypowiedziach nie miałem jej na myśli. To naprawdę nie ona jest sztuką przekazywania wiedzy w dawnych architekturach. Naprawdę polecam zainteresować się sztuką pamięci i zobaczyć czym była zanim przyszedł wynalazek druku.

Geometria owszem, była ważna, ale nie była używana do kodowania informacji. Grecy mieli kompletnie inaczej to rozwiązane i było to elementem nauki retoryki, co jest dobrze udokumentowane. Nie twierdzę, że geometria nie była dla nich ważna, święta i nie była jakimś językiem wszechświata czy językiem mistycznym. Ale z pewnością nie byłą językiem to przekazu bardziej przyziemnych treści, które dało się wyrazić za pomocą słów, zdań, liter, zgłosek, dźwięków czy czegokowliek innego. A sztuka pamięci pozwalała na to i była używana powszechnie w Grecki i na całym Bliskim Wschodzie przez bardzo wiele wieków.

Błędnie w ogóle odczytujesz symbol węża. Zapewne kojarzysz go sobie z czymś złym, co ma jad i kąsa. A tymczasem symbol węża to dla dawnych hebrajczyków rodzaj rebusu, zagadki słowno-wyobrażeniowej. Słowo wąż ma powiem w hebrajskim znaczenie "palący". Owo "palący" można rozumieć różnie: palący jak jad, palący jak ogień, palący jak światło. Może więc ono oznaczać zarówno "żmija" jak i "świetlisty". Wąż w Raju jest ewidentnie kimś nieprzyjaznym co wynika z kontekstu całej wizji. (Wyjasniam tutaj, że według Tradycji judaistycznej, pierwsze rozdziały Tory pochodzą z wizji i snów, które miał otrzymać Mojżesz, gdyż jak wiadomo nie żył on w czasach powstania świata.) Opowieść o kuszącym Ewę wężu to senna wizja będąca grą. Niby śni się wąż, ale chodzi o Świetlistego, o jakiś był może anielski byt. Natomiast to co dzieje się na pustyni, gdy Mojżesz zawiesza węża na krzyżu to też symboliczne zawieszenie Świetlistego, ale tym razem innego - co też wynika z kontekstu, gdyż jego zawieszenie przynosi uzdrowienie.

Biblia jest pełna takich gier.

Inna: gdy Mojżesz i Aaron przychodzą do Faraona walczyć na cuda z jego kapłanami, to ich laski, które potem zamienią się w węże noszą nazwy węży. Nie oznacza to, że Mojżesz i Aaron przyszli z wężami w ręku, lecz że ich laski miały po prostu nazwy odwołujące się prawdopodobnie do tego, że były w jakiś sposób świecące. Słowo "palący" używano bowiem także to świecących metali.

Biblia zawiera wiele takich gier słownych. Dlatego właśnie warto zainteresować się językiem hebrajskim i tradycją judaistyczną, a nie tylko językiem greckim czy łacińskim (jak to robią katolicy) i tradycją katolicką, która jest pełna banalnych przeinaczeń.

No to masz braki w znajomości Junga. Znam wszystkie jego ksiażki. Byłem z tego nawet egzaminowany przez kierownika Instytutu Badań nad Religią PAN, profesora Mikołejko. Zapewniam Cię, że Jung ma pełne prawo do bycia uznanym za pra-ojca New Age. :-) Nie mam teraz czasu, aby się nad tym rozwodzić, ale może znajdę gdzieś u siebie jedną z moich prac na ten temat, które kiedyś pisałem w celu przyszłej publikacji, ale nie dokończyłem.

Ale to Jung wypromował astrologię, nadał jej bardziej spójny, naukowy kształt, połączył ściśle z alchemią, którą rozpracował i zrobił wiele, wiele, wiele innych rzeczy... Długo by pisać.

Zgadzam się.

A czy rzeczywiście jest tak, że starożytne kultury są traktowane z wyższością? Myślę, żę tutaj problemem może być to, że na Uniwerkach wciaż zasiada wielu profesorów będących dosyć fundamentalnie nastawionych na tzw. chrześcijańskie spojrzenie na świat, a które w rzeczywistości jest upartym się trzymaniem greko-rzymskiej kultury i traktowaniem jej jako punktu odniesienia do wszystkiego. Mnie się to nie podoba.

