Człowiek niewolnikiem (Strona 1 z 3)

Ale żeś temat zrobił. Bardziej chodzi mi o drugi post, bo na energii znasz się wiele lepiej ode mnie, i to co napisałeś, przyjmę na wiarę.

Ja rzadko rozmawiam z ludźmi, bo mam wrażenie że usłyszałem już warianty, wszystkich poglądów, jakie są na świecie. Jak ktoś mówi coś zaskakującego, coś o czym nie słyszałem, to się cieszę jak małe dziecko. Ludzie mnie nudzą, bo są przewidywalni w swoich poglądach. Ciągle to samo, często potrafię nawet sprowadzać rozmowę (o ile rozmawiam), jak chcę, przewidywać to co ktoś powie. Ty tylko utwierdziłeś mnie w przekonaniu, że ludzie mają to wprasowane w umysł dane poglądy, wąski sposób widzenia świata.

Nie wiem skąd się to bierze. Może ludzie sami, podświadomie chcą mieć prosty świat, choćby kosztem wolności myśli, co bierze się z lenistwa, i niechęci do wysiłku, które jest spowodowane strachem, i innymi czynnikami.

Pięknie to wszystko rozpisałeś, i być może nieopacznie mi pomogłeś, co nieco zrozumieć, gdzie np leżą moje problemy, i na czym powinienem się skupić, chcąc je rozwiązać. Dziękuję bardzo.

Jedną z najbardziej oczywistych - a zarazem ignorowanych - kwestii jest kwestia społeczna.

Ludziom się wydaje, że taki kształt świata, jaki mamy od 100-200 lat, jest nie tylko normalny, ale i pożądany. Moim zdaniem, ani jedno ani drugie.

Już o tym wspominałem w innym wątku: uważam, że nasz świat był projektowany od długiego czasu, a przyspieszenie tego procesu zbiegło się mniej-więcej z założeniem Stanów Zjednoczonych, a zarazem - po drugiej stronie oceanu - rozbiorem Polski, oraz początkiem końca Chin w wyniku dominacji państw kolonialnych...

Cofnijmy się nieco ponad 1000 lat wstecz. Nie ma jeszcze Polski, zamiast tego mamy słowiańskie rody, które są dumne z tego, że są wolne, a odległe imperium rzymskie - protoplasta i historyczny przodek dzisiejszych globalnych rządów - nie może niczego im narzucać; a niemal każdy wolny człowiek mógł sobie do woli planować pojedynczy dzień i całe życie. Pomijając militarne zagrożenie, jedyną siłą, z którą musieli się liczyć, była sama przyroda. (W bardzo dużym skrócie).

W międzyczasie wiadomo co się stało: powstało państwo, które krok po kroku było "cywilizowane", ludzie zaczęli przenosić się do miast i podlegać coraz szerszym regulacjom. Wprowadzono katolicyzm i inkwizycję. Każde odstępstwo od regulacji "góry" było surowe kary, jak palenie na stosie. Oczywiście, buntowano się wielokrotnie, ale już istniała siła militarna, która była - w ostateczności - wykorzystywana przeciw ludowi.

Mniej więcej od czasu wprowadzenia komunizmu w Polsce, mamy zupełnie inną sytuację: w gruncie rzeczy odwrotną. Ludowi wmawia się wszystko: jak ma żyć, jak ma się zachowywać, jak ma pracować, w jakich godzinach, co można robić - nawet w tzw. wolnym czasie (generalnie: najlepiej upijać się), a nawet jakie fryzury można mieć. Jakkolwiek pewne rewolucje społeczne i upadek ZSRR nieco w Polsce poluzowały niektóre z tych absurdalnych rozporządzeń władzy, sytuacja jest w zasadzie tak sama - dawni Słowianie by zapłakali nad tym, co się przez te 1000 lat wydarzyło, i jak wygląda świat obecnie. Na (propagandowych) banerach dla 'głupiego ludu' zaczęły się pojawiać uśmiechnięte twarze z krótkimi hasłami, jak ten:

W skrócie dosłownie wszystko co widzicie, od zachowań, poprzez przyjętą "normę", zawody itd. jest celowo zaprojektowane. Z czasem sformalizowano i sfabrykowano właściwie każdy aspekt życia: historia cywilizacji to historia krwawych buntów przeciwko coraz kolejnym narzutom "dla dobra społeczeństwa". Czytałem kiedyś o buncie przeciw wprowadzaniu centralizacji wody i kanalizacji, tzw. powszechnej edukacji i wielu innych kwestiach, że już o medycynie nie wspomnę.

