Zlote mysli (Strona 7 z 10)

Do każdego z Was:*
Życie jest grą, podczas której żonglujesz pięcioma piłeczkami.
Są to: praca, rodzina, zdrowie, przyjaciele i uczciwość. Przez
cały czas starasz się utrzymać je wszystkie w powietrzu. Nagle
pewnego dnia dochodzisz do wniosku, że praca to piłka z
gumy. Nawet, jeżeli ją upuścisz, odbije się i wróci. Pozostałe
cztery-rodzina, zdrowie, przyjaciele i uczciwość-zostały
wykonane ze szkła. Gdy któraś z nich upadnie, nieodwracalnie
porysuje się, pęknie lub, co gorsza, może się nawet rozbić.
Dopiero, gdy człowiek zrozumie naukę płynącą z opowiastki o
pięciu piłeczkach, może zacząć pracować nad zachowaniem w
życiu niezbędnej równowagi.

Ludzie powinni być dla siebie bardziej przyjaźni, winni szanować in
nych za ich dobre cechy i pomagać im w potrzebie. Zamiast tego są samolubni
i nieczuli, wady innych wzbudzają w nich pogardę, a zalety – niechęć. Ta od
raza zwykle z czasem narasta, aby stać się wreszcie nie do zniesienia.
Uczucia niechęci nie od razu przeradzają się w akty przemocy. Początkowo zatruwają życie złością
i nienawiścią tak głęboko, że ta złość i nienawiść zapisuje się na trwałe w umyśle i przenika do
cyklu kolejnych wcieleń.
Zaprawdę, w tym świecie żądzy człowiek rodzi się samotny i umiera samotnie, nikt nie dzieli z nim
jego kary, która przychodzi w następnym życiu.
Prawo przyczyny i skutku jest uniwersalne: każdy musi dźwigać swoje brzemię grzechów i odebrać
za nie zapłatę. To samo prawo dotyczy dobrych uczynków. Życzliwość i dobroć przynosi
powodzenie i szczęście

Pozwól chwili być taką, jaką jest...
Akceptacja nie akceptowalnego jest najpotężniejszym źródłem uczucia
czystej wdzięczność na tym świecie.

Wojownik skupia się na maleńkich cudach codzienności.
Jeśli potrafisz w nich dojrzeć to, co piękne, znaczy to, że i on nosi w sobie piękno, bowiem
świat jest zwierciadłem, w którym odbija się twarz każdego człowieka.
Paulo Coelho

Życie czasami pisze swój scenariusz,
nieważne jakie były plany.
Wystarczy jedno złe zdarzenie
i juz jest tylko smutne spojrzenie...
Dlatego ciesz się tym co masz,
nie odtrącaj pomocnej dłoni,
Jutro może tej osoby zabraknąć
i życie Twoje sie wtedy zmieni....
Każda chwila jest na wagę złota i
jeśli raz kogoś stracisz to już nie odzyskasz,
dlatego żyj tak jakby to był ostatni raz........

Czy chcesz przegrać swoje życie? Jeśli chcesz przegrać swoje życie to:
1. Nie miej zasad, a jeśli je masz, to jak najczęściej je łam.
2. Plotkuj i rzucaj pomówienia.
3. Bądź chronicznym pesymistą.
4. Odwracaj się na pięcie, gdy widzisz potrzebującego.
5. Nie miej żadnych ambicji.
6. Bądź podły i pełen nienawiści.
7. Nie wierz w siebie i nie szanuj swojej osoby.
8. Zniechęcaj się zanim na dobre zaczniesz coś robić.
9. Zamknij swój umysł na trzy spusty.
10. Nie bierz za nic odpowiedzialności. Skup się na krytyce tych, którzy tę
odpowiedzialność wzięli na siebie.

~*~ Najśmieszniejsze w ludziach jest to, że zawsze myślą na odwrót: spieszy im sie do dorosłości, a potem
wzdychają za utraconym dzieciństwem. Tracą zdrowie by zdobyć pieniądze, potem tracą pieniądze, by
odzyskać zdrowie. Z troską myślą o przyszłości, zapominając o chwili obecnej i w ten sposób nie przeżywają
ani teraźniejszości ani przyszłości. Żyją jakby nigdy nie mieli umrzeć, a umierają, jakby nigdy nie żyli. ~*~

Nie rozmawiaj z głupcem. Sprowadzi Cię do swojego
poziomu i pokona doświadczeniem…

When the doctors failed to heal you
When no medicine chest can make you well
When no counsel leads to comfort
When there are no more lies they can tell
No more useless information
And the compass spins
The compass spins between heaven and hell

Let your soul be your pilot
Let your soul guide you
He'll guide you well

      Sting - [url=http://www.youtube.com/watch?v=CJubcuD3kGE]Let Your Soul Be Your Pilot[/url]

Gdy lekarze nie potrafią ci pomóc
Gdy w twojej apteczce nie ma odpowiedniego lekarstwa
Gdy żadna mądra rada nie potrafi ulżyć twojemu cierpieniu
Gdy wszystkie kłamstwa zostały już powiedziane
I te wszystkie bezużyteczne informacje
Gdy twój kompas wiruje
Wiruje pomiędzy niebem i piekłem

