Zlote mysli (Strona 5 z 10)

wstepnie wprowdzam
Jestem najwyszej klasy egoista. wrzystko co wiem o sobie jest skromnie mowiac najwazniesza czescia mojego jestesstwa a to co mam do powiedzenia jest tylko i wylocznie oparte na tym co podpatrzylem w sobie samym. a ze nikim szczegolnym nie jestem to szczeze wierze w swoja niezwyklosc. prawdo podobnie nie ogarne nic z tego wszystkiego co bym chcial a cel ktory sobie zalozylem, czyli trafienie do kogo kolwiek, fenomenalnie i klasycznie chybie. to moze wydawac sie bardzo oczywiste od samego poczatku,  ze tak wlasnie bedzie a co za tym idzie, to co powiem nie bedzie mialo najmnieszego sensu. Lecz wlasnie byc moze to to jest i tu i puzxniej moim glownym tematem rozwazan i to wlasnie to okaze sie tak bardzo bezsensowne i absurdalne , ze jaki kolwiek sensowny sens nie bedzie mial racji bytu.
wiem ze moze to nie byc niczym nowym i krytyka  czyli lyknie mnie na sniadanie jak karpik okruch chlebka wrzocony do stawiku pelnego tych besti, to mimo wszytko postanowilem podjac probe najwyszego rzedu i ocale ten smierdzacy swiat przed jego niechybna zguba. zycze milego czytania . autor.

hhhh. kedys myslalem ze taka ksiazke napisze ale te nasze dzisiejsze kompiutery skutecznie mnie powtrzymaly to jaiej resztki poczatkow

Najpiękniejsze i najgłębsze emocje, jakich możemy doświadczyć pochodzą z doświadczenia mistycznego. Jest to moc całej prawdziwej nauki.

- Albert Einstein

Dziś OGIEŃ Miłości przenika moją świadomość i wypala w niej to wszystko co wzbudza obawy ..Moje człowieczeństwo wyraża się w tym, co myślę, mówię i czynię. Wszyscy jesteśmy dziećmi SŁOŃCA! Nikt nie jest lepszy ani gorszy

Nie ten mocny,kto burzy !lecz ten,który podpiera....   Nie ten,co łzy wyciska lecz ten co je wyciera...  Człowiekiem najszlachetniejszym w całym ludzkim tłumie, jest ten kto oprócz łez własnych łzy cudze zrozumie   Nie żałuj w życiu niczego, bo szkoda czasu na żale wyjdź lepiej naprzeciw tego, co tajemnicą życia jest dalej. Przed Tobą dni niepoznane i wspomnienia jeszcze ukryte białe karty nadal niezapisane i przeznaczenia drogi nieodkryte. Nie żałuj więc przeszłości i nie przestawaj marzyć lecz sięgaj do przyszłości, bo wszystko się może zdarzyć..."Miłego wieczoru kochani

Sądź, a będziesz sądzony.
Nienawidź, a będziesz nienawidzony.
Kłam, a będziesz okłamywany.
Oszukuj, a będziesz oszukiwany.
Przeklinaj, a będziesz przeklinany,
ale kochaj, to będziesz kochany. ....
Albert TYlor Wędrówki  duszy

Wspólne myśli to większa moc. Medytacja to nie bezruch, to moc tworzenia czynów w myślach. Myśli są mocą, miłość jest energią, razem są potęgą. Kto potrafi je połączyć, jest umiłowanym Jasności

"Błędem jest sądzić, że różnica pomiędzy mądrością a głupotą ma cokolwiek wspólnego z różnicą między wiekiem dojrzałym a młodością."

George Bernard Shaw

Requiem dla Pana Żółwia.

Mały chłopczyk był bardzo nieszczęśliwy, widząc ulubionego żółwia, leżącego na grzbiecie koło stawu; był nieruchomy i martwy. Ojciec starał się go pocieszyć jak tylko umiał: „Nie płacz, synku. Wyprawimy Panu Żółwiowi wspaniały pogrzeb. Zrobimy mu malutką trumienkę wyłożoną jedwabiem i poprosimy przedsiębiorcę pogrzebowego, żeby zrobił tabliczkę na grób z wyrytym na niej nazwiskiem Pana Żółwia. Potem codziennie będziemy kładli na grobie świeże kwiaty, zrobimy też dookoła mały płot z palików.” Chłopczyk otarł oczy i rozentuzjazmowany zgodził się na propozycję taty. Gdy wszystko było gotowe, orszak został uformowany - tata, mama, służąca i główny żałobnik, dziecko - zaczęli uroczyście kroczyć w kierunku stawu, by przynieść ciało. Ale żółw zniknął. Nagle zauważyli Pana Żółwia, wynurzającego się z głębi stawu i wesoło pluskającego się w wodzie. Chłopczyk spojrzał na swego małego przyjaciela z głębokim wyrzutem, a potem powiedział: „Zabijmy go.”