Ale zawsze potem nadchodziła wojna lub kryzys, który robił "czystkę", a rządy krok po kroku, dekada po dekadzie miały coraz szerszy zakres władzy oraz nowe technologia.

Ponieważ to był to proces rozproszony w czasie, a historia jest - mówiąc wprost - kłamstwem (zmanipulowaną wersją, której obowiązkowo każde dziecko od ponad 100 lat musi się uczyć), ludzie nie wiedzieli tego, co wiedzieli ich dziadkowie, pra-dziadkowie itd. Jak wspomniałem, wojny i kryzysy skutecznie kontrolowały ludzi.

Dzięki temu wszystkiemu mamy obecną sytuację, gdzie w tv mówią ci jak ma wyglądać społeczeństwo, twoje życie, oraz dlaczego masz pracować (dla góry).

Istnieje coś w rodzaju społeczno-psychologicznej inżynierii. Jak wyżej wspomniałem, niemal każdy człowiek naiwnie wierzy, że to, w co wierzy, pochodzi wyłącznie od niego.

Ostatnio miałem podobne przemyślenia, chodzi mi zwłaszcza o to czy niektórzy ludzie nie są aby przypadkiem podmieniani na inne osoby na poziomie duchowym. Właśnie o czymś takim napisał David Icke w książce "Ludzka raso, powstań z kolan!". Twierdził on tam że pewne istoty (tutaj akurat pisał o gadach) wykorzystują starożytne linie krwi które pozwalają im opętać docelowego człowieka. Ponieważ dokonano pewnych ingerencji w danych rodzinach, pewne istoty stają się kompatybilne z danymi ciałami gospodarzy i mogą się w nie wcielić podobnie jak to zrobił Hejal. Ważna jest zgodność energetyczna, właśnie te genetyczne ingerencje pozwalają uzyskać ową zgodność.

Jakby tego było mało, można dalej pociągnąć temat. Następna kwestia, którą z reguły bierze się jako "oczywistą" i nie zastanawia się nad nią to to, dlaczego rozwój organizmu jest zaplanowany w taki sposób, że człowiek rodzi się mały i całkowicie uzależniony od woli opiekunów.

Dotyczy to w szczególności umysłu: czy jest to jedyna możliwość, że umysł dziecka rozwija się stopniowo i jest - nazwijmy to - naiwny i właściwie bezbronny wobec przekonań, które mu się przekazuje, aż do pewnego momentu, kiedy uzyskuje stan "rozwinięty"? Bierzemy takie rzeczy za oczywistość, i nikt się nad tym właściwie nie zastanawia. Ale dlaczego nie miałoby być inaczej, tzn. że np. ma od razu rozwinięty umysł?

We wspominanej przeze mnie już książce B. Moena autor po "tamtej stronie" spotyka ducha delfina, który mu przedstawia punkt widzenia delfinów na cywilizację człowieka - warto przeczytać i zastanowić się bardziej obiektywnie, czy to, co przyjmujemy jako oczywiste, jest faktycznie takie:

Myślę że można byłoby to jakoś inaczej zorganizować. Ludzie tak naprawdę nie są wolni, gdyż jak napisał Hejal wciąż nie mogą w pełni decydować o swoim życiu. Na każdym kroku istnieją ograniczenia, łańcuchy które nie pozwalają ludziom być wolnymi. Te łańcuchy to choćby:
1. Religia.
2. Ekonomia (pieniądze i system bankowy).
3. Medialna propaganda (ograniczająca ludzki światopogląd).
4. Prawo karmy (utrata wspomnień przy narodzinach).
5. Społeczeństwo (ludzie którzy nie pozwalają innym rozwinąć skrzydeł i sami nie chcą zasmakować wolności).

Religia - to jedna z największych zbrodni tego świata. Dziecko ledwo przyszło na świat a już zaczyna się je indoktrynować kim jest, co ma robić i jaki model rodzinny ma posiadać. Od dnia narodzin robi mu się pranie mózgu i większości przypadków pakuje mu się głupoty do głowy. W dodatku religie nie zmuszają do samodzielnego myślenia i poznawania świata a do wierzenia w doktryny których autentyczności nikt nie jest w stanie potwierdzić.

