Uzdrawianie (Strona 1 z 2)

Ojjj dzięki @adrianekleo za radę, ale sobie z tym poradziłem dawno. Nic mnie nie boli, i jestem w takiej formie, jakiej nigdy nie byłem wcześniej.

Nie znam tej metody, choć spotykałem ich wiele. Wg mnie wszystkie w pewnym zakresie są podobne. Jeśli interesuje Cię temat polecam dwie książki Davida Hawkinsa: "Siła czy Moc"  i  "Przywracanie zdrowia".  Książki nie są tanie, ale są genialne   dla mnie to przełomowe pozycje. Hawkins podaje bardzo fajną metodę do pracy samodzielnej.

[url]http://virgobooks.pl/alfabetyczny-katalog-ksiazek/23-sila-czy-moc-ukryte-determinanty-ludzkiego-zachowania.html[/url]

[url]http://virgobooks.pl/alfabetyczny-katalog-ksiazek/33-przywracanie-zdrowia.html[/url]

znam to, znam, dziękuję

osobiście uważam, że każde uzdrowienie płynie (przede wszystkim) ze zmiany szkodliwych przekonań, zaś na poziomie energetycznym z naszej Wyższej Jaźni...czyli niejako zawsze sami siebie uzdrawiamy

Chcąc się uzdrowić musisz wiedzieć jak działa system energetyczny człowieka. Musisz zmienić szkodliwe nawyki, które ściągają cię na dół na takie które są neutrealne dla organizmu albo podnoszą jego poziom energii. Tej pracy nikt za ciebie nie wykona. A korzystanie z tzw. "energoterapeutów" i "uzdrowicieli" uważam za szkodliwe i nieetyczne. Lepiej zajmij się wiedzą o odżywianiu bo tam jest pies pogrzebany. I więcej ruchu na codzień. I mniej siedzenia w necie nad głupotami.

Choroba to zwykle skutek szkodliwych przekonań. Jednym z nich jest przekonanie o cudownej mocy metod alternatywnych. Jeżeli nie opierają się na rzetelnej wiedzy o działaniu organizmu i przyczynach powodujących choroby to jest właśnie szarlataneria.
Miłość do siebie może być związana z nadmiernym spożywaniem pożywienia i prowadzić do otyłości. I wtedy żadne metody alternatywne ci nie pomogą. Musisz schudnąć aby być zdrowy. I wyciągać wnioski z tego co robisz, bo będzie to powodować określone skutki. Problemem jest więc nie to co jemy a ile jemy. I czy oczyszczamy organizm z toksyn. Bo sam z siebie tego nie zrobi, musimy mu w tym pomóc. A to jest cała potężna dziedzina wiedzy. Literatury ci nie podaję, jak sam dojdziesz do takich wniosków wtedy porozmawiamy o szczegółach, bo tam tkwi diabeł. W ten sposób można wyleczyć większość tzw. "nieuleczalnych" chorób.

A energoterapeuta na pewno ci wydrenuje kieszeń i nie da gwarancji na wyleczenie. I co najwyżej poprawi ci samopoczucie. Lepiej sam naucz się stosować np. przykładanie rąk do określonych punktów na ciele w celu oddziaływania ze swoim systemem energetycznym. Bardzo dobrze usuwa się w ten sposób różnego typu nerwobóle.

Natomiast tych co potrafią naprawdę leczyć w ten sposób można na Ziemi policzyć na palcach jednej ręki. Wiem co mówię bo miałem do czynienia z tym towarzystwem. Dobry fachowiec raczej ci powie jak masz się sam wyleczyć, ale nie będzie tego robił za ciebie. I nie weźmie od ciebie nawet złotówki.

