Magnez chroni przed toksynami
Wysoce toksyczne metale ciężkie: ołów, kadm, rtęć i arsen znajdujemy często w roślinach jadalnych nie tylko na terenach skażonych przez przemysł. Zanieczyszczają ziemię, wodę i powietrze, a pośrednio i produkty jadalne odpady samochodowe oraz ścieki i odpady komunalne. Gdy jednak w naszym organizmie jest dostatecznie dużo magnezu - toksyczne metale ciężkie nie mają doń dostępu. Odwrotnie, jeśli jest go zbyt mało i do organizmu dostanie się ołów, lub kadm - mogą one zastępować magnez, co zagraża zatruciem prowadzącym nawet do inicjacji procesu nowotworowego lub porażenia układu nerwowego.
Skąd się biorą metale ciężkie w naszym otoczeniu?
Najwięcej substancji toksycznych, nie tylko metali, wytwarza przemysł (pyły i dymy) i ruch samochodowy (spaliny, reszki sprzęgieł, opon, łożysk i innych ruchomych części utwardzanych kadmem, itp.). Środowisko zanieczyszczają coraz bardziej nie przetworzone odpady komunalne, zwłaszcza nie oczyszczone ścieki.
Są też źródła ?wiejskich? zanieczyszczeń
niektóre nawozy sztuczne, nawozy kompostowe produkowane z odpadów komunalnych i przemysłowych (w niektórych rejonach osady ściekowe), środki ochrony roślin. Toksyczne metale i inne zanieczyszczenia raz wprowadzone do gleby przebywają w niej długo, niekiedy kilkaset lat i są przyswajane przez rośliny jadalne.
Metale ciężkie mogą się odkładać w liściach, korzeniach i owocach.
W roślinach gromadzą się w ilościach obojętnych dla ich fizjologii, ale szkodliwych dla ludzi i zwierząt. Szczególnie narażone na zakażenie toksycznymi metalami są warzywa takie, jak: marchew, buraki, seler, sałata zielona, pietruszka.
Szczególnie zanieczyszczone są uprawy z własnych ogródków położonych przy ruchliwych arteriach lub w aglomeracjach (np. katowickiej).
Sporo metali ciężkich zbiera się w nasionach zbóż, zwłaszcza uprawianych na terenach narażonych na skażenia przemysłowe Wysoce toksyczne metale ciężkie: kadm (Cd) ołów (Pb), rtęć (Hg) i arsen (As) znajdujemy często w roślinach jadalnych nie tylko na terenach skażonych przez przemyśl. Szczególnie narażone na zakażenie toksycznymi metalami sa warzywa takie, jak: marchew. buraki, sałata, itp. Jednak, gdy w naszym organizmie jest dostatecznie dużo magnezu kancerogenne metale ciężkie nie mają dostępu.
Co pewien czas oznacza się ilości metali ciężkich w glebach i owocach pochodzących z różnych regionów Polski.
Z badań wynika, że owoce są mniej zanieczyszczone niż warzywa i nasiona zbóż. Zwykle zarówno dla owoców, jak i warzyw są to ilości nie przekraczające dozwolonych norm.
Najmniej zanieczyszczone metalami ciężkimi są gleby w:
białostockim, lubelskim, olsztyńskim, rzeszowskim i skierniewickim.
Najbardziej zanieczyszczone są grunty rolne w:
katowickim, bielskim i wałbrzyskim, a także w niektórych rejonach opolskiego i krakowskiego. Tutaj w pobliżu zakładów przemysłowych dopuszczalne granice zawartości metali ciężkich w glebie są przekroczone i roślin jadalnych nie należy uprawiać.
Jak sie zabezpieczyc przed szkodliwym dzialaniem metali?
Przede wszystkim nie kupować żywności ani przedmiotów stykających się z nią niewiadomego pochodzenia (źródłem skażenia metalami ciężkimi może być np. nieodpowiednio barwiony plastik, garnek gliniany, czy metalowy). Każdy przedmiot stykający się z żywnością przed dopuszczeniem do obrotu handlowego powinien uzyskać atest Państwowego Zakładu Higieny.