Ekonomia - świat bez pieniądza, oparty na współczuciu i szacunku do drugiego człowieka. Kiedy mówię o tym ludziom, oni nie są w stanie nawet wyobrazić sobie takiego świata, przyjąć do wiadomości że coś takiego jest możliwe nawet jeśli to

Bardzo ciekawe przemyślenia. Z punktów, które wymieniłeś, za najbardziej trudne do pokonania uznałbym media oraz społeczeństwo, bo w odróżnieniu od pozostałych trzech, które określiłbym jako "twarde", te dwa mają bardziej miękkie i subtelne oddziaływanie - a przez to bardzo zdradliwe.

Media i społeczeństwo właściwie są do siebie tak podobne, że nawet połączyłbym je w jedną grupę. Mam wrażenie, że religia staje się coraz mniej istotnym czynnikiem kształtującym ludzką mentalność. Nawet wpływ rodziców na dziecko w XXI w. jest już mocno ograniczony. Zastąpiły ją właśnie różnego rodzaju media: seriale, filmy, a także social media - które następnie kształtują to, jak ludziom wydaje się, że powinni się zachowywać, oraz w szczególności - nie wprost - co "lepiej" jest myśleć, a czego "się wstydzić", np. tzw. tematów tabu. Przez to ludzie kopiują - zazwyczaj z amerykańskich filmów - różne postawy, "pomysły", oczekiwania, a przede wszystkim - ograniczenia i normy - które sugerują następnie im tzw. "normy i zachowania społeczne".

Oczywiście, na dalszym kroku kształtuje to również inne kwestie, jak wspomniana podstawa "ekonomiczna". Pamiętam np., jak kiedyś w podstawówce moja nauczycielka bardzo dbała, by dzieci bogatsze nie wyśmiewały się z tych biedniejszych - oczywiście, niewiele to dało. Kto ma więcej, zdobywał szacunek, i na odwrót. W ten sposób dziecko niejako pada ofiarą "przymusów społecznych" - a przymus ekonomiczny to jeden z bardzo wielu. Istnieją także oczywiście przymusy bardziej subtelne, niektóre nigdy niezwerbalizowane i istniejące gdzieś na obrzeżach świadomości społecznej.

Co do prawa karmy, lub raczej jak to ująłeś, braku pamięci wcieleń - to rozszerzyłbym tą kwestię na w ogóle brak rozwoju umysłu. Ten rozwój jest zahamowany (przez ww. czynniki medialne i społeczne) na bardzo wczesnym etapie. Wiele małych dzieci posiada pamięć poprzednich wcieleń, było wiele badań w tej kwestii. Te wspomnienia są blokowane - moim zdaniem, celowo. I zresztą nie tylko wspomnienia, to samo dotyczy w ogóle wielu zdolności, które u 99,99999% ludzi pozostają jedynie "potencjałem", nigdy nie rozwiniętym, a przeciwnie - zduszonym w zarodku...

Kontynuując temat:

Ostatnio było nt. usuwania czakr: [url]http://kosmita.ofp.pl/forum/viewtopic.php?id=1212[/url]

Chciałbym dodać, że podobne teorie nt. usuwania znajdziecie w nauce medycznej - oficjalnej. Nadzieje w leczeniu raka opierają się na... usuwaniu komórek rakowych. Znowu zapytam: a kto pomyślał o przyczynie ich powstawania?

Nie dajcie się zwieźć, że nauka jest obiektywna, i wszystko, co oficjalnie twierdzi, jest prawdą ostateczną i objawioną. Bo tak właśnie aktualnie rząd polski, a także inne, próbuje forsować szkodliwe ustawy i propagandę, podpierając się tego typu "naukowymi podstawami".

Wracając do ekonomii, większość ludzi - jak robi się sondaże - uważa się za sprytnych i odpornych na propagandę reklamową.

Tymczasem jest dokładnie na odwrót: ludzie nabierają się na sztuczki sprzedażowe tak samo jak zawsze.

Miażdżąca większość telefonów komórkowych, używanych przez ludzi, to "smartfony", które są wielofunkcyjnymi urządzeniami, w szczególności konsolami do gier video, w które prawie nikt nie gra, a mimo to ich producenci wciskają je ludziom, za które w Polsce trzeba płacić spore pieniądze. Co gorsza, wmawiają ludziom, że jeszcze "muszą" je kupować relatywnie często, by być "na bieżąco" z systemem, bo "musi" się on zmieniać. To oczywisty zamach na pieniądze miliardów ludzi.

