Nieśmiertelność. Prawda czy fikcja? (Strona 19 z 20)

Bo odwracają procesy starzenia się szkieletu. Cała reszta to pochodna tych funkcji. W jodze też stoisz w statycznych pozycjach i trenujesz szkielet. Myślałam, że sam do tego dojdziesz, ale nie jesteś jeszcze gotowy i jeszcze długo, długo nie. Dostałeś pod nos ode mnie wszystkie informacje, aby to samodzielnie odkryć, ale tego nie zrobiłeś. Więcej nie będziemy rozmawiać o kung fu/wu shu, bo to nie ma sensu. Metoda prób i błędów jest długa i bolesna, ja taką przeszłam, więc przetarłam jakoby ścieżkę. Niekorzystanie z doświadczeń innych i odkrywanie samodzielnie rzeczy dawno przez innych odkrytych to głupota i strata czasu.

Ponadto pytanie, które zadałeś śwadczy o całkowitym braku refleksji nad tym co mówią i piszą inni. Po 542 wpisach w temacie NIEŚMIERTELNOŚĆ. PRAWDA CZY FIKCJA powinieneś zadawać inne pytania, a odpowiedź na to które zadałeś, powinieneś już dawno odkryć samodzielnie. Kręcisz się wokół własnego ogona i nic z tego nadal nie wynika.

Dlatego przeżyli TYLKO 120 lat i wyglądali przed śmiercią tak, a nie inaczej (pani Jeanne Calment fajczyła papierosy jak lokomotywa). Ich szkielety miały najprawdopodobniej zaawansowaną osteoporozę i wymagali opieki osób trzecich. Ci którzy dożywają 150 lat robią 20 km po górach codziennie.

Teoria superstrun – wersja teorii strun, która łączy ją z supersymetrią. Wersja teorii superstrun, M-teoria, jest jedną z proponowanych teorii wszystkiego. M-teoria przewiduje, że teoria superstrun opisuje tylko część rzeczywistości.

Teoria superstrun mieści w sobie wszystkie symetrie modelu standardowego i GUT. Jest to także najbardziej obiecująca kwantowa teoria grawitacji, ponieważ jako pierwsza w historii fizyki poddaje się kwantowej renormalizacji.

Michio Kaku próbował wyjaśnić strukturę Wszechświata z perspektywy teorii superstrun w następujący sposób:

Struna heterotyczna jest zamkniętą struną z dwoma typami drgań, zgodnie i przeciwnie do kierunku ruchu wskazówek zegara, które są traktowane oddzielnie. Drgania zgodne z kierunkiem ruchu wskazówek zegara odbywają się w dziesięciowymiarowej przestrzeni, natomiast drgania w przeciwnym kierunku wypełniają dwudziestosześciowymiarową przestrzeń, w której szesnaście wymiarów uległo kompaktyfikacji (w oryginalnej, pięciowymiarowej przestrzeni Kaluzy piąty wymiar był skompaktyfikowany przez zwinięcie do okręgu).

Struny
W starszych teoriach cząstki traktowane są jako punkty w przestrzeni. W teorii superstrun cząstki są strunami mającymi rozmiary zbliżone do długości Plancka (około 10-35m), które wibrują z pewnymi ściśle określonymi częstotliwościami. Struny te cechuje supersymetria. Każdy rodzaj drgań określa wystąpienie innej cząstki elementarnej.

Podobnie jak w innych teoriach kwantowych, fundamentalne siły przenoszone są poprzez odpowiednie cząstki. Przykładem może być grawiton, który przenosi siłę grawitacji. Grawitonowi odpowiada struna drgająca z amplitudą równą zero. Struny w ramach tej teorii są obiektami rozciągłymi (niepunktowymi) i dlatego teoria superstrun nie jest teorią pola.

Liczba wymiarów
Czasoprzestrzeń, w której żyjemy, ma cztery normalne wymiary (3 przestrzenne i czas) i teoria fizyczna musi brać to pod uwagę. Jednak w teorii strun wewnętrzna spójność narzuca liczbę wymiarów 10 lub 26. Pozorny konflikt pomiędzy obserwacją i teorią zostaje rozwiązany, dzięki temu, że długości pozostałych wymiarów są bardzo małej wielkości (10-35 m), zwanej długością Plancka, wobec tego ich nie dostrzegamy.

Badania zanikania siły grawitacji wraz z odległością powinny dać inne wyniki niż dla przypadku 4 wymiarów, co jest efektem związanym z założeniem, że grawitacja jako jedyne oddziaływanie w modelu rozchodzi się we wszystkich dostępnych wymiarach. Zakładając więc, że udałoby się zaobserwować proces rozpadu pewnego obiektu, to bilansując tę część energii, która jest emitowana dzięki oddziaływaniom grawitacyjnym, powinniśmy zaobserwować odstępstwo od przypadku 4-wymiarowego.