Odmienne spojrzenie wynika z przebytej drogi. Ale lepiej jest się uczyć na cudzych błędach niż na swoich własnych. Po prostu mniej boli. Ponadto "inność" nie zawsze oznacza coś gorszego. Czasami prawda jest zupełnie inna niż nam się wydaje, bardziej banalna, tylko my doszukujemy się dodatkowych znaczeń tam gdzie ich tak na prawdę nie ma. Zostać wyleczonym przez "cudowną" energię to dopiero wydarzenie. Ale pozbyć się choroby poprzez zmianę trybu życia i pracę nad sobą to takie przyziemne. Tylko że stan naszego ducha zależy właśnie od czystości naszego organizmu -im bardziej oczyszczony tym lepsze samopoczucie i tym jaśniejsze i bardziej dociekliwsze myślenie. Jak myślisz po co Platon serwował swoim uczniom głodówki?

Dodam coś jeszcze do tej rozmowy. Tak jak Helaj pochodzi z Salenij, moją rdzenną rasą w tym Układzie Planetarnym, tej czasoprzestrzeni są Hatchorowie.

Poniżej fragment ich nauk, który koresponduje z tą rozmową w pewnej płaszczyźnie:

"Jeżeli poruszy cię coś, co mówią inni, znaczy to, że wciąż jeszcze jest w tobie stare uwarunkowanie, stary program lub nieuleczona trauma. Proszę, staraj się znaleźć rozwiązanie w sobie jeszcze podczas rozmowy lub później, gdy będziesz na osobności. Podziękuj tej osobie za to, że była twoim lustrem. Teraz wiesz co masz jeszcze oczyścić z twych emocji i uczuć. Chcemy zwrócić waszą uwagę na to, byście więcej milczeli a mniej mówili. Milcz, jeśli zauważysz, że w danym momencie nie jesteś w stanie mówić z miłością.

...

Również bardzo uzdrawiające działanie ma śpiewanie dźwięków w formie mantr. Nie przestawaj odczuwać i bądź istotą empatyczną. Pozwól swojej energii miłości  i światła płynąć swobodnie tak, by dotknęła serc innych. Daj im odczuć, że są akceptowani, że są dobrymi ludźmi, tak samo jak i ty jesteś dobrą osobą. Gdy mówisz, troszcz się o to, by między wami istniała równość. Bądźcie otwarci na siebie nawzajem podczas rozmowy. Mów jasno, dobieraj bardzo starannie wymawiane słowa. Mów powoli i wyraźnie w trosce o siebie i osobę, z którą rozmawiasz. Bądź do niej dostrojony. Podczas rozmowy wysyłaj ze swojego serca tylko miłość, wówczas wasza komunikacja będzie odbywać się na zupełnie innym poziomie. W tym przypadku informacja będzie odbierana
nie poprzez uszy czy głowę lecz przez serce."

Ludzka osobowość jest bardzo silna i potrafi "przykryć" to z czym przyszliśmy tu na Ziemię. Staram się wciąż od nowa o tym pamiętać i stosować w ziemskim życiu. Choć nie jest to łatwe

Odkąd sięgam pamięcią widzę wokół siebie tylko chorych ludzi, na moje nieszczęście albo szczęście? To głównie moi bliscy.  Część z nich już nie żyje, część uciekła grabarzowi spod łopaty. Ja natomiast potrafiłem wyciągnąć wnioski z tego co widziałem bo mam "końskie" zdrowie chociaż będąc dzieckiem byłem chorowity. Mój stan zdrowia jest wynikiem ciężkiej pracy a to co robię można nazwać medytacja w ruchu. Jest o wiele skuteczniejsza niż statyczne powtarzanie mantr które też kiedyś stosowałem. Poza tym to tylko jeden z elementów dobrego zdrowia. Dlatego jestem wyczulony jak ludzie "niszczą" nieświadomie bądź świadomie swoje zdrowie, bo wiem ile później łez trzeba wylać aby je odbudować. Jeśli nowotwór chwyci cię za gardło to samo medytowanie niewiele ci pomoże. Musisz znaleźć przyczyny które pogarszają twój stan zdrowia a jest to cały zespól przyczyn.