Nie ucieka Ka-nu, tylko pragnie żyć bliżej natury, ale do tego potrzebny jest odpowiedni poziom świadomości. Spróbuj Ty przeżyć w górach miesiąc, nie uda ci się bo nie umiesz sobie radzić w warunkach ekstremalnych. A ci oświeceni umieją, widzą rzeczy, których inni nie widzą, dlatego dla nich te warunki nie są ekstremalne. Ponadto dochodzą do wniosku, że od innych ludzi nie nauczą się niczego nowego, więc porzucają cywilizację, która nie jest im potrzebna do dalszego rozwoju...

Odnośnie natury czy też obszarów mocno zaludnionych - wg. mnie można dany obszar przedstawić jako "konfigurację", która może stanowić pewne wyzwanie (np. natura, dżungla prawdziwa, dżungla miejska itd.) dla jednych osób, a dla innych - mniej. Nie sądzę, by jedne "konfiguracje" były w sensie absolutnym "lepsze" od innych czy jednoznacznie wymagały wysokiego poziomu świadomości - każda ma swoje wymagania. W ogóle nie stawiał bym sprawy tak liniowo: niżej - wyżej, wydaje mi się, że np. dżungla miejska ma swój własny zestaw "wyzwań", zaś dżungla prawdziwa - zupełnie inny. Opanowanie umiejętności poruszania się po obu wymaga odrębnego poziomu innych umiejętności, podejścia itd.

Kiedyś było to znacznie bardziej wyraźne - gdy wolne środki transportu mocno ograniczały możliwość podróżowania, i był wyraźny podział na "ludzi ze wsi" i "ludzi z miasta". Kiedy taka osoba przyjeżdżała do obcego dla niej środowiska, doznawała tzw. szoku kulturowego. Obecnie ten podział co prawda już prawie zanikł, za to myślę, że jeszcze bardziej mógł się nasilić podział natura vs. beton, bo ludzie stali się bardzo wygodni.

Ale chciałem napisać o innej kwestii:

Czy ktoś z was bierze pod uwagę to, że w ogóle wszystkie myśli ludzi mogą być - ostatecznie - kontrolowane? I to w bardzo subtelny, niemal nie do wykrycia sposób? I to nie przez ludzi?

A już myślałam, że wszyscy pomarli...

Dla mnie te trzy punkty to tak na prawdę jeden. Wszyscy stanowimy grupowe pole energii i nasze myśli są wypadkową wyżej wymienionych. Kosmos wpływa na nas, ale nie bezpośrednio, bo wtedy fikcją byłaby wolna wola. W kontekście tego co się dzieje obecnie na Ziemi można w to nie wierzyć (bo ktoś próbuje nas zniewolić), ale takie działania prędzej czy później wywołają u tego kogoś katastrofę.

Po śmierci emocje odchodzą i mamy czas na autoreflekcję odnośnie naszego ostatniego życia w kontekście wszystkich pozostałych. A jak zakończymy ten proces, wtedy szukamy następnych inkarnacji. Mnie zawsze nurtowało pytanie, czy możemy się jeszcze raz wcielić w to samo życie i przeżyć je zupełnie inaczej, skoro czas to tylko jeden z wymiarów? I czy to miałoby sens?

Nic nie jest dziełem przypadku, wszystko ma swój ukryty sens...

Nieświadomość i podświadomość z reguły są nazywane zamiennie, czasem niektórzy (naukowcy) czepiają się słówek i wybierają tylko jeden z tych terminów. Dla mnie oba są nieznane, a wszelkie definicje jedynie punktem widzenia i to mocno teoretycznym

Niemniej, jeśli trzymać się faktycznie nazwy, to:
- nie-świadomomość to taki zbiór który zawierałby wszystko co nie należy do świadomości, czyli właściwie całą resztę wszechświata, którego nie jesteś świadoma(-y)
- natomiast pod-świadomość, jak wskazywałaby nazwa, to coś co znajduje się pod świadomością, czyli jakby czeka na uświadomienie sobie (w różnym stopniu: czasem jesteś czegoś nieco bardziej świadoma, a czasem mniej): przy czym wszystko, o czym w danej chwili nie myślimy, wraca do owego "kosmosu podświadomego", a jak sobie przypominamy, to niczym słońce rozświetlające ziemię po nocy przywraca do świadomości.

