Nasze eksperymenty (Strona 2 z 4)

Nie jest powiedziane, że każdemu zgnije. Wciąż nie wiemy jak to działa. Nie przejmuj się, być może to doświadczenie u Ciebie nie zadziała, bo nie jesteś w stanie wygenerować wystarczająco silnej złej energii. Jeżeli nie będzie pleśni po miesiącu to znaczy że zasilasz oba słoiczki wyjątkowo silną pozytywną energią. Samo z siebie powinno trochę pleśnieć.

Z ryżem nic się nie dzieje do tej pory. Może jeszcze za wcześnie? Prowadzę nadal doświadczenie z prawem przyciągania. Skutki rewelacyjne. To naprawdę działa.
Jeśli ktoś interesował się magią chaosu to dokładnie coś jak sigil działa (taki znak stworzony przez maga). Wystarczy zobrazować sytuację, zasilić swoją wolą i zostawić a sam wykiełkuje. Jestem kolejny raz pod wrażeniem. A jak wam idzie?

Mam pytanie dotyczące prawa przyciągania, jak ono się ma do naszej karmy/przeznaczenia, bo niewątpliwie coś takiego nadal występuje. Mój eksperyment może mieć wtedy marne szanse powodzenia… pomimo silnej wiary i najszczerszych chęci. Co, jeśli w świecie dusz zaplanowaliśmy inny ”scenariusz”, a teraz chcemy go zmienić o 180 stopni…?

”Należy zdawać sobie sprawę, że istnieją marzenia, które nie mogą spełnić się lub spełnią się w sposób niepożądany. Życzenie może spełnić się w sposób zupełnie nieoczekiwany i nawet przy dobrych intencjach może obrócić się przeciwko wam lub innej istocie.”

Rozumiem, że to odpowiedź Hejala na temat życzeń (coś tak w głębi czułam, że moje nie może w tym życiu się spełnić…znam swoją ścieżkę, ale czasem ”buntuję” się). Czyli to całe prawo przyciągania… jest do bani. Te wszystkie inne sprawy, których wcale nie pragnę same do mnie przychodzą, to na co mi to prawo…???

Istnienie to wszystko co piszecie to prawda , ale ja tego o co mi chodzi nie odbieram jako karmy ale świadomą decyzję podjętą z innymi w świecie dusz. Tylko tam wszystko wydaje się takie proste, a kiedy jesteśmy tu czasem nie mamy siły… Do niedawna wierzyłam, że wszystko jest możliwe, ale w tym przypadku oznaczałoby to, że linearny czas tu na Ziemi nie istnieje. I nie tylko to. Dlatego muszę zgodzić się ze słowami Hejala, że niektóre nasze marzenia mogą mieć nieoczekiwany skutek… aby zaistniało moje być może musiałabym wrócić do świata dusz.

Ja to tak ”magluję” od kilku lat i kiedyś naprawdę wierzyłam, miałam pewność… ale Niefizyczni Przyjaciele poddali mnie regresji (zawsze chciałam to przeżyć, to niesamowite doznanie, którego nigdy nie zapomnę) i zobaczyłam to we właściwym
świetle…Nie wiem doprawdy czemu ma to służyć, pokazali mi między innymi taki mój kawałek ”nieba” i szczerze, to wolałabym o tym wszystkim nie wiedzieć. Wiedza o czymś wcale nie daje ukojenia. Pozostaje mi wypełniać swoje przeznaczenie, ale ta potworna pustka czasem nie daje mi funkcjonować. Czuję się tak jakby moje niefizyczne ciało rozrywane było na kawałeczki. Znałam bliską mi osobę, która tej pustki nie zniosła…

W innych sprawach to prawo przyciągania jest w porządku.
Od lat stosuję taką metodę na zagubione rzeczy… po prostu ”rozkazuję” im, że mają się znaleźć w określonym miejscu i znajdują się po 1-2 dniach, choć oczywiście ich tam wcześniej nie było. Polega to na wierze, że wszystko wokół jest energią, a nie materią. To tak odnośnie tej czerwonej piłeczki… chociaż jej konkretnie to bym nie zmaterializowała, bo jak tu jej pragnąć. ”Materializowały” się przedmioty, których naprawdę potrzebowałam w danej chwili (klucze, książki i takie inne).