Nie myślę że jesteś ode mnie starszy ja już będę mógł pisać niedługo swoje "pół" wieku poezji (i nie jest to bynajmniej proza życia). Choć to tak naprawdę nie ma znaczenia bo znam ludzi którzy mają połowę tego co ja i można się od nich wiele nauczyć.

Powód naszej dyskusji jest tylko jeden. Próbuję Ci pokazać inny punkt widzenia ale nigdy nie będę Cię oceniał bo to nie moja rola. Ty sam jesteś swoim najlepszym i najgorszym zarazem cenzorem. Tak samo jak i ja swoim.

Czy ty chcesz się czegoś nauczyć? Myślę że nie bo nie zadajesz pytań tylko negujesz to co piszą inni nawet nie sprawdzając czy mają rację. A to świadczy o zadufaniu i przeświadczeniu o własnej doskonałości, a nie chęci rozwoju. Bo rozwój to też ciężka praca nad sobą. Przez 24 godziny na dobę 7 dni w tygodniu. I stawianie sobie konkretnych celów. I realizowanie ich. Twój znajomy tak na prawdę nie zanegował twoich metod tylko pokazał Ci inny sposób jaki on stosuje. Dyskusja o wyższości jednego lub drugiego sposobu jest tak na prawdę bezprzedmiotowa. I tak na prawdę jak połączy się obie metody w jedną "Twoją" i "Twojego znajomego" wtedy ma się fajne rezultaty. Życie oparte tylko na pracy nie ma sensu potrzebna jest autorefleksja nad tym co się zrobiło. Bo koncentrowanie się na jednej z metod to tak na prawdę ograniczenie siebie samego. Ja zachęcam cię do eksperymentowania z innymi metodami a nie zamykanie się w jednej. Pozdrawiam!

Po prostu doszło do nieporozumienia, i tyle. Zdarza się nawet najlepszym

@adrianekleo Jak kiedyś pisałem, miałem problem z kolanem. Bolało strasznie, bo "coś" niepożądanego tam urosło. Sam nie sprawiłbym żeby to zniknęło. I dlatego poszedłem do lekarza, i miałem na nie operację. Już na drugi dzień w szpitalu chodziłem, chociaż miałem zabronione. Na trzeci dzień się wypisałem. Powiem ci co było dalej. Nie leżałem w łóżku, tylko chodziłem na tyle, na ile było mnie stać. Delikatnie sobie trenowałem je, i już po półtora tygodnia biegałem truchcikiem. Jak po dwóch tygodniach od operacji zdjęli mi szwy, to biegałem szybciej, i szybciej. Po trzech tygodniach nie czułem bólu w ogóle. Masz rację ze ruch jest potrzebny, ale czasami bez czyjejś pomocy nie wyzdrowiejesz. Znam osoby, które po kilku miesiącach odczuwają skutki po operacjach, bo nie trenowali, bo się bali, albo ich bolało. To tyle. Pozdrawiam

Nikogo nie próbuję wdeptać w podłoże. Próbuję tylko uświadomić że żyjemy w świecie żywności skażonej różnymi substancjami chemicznymi które to z wiekiem odkładają się w różnych częściach naszego ciała. Śpiewanie mantr i siedzenie w lotosie przez godzinę dziennie nie usunie tych substancji. Trzeba zastosować metody innego kalibru żeby rozkręcić porządnie czakry i rozbić wiązania atomowe, bo są to również substancje krystaliczne i metale ciężkie. A potem odkładają się w różnych częściach ciała i powodują choroby (np. u Krykers'a w kolanach). Żeby to zrobić potrzebny jest porządny kilkugodzinny wysiłek fizyczny (codziennie!) albo kilkudniowa głodówka. Bo głodówka służy pozbyciu się zbędnego balastu nagromadzonego przez lata. To taka operacja bez skalpela. Jeśli ktoś tego nie robi regularnie wtedy pozostaje skalpel chirurga. No chyba że mamy oczyszczarkę jedzenia jak HEJAL wtedy nie musimy nic robić. Poprośmy może nam pożyczy. HEJAL pożyczysz nam Oczyszczarkę? Cisza..