Z czego wynika, że podświadomość i nieświadomość mają bezpośredni związek z czasem, energią, albo wolą która wchodzi w interakcję z jednym i drugim: bo prędzej czy później w końcu i tak to co podświadome będzie w coraz większym stopniu stawało się świadome.

I tak i nie. Możesz sobie powtarzać codziennie że jesteś bogaty, a będziesz przez resztę życia tkwił w biedzie. Potrzebne jest działanie na planie fizycznym. Bez tego Twoja podświadomość nie zbuduje Ci bogactwa. To samo ze zdrowiem. Nie wystarczy powtarzać, że jest się zdrowym. Podświadomość ma konstrukcję psychiczną czterolatka i przyjmuje wszystko bez zastrzeżeń, co ewidentnie widać np. przy oglądaniu horrorów typu "Obcy". Twoja świadomość się nie boi, bo wie, że to film, ale Twoje ciało wpada w panikę i czujesz strach i to te podświadome reakcje przejmują docelowo kontrolę nad Twoim życiem.

Dlatego wrzucanie sobie do głowy śmieci powoduje, że nasze życie to też jeden wielki śmietnik. Robimy to, co inni nam wprogramowali poprzez media, szkołę i zastany stan rzeczy. Jak jesteśmy młodzi buntujemy się i próbujemy coś zmienić, później po prostu już nam się przestaje chcieć. Ja już dawno przestałam traktować poważnie media, i o ile Hejal gustuje w ziemskich kabaretach, dla mnie TV i internet to jeden wielki kabaret, nie warty mojego czasu. Korzystam tylko w celach edukacyjnych...

Programowanie odbywa się 24 godziny na dobę i powtarzanie formułek niewiele daje, więcej daje celowe działanie i praca nad rozwiązaniem problemu. Dlatego autosugestia jest tak mało skuteczna, bo za chwilę wracamy do starych nawyków, a trudno jest koncentrować się na czymś przez cały dzień.

Taoistom też się nie chciało, bo przestrzegali przed bezmyślnym działaniem i propagowali działanie w sprzyjających okolicznościach (wu wei)*. A z chińskimi mistrzami jest różnie, nie demonizujmy i nie róbmy z nich kogoś, kim nie są. To tylko ludzie, tacy jak my, tylko wychowani w innej kulturze, gdzie dobrze wykonana praca jest ważną częścią życia i znakiem firmowym danej osoby.

O tym pisał Hejal -silna wiara może uleczyć, bo podłączamy się do kosmicznej energii, która przepływając przez nasze ciało uzdrawia. Regularne ćwiczenia też dają podobny efekt.

Niekoniecznie, to również sygnał, że ulegają zmianie priorytety w życiu i wchodzi się na nowy poziom percepcji.

*Wu wei (chin. trad. 無為, upr. 无为, pinyin: wú wéi; kor. muwi, jap. mui, wiet. vô vi, tyb. bja.bral) – podstawowa zasada taoizmu, mówiąca o tym, że należy pozwolić rzeczom istnieć zgodnie z naturą, a zdarzenia mają biec tak, jak biec mają, bez wszelkiej ingerencji i narzucania czegokolwiek. Po chińsku wu wei znaczy „niedziałanie”. Odnosząc się do życia jednostki, wu wei przeciwstawia się wszelkiemu formalizmowi dotyczącemu moralności, wszelkim przykazaniom, czy zaleceniom, które są sztuczne i maskują prawdziwe uczucia. Człowiek nie powinien być dobry dlatego, że takie ma rozkazy, czy zalecenia, tylko powinno to być dla człowieka w pełni naturalne, nie powinno wymagać od niego jakiegokolwiek wysiłku. Duchowy stan całkowitej naturalności, pozwalający, w myśl zasady wu wei, czynić dobro bez wysiłku/starania się, nazywa się w taoizmie Mocą lub Cnotą (chin. de). W taoizmie politycznym zasada wu wei głosi, że najlepszy władca to taki, który powstrzymuje się od ingerencji. Polityczna zasada wu wei jest najbliższa anarchizmowi.

Niedziałanie to także jeden z podstawowych terminów buddyzmu chan a tym samym sŏn, zen, thiền.