Ciekawe jest to, że można to doświadczenie przeprowadzić na odwrót i pozbyć się czegoś. Pewnego razu miałam w nocy bardzo realistyczny sen, że wrzucam pewną książkę do kosza, a potem wszystko to palę. Śniło mi się to całą noc. Akurat po paru dniach okazała mi się do czegoś potrzebna (dotyczyła praktycznego zastosowania wiedzy na temat faz Księżyca) i za nic nie mogłam jej znaleźć. Mam co prawda dość duży dom, ale nie trzymam w nim zbędnych rzeczy i łatwo wszystko przetrząsnąć. Po tygodniu poszukiwań (przekładania dokładnego tych samych rzeczy) miałam już pewność, że książka nie istnieje tu, przynajmniej w moim wymiarze. No i pewnego dnia znów jej bardzo potrzebowałam, ale tym razem zamiast szukać tego, czego tu nie ma, zażyczyłam sobie, że ma się pojawić na swoim miejscu… Po dwóch dniach łaskawie się pojawiła, dokładnie tam gdzie chciałam.

Istnienie… jesteś jak swoisty terapeuta, i coś czuję, że nie tylko dla mnie.

Doszłam już do wniosku, że moje niewyobrażalne marzenie ma stać się dla mnie katalizatorem do transformacji duchowej. Obawiam się, że ja byłam ”zbyt” spokojna i dlatego wyższe ja/przyjaciele postanowili poruszyć najgłębsze struny mojej duszy.

Może po to są wielkie marzenia, aby nas całkiem wypełniły, aż staniemy się całkowicie zamanifestowaną boską istotą kreującą czasoprzestrzeń i… to marzenie. To wyzwanie… pokonać te wszystkie ograniczenia narzucone poprzez same narodziny na tej Ziemi. Stać się prawdziwym twórcą jak kiedyś… powrócić do stanu boskości i jedności. Jak feniks odrodzony z popiołów…

Po to te wszystkie podpowiedzi, zjawiska, niefizyczne kontakty, których doświadczamy…
To takie podsumowanie prawa przyciągania, bo zawsze jak je z zapałem stosuję, to zachodzi we mnie przemiana porównywalna do tornada.

Rozpocząłem eksperyment z prawem przyciągania. Wyniki powinny być widoczne pod koniec lata:) Istnienie, cieszę się że Twój ryż się psuje, ale głupio brzmi haha. Na nowy eksperyment nie mam pomysłów, dajmy sobie czas, na pewno pomysły przyjdą.

Hm, a może takie coś w ramach przerywnika. Wielu dawnych nauczycieli twierdziło, że człowiek jest jak drzewo. Może czerpać energię ze słońca przez górną część ciała i z ziemi przez stopy. Ja to rozumiem tak, że stojąc na ziemi z oczami skierowanymi w słoneczne niebo organizm zamyka obwód i jest podłączony do dodatkowego źródła zasilania. Oczywiście nie traktujcie tej teorii jako konkretnej nauki, raczej jako coś do zbadania. Stając na ubitej ziemi nagimi stopami lub w lekkich butach i patrząc w zachodzące słońce po pewnym czasie czuję wyraźne mrowienie w dłoniach. Spróbujcie, jestem ciekaw jak to odbierzecie.

Haha… Raptor do mnie nawet skrawek autobusu nie dojeżdża. A jedyna latarnia świeci przy domu sołtysowej i to ledwo, ledwo… Jakbym jej nie zapaliła z powrotem, no to nie wiem..
Może przywołać miłego sąsiada…?

Fajnie Istnienie, że udało Ci się z ryżem, a Tacjanna jak u Ciebie?

Bart, jest podobna do tego co opisujesz super medytacja. Stosuję ją często, choć przyznam, że muszę nieraz przerywać, bo nie wytrzymuję poziomu energii, która do mnie przychodzi i tchu muszę zaczernąć… Tu podaję link, bo polecam ją wszystkim:
[url]http://www.gabinetpodaniolami.pl/Gabinet-Pod-Aniolami/Artykuly/Medytacje/Jednoczacy-oddech[/url]

Ze swojej strony mogę polecić:
- ćwiczenie dla dorosłych, ale nieco podobne do zabawy ”lekki jak piórko, sztywny jak deska” (podobne, oparte na dostrojeniu się do czakry korony podnoszonego, musiałabym opisać, bo to z książki…)

-podróż mentalna (ostanio odbyłam takie trzy i były odjazdowe jak OBE, a znacznie łatwiejsze do osiągnięcia)