Niech twój duch będzie dla ciebie pilotem
Niech twój duch cię prowadzi
On poprowadzi cię właściwie

"Tak sobie myślę, bywa czasami że czujemy się niezrozumiani, prawda? I chyba to dotyka każdego z nas."
Tak sobie myślę, że tylko czasami czujemy się zrozumiani

Człowiek jest idiotą. Człeczek wierzy w prawdę, w którą chce uwierzyć. Każda mądrość zasłyszana od innych jest przekładana przez każdego w inny sposób, zawsze nieprawidłowy. Zbyt bardzo indywidualnie określamy sobie świat w którym żyjemy i wszystko co z nim związane, żeby przyjmować od innych jakieś większe prawdy przezeń odkryte. Świat ma miliardy pępków, i każdy z tych pępków ma własny jeszcze jeden pępek. Jeden dla drugiego nigdy nie będą nawzajem pępkami, a czymś dokładnie przeciwnym. Wszyscy gramy drugoplanowe role, a głównymi bohaterami jesteśmy tylko my. Dlatego nigdy nie posłuchamy nikogo, gdy zacznie przekazywać nam swą mądrość, choćby nie wiem jak cenną – bo i tak tej cenności nie dostrzeżemy; w naszych oczach i naszej mierze (a tylko ona się liczy, żadna inna) nie mają żadnej wartości. Nie można nauczyć się czegoś na czyimś błędzie, a wyłącznie na własnym. Cudze błędy nas po prostu nie obchodzą – i za to zostają zdegradowane i zrównane z czymś, co można nazwać tylko NIC. Szukamy porównań, by trafić w schemat, który być może przyniesie coś dobrego, z którego zdołamy coś wyliczyć, ale tak naprawdę nie ma to sensu. Kto słucha problemów innej osoby tak, że przekłada je nad swoje? Na pewno nie istota ludzka. Nie są one warte choćby łzy na krawędzi powieki, bo są jak powietrze przeźroczyste i jak duchy nieistotne. Ludzka ułomność polega i zawiera się głównie w tym, że patrzymy tylko przez jedną parę oczu i nigdy, nigdy nie zdołamy tego tak naprawdę, do końca zmienić. Nikt nas nie zrozumie, bo my nie zrozumiemy nikogo. I nie ma w tym mądrości, która może nauczyć – bo takich mądrości nie ma. To jest fakt, który stoi jak góra – nie znajdzie się nigdy siła, by go przesunąć. Trzeba by przyjąć do żył krew innej osoby, by ją zrozumieć, ale krew prosto z JEJ serca, nie z naszego. Trzeba by odetchnąć jej oddechem, lecz nie tym z jej płuc, a z powietrza – które przecież trafi tylko do niej. Trzeba by zjeść to, co ona zje i strawić to, co ona strawi. A tego nie da się dokonać. Być na jej miejscu w tym samym czasie, co ona.
Nic nie ma właściwego sobie smaku, za to wszystko ma właściwy smak dla nas, inny dla każdego z nas. Jesteśmy nic niewarci, bo tylko my jesteśmy najważniejsi. I nie chodzi tu o wyższą filozofię, bo nie ma wyższej filozofii od tej, która tyczy się tylko nas – ale nas, jako jednostek.
Światów są miliardy, każdy równoległy. Te światy, to światy każdego z ludzi stąpających po tej planecie. Gdyby zapisać matematycznie Świat – co samo w sobie oznacza duszę planety, na której żyjemy, jej jaźń, osobowość – można by podliczać w nieskończoność. Jeśli jedna osoba trafiłaby do światka drugiej, byłaby jak obcy na obcej planecie.

moze troche flaki z olejem, ale to moje mysli na 'gorąco' spisane, w chwili dosc skrajnego zdenerwowania na bliską mi osobę - siostrę i przyjaciólkę, którą słucham zawsze z ogromnym oddaniem, a która nie daje mi wzamian nawet tysięcznej tego poświęcenia;] (i to był dzien, w ktorym ostatecznie sie o tym przekonalem) oto moja 'pozłacana' mysl dla was, kosmici i kosmiczki.

"Najpilniejszym bowiem zadaniem człowieka jest wskrzesić w sobie to, co unicestwił w reakcji obronnej, to znaczy, to co wyparł, odtworzyć to co przemieścił , przywrócić na dawne miejsce, a to, co rozdzielił - powtórnie połączyć"

Anna Freud

Zmiana jaką chcę ujrzeć na świecie wygląda tak, iż ludzie zaczynają postrzegać siebie  jako istoty wielowymiarowe, których rdzeniem jest Suwerenna Całość, a ta z kolei jest  destylacją Pierwszego Źródła do postaci pojedynczej, ludzkiej ekspresji. Jeśli ludzie  byliby zestrojeni z tą częstotliwością, to zrozumieliby, że wszystko jest zjednoczone w  jedności, równości i prawdzie.

James

Kluczem jest dojście do takiego momentu by pozbyć się lęków.. i zacząć kreować nowe rodzaje relacji..