Przypuszczalnym doświadczeniem mogącym umożliwić takie pomiary byłoby tworzenie mikroskopijnych czarnych dziur, których parowanie przez promieniowanie Hawkinga mogłoby zostać zaobserwowane w laboratorium. Sam proces tworzenia takich obiektów jak mikroskopijne czarne dziury zależy od liczby dostępnych wymiarów i powinien być znacznie łatwiejszy dla przestrzeni ponad 4-wymiarowej.

Renormalizacja
Rozwój fizyki doprowadził do powstania kilku kwantowych teorii pola. Każda z nich daje jednak w odpowiedzi nieskończone wartości parametrów, takich jak ładunki elementarne czy masy cząstek, co czyni te wyniki dyskusyjnymi.

Dzięki wynalezieniu matematycznej techniki renormalizacji udało się zrozumieć pochodzenie tych nieskończoności i wyeliminować je dla pewnej klasy modeli. Modele te są nazwane renormalizowalnymi i zalicza się do nich m.in. teorię sił elektromagnetycznych oraz silnych i słabych oddziaływań jądrowych.

Techniki kwantowania pól nie dają się jednak zastosować wprost do równań grawitacji wynikających z ogólnej teorii względności, co oznacza, że kwantowa teoria grawitacji musi mieć inną postać niż dzisiejsze teorie. Brak unifikacji wszystkich sił oznacza, że współczesna fizyka nie może poprawnie opisać zjawisk zachodzących w czarnej dziurze albo w chwili Wielkiego Wybuchu.

Wersje teorii superstrun
Jakiś czas temu problem stanowiło istnienie pięciu niezależnych teorii superstrun. Przed powstaniem M-teorii (1995) istniało pięć teorii superstrun:

typ I
typ IIA
typ IIB
heterozyjna E(8)xE(8) (lub HE)
heterozyjna SO(32) (lub HO)
M-teoria przewiduje, że każda z tych teorii stanowi szczególny jej przypadek.

Krytyka
Do krytyków teorii superstrun należą między innymi Roger Penrose, Sheldon Lee Glashow oraz Krzysztof Meissner, który po kilkunastu latach pracy nad nią wycofał się, rozczarowany brakiem postępów.

Od samego początku nie brakowało zawziętych krytyków strun, i nie zaprzeczę, że byli uzbrojeni w arsenał trafnych argumentów. Dwa problemy wydają się szczególnie dotkliwe i prawdopodobne, że nigdy nie doczekają się rozwiązania.

Pierwszy jest związany z jeszcze jedną wyjątkową właściwością strun, o której wcześniej nie wspomniałem, a o której być może słyszałeś. Mianowicie, struny już w czasach Nambu i Susskinda sprawowały się najlepiej gdy posiadały znacznie więcej swobody niż dawała im nasza czterowymiarowa czasoprzestrzeń. Nie owijając w bawełnę, koncepcja pozbywała się wszelkich matematycznych anomalii dopiero gdy rozważało się jej funkcjonowanie w… 26 wymiarach!

Wiedz, że sam zamysł dodatkowych wymiarów wcale nie należał do fizycznych nowinek. Już wiele dekad wcześniej Theodor Kaluza proponował Einsteinowi dokooptowanie kolejnego wymiaru przestrzennego w celu połączenia grawitacji z elektromagnetyzmem. Różnica sprowadzała się do tego, że wtedy dodatkowy wymiar miał być “większy” i obejmować pozostałe cztery, zaś według strunowców, 22 wymiary powinny pozostawać zwinięte do rozmiarów mikroskopowych. Poza tym, Kaluza mówił o pięciu wymiarach, a nie o totalnie zwariowanej liczbie 25 wymiarów przestrzennych i jednym czasowym… To mogło ostudzić zapał, nie tylko wśród konserwatywnych uczonych. Podobno sam Richard Feynman traktował struny z przymrużeniem oka, a kolegów zajmujących się tym tematem lubił irytować pytaniami typu: “a w ilu wymiarach dzisiaj żyjemy”? Ostatecznie noblista nie wykluczał poprawności równań Schwarza i Greena, ale stał na stanowisku, że równie dobre rezultaty może w przyszłości przynieść inna, mniej ekstrawagancka teoria.

