Kara Śmierci?

Też nie jestem za karą śmierci. Przez takie działania, nasz świat wygląda tak jak wygląda. To przesunięcie problemu, a nie próba naprawienia. Ludzie negatywnie myślą, często zawistnie. Taki przestępca, też raczej nie pokocha nikogo, bo nie ma szansy się uspokoić. I w następnym wcieleniu to samo. Nie mówię od razu o jakimś pokochaniu osobników, którzy dopuszczają się strasznych rzeczy, jednak co się dzieje z nami, osobiście, kiedy nienawidzimy? Jak to na nas wpływa, i na nasze otoczenie? Jak to wpływa na ludzi, którzy oglądają takie wiadomości, i życzą komuś jak najgorzej?

I jeszcze media. No od kiedy przeczytałem dzieło pana admina, na wiele rzeczy widzę inaczej, niż np 5 lat temu. Media, telewizja, gazety, radio, podsycają te emocje. Budzą oburzenie, i negatywne emocje u odbiorców.

A wystarczyłoby odpowiednie podejście. I tyle.

można być obiektem testowym dla ryzykownych badań lub zajęć. Najlepsze zastosowanie. Przymusowe podjęcie dużego ryzyka, to idealna kara. Jak się nie powiedzie i np. zginie - nie może mieć pretensji. Jak powiedzie - niech będzie wolny.
Chodzi o to, by dostał szansę odkupienia, odpracowania swoich win. Samą szansę. Życie jest za cenne, by latami gnić w więzieniu.

Większość ludzi nie da rady, bo brak im jakiegokolwiek doświadczenia,  w sytuacjach zagrożenia życia. A ci którzy dadzą radę, to albo super kozacy, albo szczęściarze. I co ich to nauczy? Super kozak, prawdopodobnie na wolności wróci do przestępstw, a szczęściarz będzie grać w lotto.

No i jeszcze za jakie przestępstwa byłaby taka kara? Za zabójstwa? Piszesz że życie jest zbyt cenne, aby latami gnić w więzieniu, ale co z życiem ofiary, i jej bliskich? Ich życie nie jest cenne? I co jak się zabójcy powiedzie? Będzie wolny.

Za kradzieże? I to jest adekwatne, ryzykować życie złodzieja, bo ukradnie coś? Czy ten przedmiot, a raczej jej wartość, jest równoznaczna z wartością życia? Co jak się mu nie powiedzie? Będzie nieadekwatnie.

Uważam taki pomysł za głupi. Można oczywiście marzyć, dyskutować, ale taki, i podobne tego typu pomysły, nie przejdą. Ludzie, i ogólnie wszelkie istoty żywe nie powinny być własnością nikogo, a kara powinna być adekwatna, sprawiedliwa, taka żeby naprawiać szkody, albo je minimalizować (wiadomo niektórych rzeczy nie da się cofnąć).

władza i patrzenie na to jak ludki posłusznie cię słuchają zawsze deprawuje i zasiewa ziarno chęci utrzymania tego stanu nawet u najucziwszego człowieka. na samym końcu długiego łańcucha szukania winnych, człowiek który daje się wykorzystywać jest winny sam sobie, a tym jest oddawanie władzy nad sobą komukolwiek, nawet w szczytnych celach. Pora wyrosnąć z kolebki i zdać sobie sprawę że los i tak od zawsze był zależny od własnych działań [i czynnika losowego oraz naszej reakcji na niego]. Władcami przyszłości (w optymistycznym scenariuszu jeżeli nie pozarzynami się sami i nie czeka nas apokalipsa) odpornymi na pokusy władzy będą algorytmy i wzory oparte na statystyce. Już teraz mocno przydałyby się w sądownictwie, gdzie np. kobiety i ładni ludzie dostają niższe wyroki bo sędzia sobie uzna, że mając do wyboru widełki skazania na od 2 do 5 lat temu da 5 a tamtej 2 za ładne oczy, a starego nie skaże w ogóle, bo i tak wiele życia mu nie zostało, ludzka ocena jest zbyt irracjonalna i omylna. Gdyby zastować miast tego wykładnię i ocenę opartą na statystyce gdzie np. że osoby raz ukrane mają o 70% szanse na to ponownie w porównaniu do tych nigdy nie karanych, samo wymierzanie kary byłoby uczciwsze ze sztywnym wzorem. ocenę sędziego należy wywalić i czynniki typu żal, skrucha, bo są niewymierne [jednemu jego czyn będzie się śnił po nocach, drugi tylko powie że żałuje, by dostać niższą karę], każdy i tak ma swój powód postępowania. To jest coś co możemy ulepszyć już dziś.