Czas, magia, energia, świadomość

Kiedy to pisałem, właśnie myślałem o grawitacji, jednak ponieważ sam nie jestem pewien jak ona dokładnie działa (mam wyczucie intuicyjne kiedyś w jednym z wglądów) pominąłem kwestię; ale jeśli widzisz potrzebę czegoś dodania - to prośba by odnosić się do meritum, niż wklejać linki. Książkę nt. grawitacji tego autora mam, mam dystans do takich teorii, których zresztą jest b. dużo. Do youtube zresztą tym bardziej, a prowadzący sporo przesadził z tym sensacyjnym tonem (typowym dla YT), że zdobycie książki graniczy z cudem - każda książka w końcu staje się trudna do zdobycia z nielicznymi wyjątkami, która została wydana X lat temu, zwłaszcza niszowa i wydana w niedużym nakładzie.
O tym, że Einstein się mylił, ludzie ostatnio lubią mówić i pisać, jakaś moda nastała na mówienie kto się nie mylił, łącznie z Jungiem, Newtonem, Arystotelesem, i wieloma innymi autorytetami. Dotyczy to w równej mierze zresztą naukowców, zwłaszcza fizyków. I co z tego? Takie destruktywne, sensacyjne tytuły automatycznie budzą moją awersję, bo można ująć temat inaczej np. "czy bóg jednak rzuca koścmi?" (wymyślone przez jednego z naukowców nawiasem, a nie moje).

Mniejsza zresztą o naukę i materializm. Temat dotyczy niematerialnej natury rzeczywistości

A skoro już o tym, czy ktoś zagłębiał się na forum w kosmologie starożytne, czy inne (poza naukową materialistyczną)? Np. powiązania pomiędzy koncepcjami triad w mitologii staro-egipskiej, oraz triadami w kabale? A także procesie manifestacji?

Są tam ukryte informacje zarówno nt. magii, alchemii, jak i wiecznego życia, bo dotyczą manifestacji kreacji.

Małgosia, myślę, że na wszystko masz złe wiadomości, negatywne spojrzenie, krytyczne uwagi oraz szukasz teorii (i nimi się głównie dzielisz) - mimo podkreślania praktyki.

Ja poszukuję. Nie twierdzę, że znalazłem, dlatego o tym piszę. Ale efekty widzę wyraźnie. Z każdym miesiącem doznaję w coraz większym stopniu szoku, że rzeczywistość działa zupełnie inaczej, niż wszyscy piszą. Mam ostatnio nawał dziwnych snów. Ciągle różne dostaję telepatyczne informacje, zwłaszcza kiedy się budzę, a także doświadczeń. Z każdym dniem mam wrażenie, że coraz mniej wiem i rozumiem, bo rzeczywistość mnie zaskakuje.

W jakiej stoi to sprzeczności z tymi wszystkimi teoretykami, którzy tylko bawią się w uzasadnianie i publikowanie kolejnych książek. Czy ich prawda coś zmienia? Ma jakiś aspekt praktyczny? Odnoszę wrażenie, że nauka - ta praktyczna - skończyła się w dużej mierze w XIX, na pocz. XX wieku.

Wtedy jeszcze wielu zakładało istnienie "drugiej strony". II wojna światowa to zmieniła, a spirytyzm odszedł w zapomnienie. Czy słusznie został skrytykowany?

Odnosząc się do "rodzimych wróżek/wiedźm", podobne zarzuty można odnieść do każdej grupy, także naukowej. Mógłbym powiedzieć, wystarczy rzucić okiem na rodzimych naukowców tudzież postrzelonych odkrywców jak źle się kończy taki ograniczony punkt widzenia.

Mógłbym, ale to nie ma dla mnie sensu. Nie krytykuję nikogo za błędy ani nie mówię co robią źle i co powinni robić. Niech robią to, do czego czują w danej chwili powołanie.

Twoje obawy nie są całkiem bezpodstawne, ale przy braku bezpośredniej styczności dokładnie z tym tematem, twierdzenia typu "zawsze się źle kończy" brzmią bardziej jak kościelne szykanowanie niż obiektywne spojrzenie.

Część wiedzy starożytnej ma wartość - bo ludzie mieli wówczas zupełnie odmienne od dzisiejszego spojrzenie, a wglądy intuicyjne nie były blokowane przez programy w mózgu stworzone przez system edukacyjny.

Jest różnica między nadmiernie uproszczoną generalizacją a precyzyjnym stwierdzeniem faktu - zwłaszcza jeśli dotyczy to krytyki jakiejś grupy Rozszerzyłem temat na inne grupy by poszerzyć punkt widzenia, nie trzeba z tego wyciągać ponadmiarowych wniosków.

To nieprawda że się ograniczam. Nauka czy ezoteryka tak samo mnie interesowały jak wiele innych dziedzin.

Sęk właśnie w tym że ja się w ogóle nie ograniczam. Nie kategoryzuje tak dziedzin wiedzy jak powszechnie się to robi. To co nazywa się nauka i ezoteryką ma wspólny, kosmiczny pień. W pewnym punkcie to jest dokładnie to samo. Wychodząc poza szczegóły i formę, zaczynamy rozumieć wszystko na dużo wyższym poziomie - widzimy naukę, ezoterykę, magię, zagadnienia czasu i przestrzeni, empiryzmu i teorii itd. jako nierozerwalną całość.

Jest wiele możliwości kategoryzowania wiedzy - warto wyjść poza dzisiejsze schematy, jeśli poszukujesz czegoś więcej.

Główna przesłanką tego tematu jest użyteczność niejako zbyt mistycznych czy abstrakcyjnych w przekonaniu większości koncepcji.
Tymczasem wszystko zależy od przyjętej perspektywy.

Myślę, że tym, o co toczy się "gra" na Ziemi, właśnie jest ewolucja perspektywy (stanu mentalnego, którym ludzie na co dzień się kierują). Nie chodzi zatem w cale o naukę ani o wiedzę. Tym, co tzw. nauka ("science") dała, była zmiana paradygmatu, i idące za tym wielostronne konsekwencje.

Ale trzeba rozróżnić dwie rzeczy: ideały stojące za jakimś ruchem filozoficznym (którym zarówno nauka, magia, ezoteryka, oraz religia są!), a ludźmi, którzy się tym parają.

Negowanie jednej grupy kosztem innej jest błądzeniem. W rzeczywistości chodzi tu o paradygmat.

Czym szerszą perspektywę przyjmujemy, tym więcej potrafimy pojąć, nawet bez posiadania konkretnej wiedzy na jakiś temat. Tym właśnie zajmowali się wszyscy starożytni mędrcy - uczeni czy nie: wskazywali często proste prawdy, by się nimi kierować. Tymczasem ludzki umysł ma skłonność do koncentrowania się na formie (jedynie rezultatach paradygmatu naukowego), a nie istocie (myśli przewodniej, ewolucji świadomości, stanu psycho-mentalnego itd.).

Nie chodzi o "diabła tkwiącego w szczegółach", jeśli są one nieistotne. Chodzi właśnie o istotę.