Anthony de Mello

Przed wieloma laty pewien pustelnik, znany później jako święty Sawin, mieszkał w jednej z okolicznych grot. Viscos było wówczas przygranicznym miasteczkiem, zaludnionym przez zbiegłych bandytów, przemytników, prostytutki, łotrów i awanturników poszukujących towarzystwa ludzi sobie podobnych, morderców zbierających siły przed kolejną rzezią. Najgorszy z nich Arab imieniem Ahab, panował nad całą okolicą, ściągając ogromne podatki od wieśniaków, którzy starali się mimo wszystko jakoś wiązać koniec z końcem i godnie żyć. Pewnego dnia Sawin opuścił swoją grotę, udał się do domu Achaba i poprosił go o nocleg.
    - Czyżbyś nic o mnie nie słyszał? - roześmiał sieszyderczo Ahab - Jestem łotrem, który ściął wiele głów na tych ziemiach. Twoje życie nic dla mnie nie znaczy.
    - Wiem o tym - odrzekł Sawin. - Ale dość już mam mojej pustelni i chciałbym przynajmniej jedną noc spędzić pod twoim dachem.
    Ahabowi nie w smak była sława świętego, która mogła równać się tylko z jego sławą - nie chciał się nią dzieliś z kimś tak słabym jak Sawin. Dlatego postanowił zabić go jeszcze tej samej nocy, aby pokazać wszytkim, że to on jest jedynym prawdziwym władcą Viscos.
    Jakiś czas gawędzili. Ahaba poruszyły słowa świetego, jednak był człowiekiem podejrzliwym i od dawna nie wierzył już w Dobro. Wskazał Sawinowi i ku przestrodze zaczął ostrzyć nóż. Sawin przyglądał mu się przez jakiś czas, po czym zamknął oczy i zasnął.
    Ahab ostrzył nóż przez całą noc. Wczesnym rankiem, gdy Sawin obudził się, ujrzał Ahaba płaczącego przy jego posłaniu.
    - Nie wystraszyłeś się mnie, ani też pochopnie nie osądziłeś. Ty pierwszy spędziłeś noc pod moim dachem, wierząc że jestem dobry i zdolny dać schronienie potrzebującym. Ponieważ uwierzyłeś, że mogę postąpić uczciwie, nie mogłem zrobić inaczej.
    Z dnia na dzień Ahab porzucił bandyckie życie i zaczął na swoim terenie wprowadzać zmiany. Wtedy to Viscos przestało być przygraniczną kryjówką dla szumowin i stało się ośrodkiem handlu.
    Oto co powinnaś wiedzieć i oczym powinnaś zawsze pamiętać.

— Paulo Coelho "Demon i Panna Prym"

Silatan, a według mnie to jest słabość, że Ahab nie robił tego, co sobie postanowił. Bo się zmienił pod czyimś wpływem. A rozwój duchowy mówi wyraźnie, żeby podążać swoją ścieżką. No to pokaż mi tą rzekomą siłę, o której tu mowa. Bo jak na razie widzę, że Ahab uległ Sawinowi, a miał go zabić. Czy to nie jest śmieszne? Bo jak dla mnie to bardzo. Miał go zabić, a się rozpłakał przez swoją słabość, że nie mógł go "przebić".... Słabość psychiczna, delikatnie mówiąc....

Tylko juz tu nie gadajcie głupot, że Ahab stął się przez to mocny, itd. itp., że zmądrzał, że już jest dobry.... bo to jest poprostu śmieszne! Jak można sobie coś postanowić, a potem nie zrobić tego i się rozryczeć, bo ktoś jest silniejszy od niego psychicznie? Ja w tym nie widzę żadnej siły, chyba, że siły głupoty Ahaba, że go nie zabił....