Wszystkie produkty należy dokładnie myć
owoce w miarę możliwości obierać ze skórki, gdyż wiele zanieczyszczeń zbiera się na powierzchni warzyw i owoców.
Jednym ze skutecznych sposobów uchronienia organizmu przed zatruciem ołowiem, kadmem, i innymi metalami ciężkimi może być suplementacja magnezem.
Magnez jest pierwiastkiem niezbędnym w wielu procesach przemiany materii. Jeśli go w diecie i w organizmie brakuje a do pokarmów dostanie się np. ołów lub coraz bardziej wszechobecny kadm - ustrój dopuszcza toksyczne metale ciężkie do metabolizmu zamiast życiodajnego magnezu. Przy dużym deficycie magnezu i zagraża to uszkodzeniem błon komórek nerwowych. Metabolizm z udziałem metali ciężkich objawia się to nadmierną pobudliwością, zaburzeniami pamięci, brakiem koncentracji, a nawet porażeniami układu nerwowego. Można jednak temu zapobiec ? uzupełniając dietę magnezem.
Gdy w naszym organizmie jest odpowiednio więcej magnezu - tj. 25 razy więcej, niż trujących metali to szkodliwe działanie ołowiu i kadmu i innych metali ciężkich jest zablokowane.
Ustalenie zawartości metali w organizmie jest możliwe dzięki coraz bardziej popularnemu badaniu włosów. Włosy trwale absorbują metale i tym samym uśredniają pomiar w skali wielu dni i tygodni. Na tej podstawie najlepiej ocenić ?średnie? narażenie na zatrucie i dobrać odpowiednią dawkę - posługując się przy tym wskazaniami producenta z ulotki leku.
W aptekach znajduje się wiele preparatów zawierających magnez w różnych ilościach. Wśród nich wysoką przyswajalnością wyróżniają się tzw. chelaty, np. wodoaspaginiany, których modelowym przykładem jest preparat ASMAG.
Na pytanie, dlaczego polecamy chelaty ? odpowiedź jest prosta ? bowiem wodoasparaginiany magnezu są związkami na tyle trwałymi, że nie ulegają rozpadowi w bardzo kwaśnym soku żołądkowym. Jednocześnie nie są tak silnie związane chemicznie ze swą resztą kwasową, jak np. chlorki czy węglany, co utrudniałoby wchłanianie jonów magnezu przez ścianki jelita. Związek z wodoasparginianem jest dla organizmu optymalny i pozwala, aby jony cennego biopierwiastka zostały łatwo wchłonięte do organizmu, w tej formie skutecznie transportowane do wielu komórek dla których funkcji są niezbędne. Najważniejsze objawy zatrucia rtęcią, to:
zaburzenia sensoryczne,
drętwienie ciała,
nadwrażliwość na dźwięki, dotyk
osłabione rozpoznawanie twarzy,
nieostre widzenie i zawężenie pola widzenia,
bezsenność,
drażliwość i nagłe wybuchy złości,
unikanie kontaktów społecznych,
niepokój,
utrudnione wysławianie się,
zaburzenia słuchu
zmieniony smak,
osłabienie pamięci krótkotrwałej,
spowolnienie reakcji,
utrudniona koncentracja.
Najbardziej niebezpiecznym źródłem zatrucia rtęcią w obecnych czasach są jednak szczepionki. Do konserwacji wielu z nich używa się środka o nazwie Thimerosal, który zawiera 49,6% etylortęci
Składnikami szczepionek są również znane kancerogeny takie jak: thimersol, fosforan duminy, formaldehyd
[url]http://szczepienia.prv.pl/strona12.html[/url]
Substancje chelatyzujące usuwające rtęć to DMPS (2,3 dimercaptopropanesulfonate sodium), DMSA (2,3 meso DiMercaptoSuccinic Acid) - nazwa rodzajowa :Succimer, nazwa handlowa : Chemet, i LA (alpha lipoic acid). Tylko ostatnia substancja pokonuje barierę krew-mózg i umożliwia oczyszczenie mózgu z rtęci.
Aby dziecko czuło się lepiej jeszcze przed i w trakcie chelatyzacji, możesz podawać mu suplementy witaminowe, szczególnie witaminy B i C oraz cynk i magnez.