Zdumiewa mnie też coś jeszcze. Profesorowie z europejskich uniwerków czynią się samozwańczymi autorytetami do tego stopnia, że... negują wypowiedzi przedstawicieli kultur, których są znawcami. :-) Dla mnie jest to szczególnie widoczne przy badaniach Bliskiego Wschodu. Mamy więc Syryjczyków, którzy od dziecka przechodzą rygorystyczne szkolenie językowe w swoim języku i mamy brytyjskich profesorów, którzy twierdzą, że znają syryjski lepiej niż sami syryjczycy. Owszem, profesor języka polskiego na uniwersku w hiszpanii może znać lepiej ode mnie język polski, bo w Polsce nie ma nacisku na kształcenie znajomości języka, ale dla syryjczyków ich kultura i język jest równie fanatycznie strzeżona jak u Żydów Tora, więc gdy jakiś europejczyk nagle mieni się autorytetem, to reakcją jest przysłowiowe "WTF?!".

osobiscie uwazam ze nie znamy prawdziwej nie zmienionej bibli,,, wiec slepo nie wierze temu co jest w niej napisane raczej staram sie  szukac sama prawy.. ale nie potepiam jej zwolennikow  poniewaz ma ona swoje zalety

Zgadzam się, że fabrykuje i wiele z tego, o czym pisze Robert Wilson w swoim "Kosmicznym spuście" ma dużą wartość odnośnie działania umysłu. Nie zmienia to faktu, że w takiej sytuacji trudno o dowody. Niektórzy uważają cały materialny świat za jedną wielką zbiorową halucynację. A skoro dowody mają głównie charakter materialny (tj. informacje są zbierane za pomocą zmysłów fizycznych), powstaje duży znak zapytania: jeśli nie opierać się na zmysłach fizycznych jako będących źródłem dowodów nt. otaczającego nas świata, to powstaje pytanie: właściwie co?

Ale ok - tak jak piszesz, to są już odrębne tematy, dlatego w innym miejscu lepiej im się dokładniej przyjrzeć.

Proszę bardzo: "Timaios", w którym opisana jest nie tylko wizyta jednego Greka w Egipcie, ale powiązania między Grecją a Egiptem i wpływ kultury tego ostatniego na starożytną myśl.

Mógłbym podać co najmniej kilka innych przykładów, ale ok - to temat na inny wątek, lub jeśli chcesz - PW, bo chyba innych nie będzie to interesowało.

Chciałem znaleźć zapis mówiący o tym, że w cale nie twierdziłem, że to co piszę o symbolu "węża" jest czymś więcej niż tylko opinią pewnej grupy osób - a jednak masz rację: oboje napisaliśmy tak, jakby to był już fakt niepodlegający dyskusji. Przyznaję, że w tym akurat momencie przeoczyłem to - zwykle staram się, by coś, co jest sprawą dyskusyjną, miało taki wyraz w moich wypowiedziach.

Nie widzę nic niewłaściwego w swoim pytaniu. Jeśli chcesz na ten temat podyskutować jednak, zapraszam na PW.

Wiem, że ten temat chodzi Ci od kilku wypowiedzi po głowie: ja staram się znajdywać powiązania, Ty - upierać się, że ich nie ma. Z tym, że jeśli gdzieś zabrzmiało tak, że upieram się przy nich, to było tak niezamierzenie. Można potraktować to jako moje "próby" - eksperymentowanie z nowymi drogami myślenia i sprawdzania, dokąd mnie mogą zaprowadzić. Bazuję tu nie tylko na swoich obserwacjach, jak często wskazywałem.

Widzisz, wg. mnie to to samo, o czym piszesz wyżej: uparte mieszanie faktów do celu siłowego dokonania syntezy.

Już istnieje. I zgadzam się: wielu astrologów kopiowało koncepcje Junga. Niemniej jednak, astrologia posiada też pewne koncepcje, z których czerpał Jung - więc sprzężenie zwrotne jest dwukierunkowe, a nie - jednostronne. Inna sprawa, że o ile tyle, ile dowiedziałem się nt. Junga, mogę stwierdzić, że go cenię - czego nie mogę powiedzieć o dużej części astrologów (nie mylić z samą astrologią).

To dobrze, że masz inne poglądy. Gdybyśmy mieli te same, musielibyśmy mieć takie same doświadczenia.

Wąż jest z zupełnie innej bajki. Ale o tym nie na tym forum. Wszystkie nowe religie jak chrześcijaństwo etc, czy znane obecnie ludziom cywilizacje i kultury tylko pożyczają symbole jedna od drugiej chełpiąc się potem swą głęboką mądrością i niezwykłą przenikliwością. Geneza, uniwersalizm i przesłanie tych symboli jest wielokrotnie inne niż przypisywane im obecnie znaczenia.