Jak tak ma tu wyglądać rozwój duchowy, że twardziele wymiękają przy starych dziadkach, to naprawdę chcę wracać do siebie w trybie natychmiastowym.... Tam przynajmniej nikt nie zmienia się w płaczące dzieci, tylko robi swoje i nikt się nikim specjalnie nie interesuje. A tu co widzę? Jeden chce przegadać drugiemu. No cóż, czasami takie wyjątki też się u mnie zdarzały, ale to, co tu widzę, to by mi chyba nie uwierzyli, jakbym im opowiedziała....

Ahab się wahał, bo jakby był mądrzejszy to by go zabił. Widzisz, czasem śmierć jest lepsze niż życie, a teraz Ahab cierpi jeszcze bardziej przez swoją niemoc, że nie może go zabić, bo tamten myślał, że Ahab jest dobry, to Ahab se pomyślał: "Kurde, może faktycznie ejstem dobry?" A był? NIE! "Rządził" wioską i było dobrze, a teraz stał się dupkiem. Teraz proszę: pokażcie mi tu, gdzie tu jest mądrość i moc w tym postępowaniu.

A tak samo Wy też się pozbywacie niewygodnych osobników z tego forum, jakimi byli Fate i prot. Ale fizyczne z porównaniu z tym to nie jest takie straszne, bo fizycznie to po śmierci goćiu se będzie dalej żył, a ten drugi sposób pozbywania się ejst jeszcze gorszy, bo robi większe ślady na psychice.

Aha, piszesz, że dalej szedł własną drogą życiową.... Dziwny jesteś. Przecież to Siwan go nakręcił w pewien sposób, żeby stał się dobry. Nieświadomie nim manipulował, myśląc, że on jest dobry itp. Ahab nieświadomie wyczuł tą energetykę i tak się stało, niestety. Był królem, a teraz jest srulem.

A toto o komarach, tak, łatwiej je wytłuc. I tak nikt z Was nie zrozumie każdego, proste? Ja nie rozumiem czasem Was, Wy nie rozumiecie mnie. Tylko dziwi mnie to, że u Was rozwój duchowy dąży do współczucia i jakiegoś żalu o których w ogóle nie mam pojęcia, kochaniu się nawzajem (tak, już widzę, jak przychodzi do Was psychol, ściąga gacie i gwałci Wasze dziecko, a Wy mu o miłości gadacie, taa, większość z Was by wlała takiemu, wielka miłość[fizyczna do dzieci - napewno ]), wraz z rozwojem duchowym większość z Was stanie się ckliwym, zacznie się wzruszać nad gnijącym jabłkiem "bo umiera", tylko jak na razie nigdzie nie widzę zrozumienia. Ja sama nie rozumiem niektórych rzeczy, ale Wy.... no dajcie spokój. Tacy z Was optymiści, a jak tu wyskoczy drugi Fate Blesser, to znowu zaczniecie się na niego wkurzać i banować. Tak, strasznie sie kochacie....

Tak samo dziwi mnie to Wasze pozytywne myślenie. Co ono Wam daje? Bo jak dla mnie myślenie nic nie robi. Dopiero przez czyny coś zaczyna działać. Przeciwstawiać się czystym sercem? Wiarą w lepsze jutro? Jeśli istnieje jakiś ciąg przyczynowo skutkowy pomiędzy myśleniem a zdarzeniem to raczej w przeciwną stronę - mające nastąpić zdarzenie lub nasze odczucie daje się wyczuć prędzej. Uważam, że zarówno materialność jak i duchowość to przejaw tej samej rzeczywistości. Najczęściej jednak są źle rozumiane i interpretowane, lub co gorsza nadinterpretowane. No ale niektórzy muszą dopiero odkryć Amerykę....

Jaasne, jakbyś był tam, skąd ja pochodzę, to byś wiedział, że duchy tego typu jak ja nie dają się zrobić w bambuko, ponieważ - wiem że to śmiesznie zabrzmi - mają tak utarte schematy jak stara babka - nie da się jej przekonać do innego trybu życia, niż ten, którym żyła od zawsze.

Spoko, nie mam nic przeciwko temu.

Każdy ma jakieś klapki, więc co za różnica? Tak samo każdy ma prawo postrzegania świata po swojemu.