I to tyle w tym temacie. Ktoś kto sobie tego nie uświadamia skazał się już na cierpienie za życia a wieko trumny powoli się nad nim zamyka. Tylko jeszcze to do niego nie dotarło. Dlatego mój wpis był taki emocjonalny. Żałuję jednak że wszyscy skoncentrowali się na formie a nie na treści. Zabrakło jednego banalnego pytania na które po cichu liczyłem. Jakie nieuleczalne choroby można  wyleczyć i jakimi metodami? Taka chyba konkluzja powinna się nasunąć po przeczytaniu moich wpisów. Niestety nikt na forum nie jest zainteresowany tym co ma najcenniejsze czyli swoim zdrowiem. Jedynie chyba Krykers zaczyna coś powoli rozumieć. Ile się trzeba nacierpieć aby odzyskać utracone zdrowie.

No niby jest off-top, ale chyba nie szkodzi. Co? Off-top jest chyba spowodowane emocjami, i chyba lepiej jest być sobą Nieprawdaż waclawm? No to jest naturalne że temat się może zmienić podczas rozmowy.

Oczywiście że żeby odzyskać zdrowie, to trzeba się namęczyć. To jest prawda. Niektórzy nie doceniają zdrowia, dopóki go nie stracą. Jak odzyskają to wtedy zaczynają szanować Tak to już jest z ludźmi.

Jeszcze chciałbym powiedzieć że niektórzy są nieświadomi choroby. Czują symptomy, ale myślą że to przemęczenie, z powodu zapracowania, stresu w pracy. Jeszcze do tego są depresje, które mają negatywny wpływ na zdrowie fizyczne. Sprawa ze zdrowiem jest bardzo skomplikowana, żeby o nie zadbać, trzeba zmienić cały swój styl życia na taki, jaki jest odpowiedni. I tu wkrada się lenistwo, lub szybki tryb życia. Jedzenie niezdrowych rzeczy, w biegu. Chodzenie do pracy rano, i wracanie późnym wieczorem. Sam kiedyś harowałem po 10 godzin, i przez to zacząłem mieć depresję. W trosce o swoje zdrowie się zwolniłem z dobrze płatnej pracy. Teraz mam bardziej pracę luzacką. Weekendy wolne, i prawo do urlopu (który w tym momencie wykorzystuję do końca tygodnia). I czuję się dobrze, choć mniej zarobię niż wcześniej. Niektórzy poświęcają zdrowie, dla pieniędzy, dla kariery, ale co to im da? Nie zatrzymają się, i nie zastanowią się, jaki to w ogóle ma sens. Bo ja w tym nie widzę sensu, żeby pracować, spać, i dalej pracować. Z życia trzeba korzystać, a nie marnować.

To prawda Lakea. Ale aby posłać energię tam gdzie jest to wskazane trzeba ją mieć, a jeśli tylko jest tracona na przepuszczanie przez siebie produktów spożywczych to nic nie uzyskamy. Poziom świadomości jest niestety proporcjonalny do czystości organizmu. Nie mając nadwyżek energii nie pomożemy ani sobie ani tym bardziej innym.