Innych propozycji na razie nie zamieszczę, bo się mętlik zrobi. Mamy teraz mnóstwo wspólnych pomysłów, czas od czegokolwiek zacząć. Mi tam wszystkie wydają się fajne.

witajcie kochani:)) wybaczcie dawno się nie odzywałam .. mam ograniczony dostep do netu chwilowo:)) jeśli chodzi o doświadczenie z ryżem.. żle coś zrobiłam.. więc robię je od nowa przy okazjii niezle się naśmiałam:))…

Może tym razem nauczymy się czegoś? Tylko to zajmie niektórym więcej a innym niej czasu. Pewnie wielu z was już próbowało zabaw z tymi subtelnymi formami.
Można zacząć od prostego eksperymentu z dłońmi. Łączymy ze sobą dłonie myśląc intensywnie o ilości energii gromadzącej się w nich. Delikatnie oddalamy je od siebie to znów przybliżamy. Tak jakbyśmy ugniatali niewidzialne ciasto. Cały czas wyobrażamy sobie tę energię ”ugniataną” pomiędzy dłońmi. Można poczuć ją fizycznie (kształt i ciepło).Teraz można zrobić dwie rzeczy:
1) Taką kulę energetyczną w odpowiednio już ukształtowaną kładziemy przed jakimś zwierzakiem(warunek eksperymentu). Ciekawe jak zareaguje. Podobno zwierzęta widzą kule i niektóre próbują bawić się nimi.
2)Druga wersja pozwala dostrzec tę zagęszczoną energię. Po ”ugniataniu” łączymy ręce raz jeszcze przy czym myślimy, że zgromadzony ”ładunek” na powrót znajduje się w dłoniach. Teraz łączymy ze sobą tylko palce obydwu dłoni( duży z dużym itd.) i patrząc na przestrzeń otaczającą dłonie powoli rozdzielamy palce. Zaznaczam, że ważne aby patrzeć nie na dłonie ale na przestrzeń między oddalającymi się palcami.
Ciekawe co zobaczycie
To moje propozycje eksperymentów. Co myślicie ?

Witam serdecznie wszystkich.
Razem z moim młodszym bratem przeprowadziłem eksperyment z ryżem. Zrobiliśmy wszystko według wskazówek, słoiki opisaliśmy a opisy nawet odpowiednio ziilustrowaliśmy;) Niestety nasz eksperyment przyniósł całkowicie odwrotne wyniki od tych oczekiwanych. Ryż na którym skupialiśmy negatywne myśli wygląda o wiele lepiej (jest spleśniały tylko troszeczkę) od ryżu na którym skupialiśmy pozytywną energię (jest pokryty bardzo mocno pleśnią). W jaki sposób mam interpretować wyniki tego doświadczenia? Proszę napiszcie co o tym myślicie, jaka może być według Was przyczyna? Z góry dzięki.

czytałem o takich eksperymentach i sądząc po różnorodnych wynikach, mogę to wytłumaczyć bakteriami… jeżeli jedna próbka została dotknięta palcem a druga nie, to już rozwijają się w innych warunkach gdzie pierwsza jest nie skażona ludzkimi bakteriami, a druga tak i dlatego wyniki nie są identyczne… ale to tylko moje zdanie ;P

Dzięki za wszystkie odpowiedzi:) Jeśli chodzi o rozszczelnienie słoika to aby uniknąć takiej sytuacji w której jeden jest bardziej zakręcony od drugiego to obydwa nie dokręcałem do końca a jedynie lekko nałożyłem nakrętki - tak, że był dopływ powietrza. Podejrzewam trochę, że mogło się to stać też dlatego, że w czasie trwania eksperymentu pewna osoba która nie powinna się o tym dowiedzieć odnalazła nasz ryż wzięła do ręki tylko słoik oznaczony jako MIŁOŚĆ i wypytywała co to takiego… Dodam, że ta osoba nie zrozumiałaby sensu tego eksperymentu a z jej strony moglibyśmy liczyć tylko na wyśmianie.
Na pewno przeprowadzę jeszcze raz ten eksperyment i zobaczymy jak następnym razem mi to wyjdzie. Pozdrawiam.

Ja myślę, że nie ma dużego znaczenia, czy słoiki są mocno zakręcone czy nie, ważne jest jedynie, aby oba słoiki miały jak najbardziej zbliżone warunki w jakich są przechowywane.