Dellfin
Przepraszam za mój ton jeśli poczułeś się dotknięty. Nie to było moim celem. Książkę Davida Hawkinsa na pewno przeczytam choć na razie znalazłem tylko fragmenty tekstu. A teraz usystematyzujmy trochę naszą wiedzę na temat zdrowia. Głodówki zacząłem na początku lat 90-tych i mam długie doświadczenie w tym temacie. Zdrowy organizm to taki w którym Ph jest kwasowe a nie zasadowe.  Natomiast to co ty nazywasz odkwaszeniem to jest pozbycie się produktów przemiany białkowej. Picie soku z cytryny zakwasza organizm i to jest dobre. Picie kawy wręcz odwrotnie bo kawa jest zasadowa. Głodówka powoduje tzw. KWASICĘ w organizmie czyli przesuwa Ph w stronę kwasową. Wtedy możliwe jest usunięcie substancji pochodzenia krystalicznego i innych które obciążają organizm. Buddyści i taoiści regularnie stosują głodówki bo to najprostszy sposób na oczyszczenie organizmu. Głównie z produktów przemiany białkowej czyli mocznika kreatyniny i kwasu moczowego. Spożywanie nadmiernej ilości białka obciąża niepotrzebnie nerki. Jeśli jesz dużo mięsa soli i popijasz dużą ilością wody to jesteś na dobrej drodze na dializy. Bo nadciśnienie tętnicze zniszczy delikatne nefrony w nerce. Jedynym przeciwwskazaniem dla głodówek to ciąża u kobiet i agonalne stany kiedy organizm już nie wytrzyma nawet głodówki tak jest wyniszczony przez chorobę. Nawet jeśli jesteś na insulinie możliwe jest poprawienie parametrów poprzez głodówkę. Problem polega na tym że większość autorów książek o głodówkach nigdy nie opuściła żadnego posiłku. Wiec ich wiedza jest niemiarodajna. Nie znam choroby której by nie ruszyła głodówka. Jeśli jest nieskuteczna to najprawdopodobniej była źle przeprowadzona bo tu obowiązują pewne restrykcyjne zasady.
Jeszce parę słów na temat wody. Ta którą pijesz nie ma struktury uporządkowanej więc organizm zużywa energię na polaryzację czyli ustawienie dipoli w sposób uporządkowany. Natomiast jeśli ją zamrozisz i roztopisz ta ma strukturę uporządkowaną. I organizm nie zużywa energii na polaryzację. Nie na darmo plemię Hunzów dożywa do 150 lat, ale oni piją wodę z lodowców górskich. Bądź co bądź 75% naszego ciała to woda. Natomiast podczas życia gromadzimy martwą wodę czyli D2O. To ona decyduje jak szybko się zestarzejemy. I usunąć ją można tylko w jeden sposób. Głodówką na sucho bez picia wody. Jeszcze jedna uwaga. Jeśli stosujesz głodówkę z głębokim przeświadczeniem że Ci zaszkodzi to tak się stanie bo strach to bardzo silny punkt przyciągania. Najpierw trzeba się przygotować psychicznie i poczytać literaturę.

1. Pisałem o odżywianiu na Saleinji. Na Saleinji panuje inna grawitacja, ciśnienie i inne warunki życiowe niż na Ziemi, dlatego stosowanie ziemskiej wiedzy o chemii organicznej do sytuacji na Saleinji jest jak stosowanie informacji o składzie ziemskiego powietrza do atmosfery marsjańskiej. Uważasz, że skoro na Ziemi powietrze jest zdatne do oddychania, to na Marsie też?

2. Pisałem o zrównoważonej diecie mieszanej - małych ilościach mięsa i dużych ilościach warzyw i owoców. Na Ziemi też dieta powinna być różna - w każdej strefie klimatycznej czy ciśnieniowej, są inne warunki życiowe i wymagają innych diet. Dobry sposób na odżywianie w Afryce niekoniecznie musi być dobry na Islandii. Organizm inaczej się zachowuje nad morzem, a inaczej w górach. Wilgotność, ciśnienie, zanieczyszczenia, skład powietrza, temperatura, itd. - to wszystko wpływa na organizm. Nie rozumiem, jak możesz tego nie rozumieć...

3. Problem z dietą nie ogranicza się do biochemii i trawienia, ale również do wpływu substancji odżywczych na stan umysłu. Dlatego trzeba dążyć do odpowiednich proporcji dla danej strefy klimatycznej i danego organizmu (każdy jest inny i ma inne potrzeby żywieniowe). Ziemskiej nauce biochemii daleko do bardziej kompleksowej psychobiochemii.

Tutaj link do wpisu o odżywianiu (kompletnie nie rozumiem o co ci chodzi z tym mięsem i z czym się nie zgadzasz):
[url]http://kosmita.ofp.pl/2.25.html[/url]