Drugi defekt teorii strun dotyczy jej weryfikowalności. Fizyka, jako nauka ściśle empiryczna, domaga się doświadczeń i obserwacji. Przeprowadzenie eksperymentu pozwalającego na bezpośrednie uchwycenie struny możemy w zasadzie uznać za niemożliwe z bardzo prozaicznego powodu. Mówimy o bardzo małych strukturach. Bardzo, bardzo, bardzo, bardzo, bardzo małych; ocierających się o najmniejszą wielkość mającą sens fizyczny, czyli długość Plancka, wynoszącą 10-35 metra, lub jeśli wolisz, kwintyliardową część milimetra.

Gdybyśmy zbudowali model atomu rozmiarów Ziemi, to w tej skali pojedynczy proton osiągnąłby wielkość zbliżoną do Piramidy Cheopsa, a struna wciąż pozostawałaby znacznie mniejsza od jądra atomu! Nie zbudujemy wystarczająco czułego mikroskopu, bo wielkość elektronu, nie mówiąc o długości fali świetlnej, nigdy nie pozwoli na zarejestrowanie tak drobnego obiektu. (Na marginesie, z tej samej przyczyny cudne ilustracje przedstawiające iskrzące kolorami struny, należy traktować wyłącznie jako barwne popisy grafików. Z racji swoich gabarytów struna sama w sobie nie może świecić ani posiadać koloru. Wspominam tak, na wszelki wypadek).

Budowa materii według teorii strun
Co bardziej nietypowe, słabym punktem teorii strun okazało się również jej bogactwo – co wbrew pozorom, nie jest zbyt pożądanym stanem rzeczy w fizyce. W kolejnych latach naukowcy zauważyli, że ich koncepcja stała się tak piękna i elastyczna, iż daje się ją stosować aż na pięć różnych sposobów. Innymi słowy, odnaleziono pięć równie poprawnych wariacji teorii prowadzącej do zunifikowania praw przyrody. Ostatecznie poradzono sobie z tą klęską urodzaju, poprzez sformułowanie wzbudzającej ciarki M-Teorii. Ale to materiał na osobną odsłonę tego cyklu.

Jak wyłuskać prawdę?
Pisząc powyższy tekst uświadomiłem sobie, że struny będą niebawem obchodzić okrągłą, pięćdziesiątą rocznicę urodzin. Już pół wieku minęło od ukucia przez młodego Gabriele Veneziano – obecnie sędziwego profesora Collège de France – pierwotnych równań teorii, mającej początkowo opisywać silne oddziaływanie jądrowe. Mimo upływu całej epoki i wielu usprawnień, teoretyków wciąż nękają te same utrapienia. Pojawia się pytanie, czy brak szans na bezpośrednią detekcję powinien przekreślić hipotezę? A może w bliżej nieokreślonej przyszłości znajdziemy dostatecznie zadowalające dowody pośrednie?

Moim zdaniem największe osiągnięcie strunowców stanowi sama próba obalenia paradygmatu punktowych cząstek, jako podstawowego składnika wszechświata. Z wielu powodów, już przed wiekami w umyśle człowieka zarysował się obraz atomu o kształcie kulistym, składającego się z punktów bądź mniejszych kulek. Teoretycy strun zwrócili uwagę na banalny fakt: to co z daleka wydaje się punktem, w przybliżeniu wcale nim być nie musi. Ta idea ma szansę przetrwać, nawet jeżeli cała reszta teorii znów wyląduje w koszu. Co by nie mówić, wprowadzenie krzywych i pulsujących pętli, nadaje fizyce trudną do zdefiniowania elegancję. Jest coś pociągającego w myśli, że na fundamentalnym poziomie rzeczywistości wszystko toczy się w rytm kosmicznej symfonii.

W niemal każdym opracowaniu, jak również w tym cyklu artykułów, nieustannie pojawia się nazwa teorii strun. Jednak z punktu widzenia czystej metodologii fizyki taki tytuł wydaje się co najmniej dyskusyjny. Teoria to taki opis zagadnienia, który już przeszedł pomyślnie jakąś formę weryfikacji i stanowi jego najlepsze wyjaśnienie, zgodnie z aktualnym stanem wiedzy. Jakby na to nie spojrzeć, struny to dla fizyki hipoteza – przypuszczenie, niestety wciąż dalekie od przetestowania.

Lubisz łamigłówki więc sam oceń co z tego jest prawdą, a co nie. Co da się wykorzystać w praktyce, a co nie. Sami autorzy tego nie wiedzą. pomimo, że odwalili kawał roboty.

Zagalopowałeś się i to bardzo. Nie będziemy więcej dyskutować, bo szkoda mojego czasu. Nie mamy o czym i po co. Nie wiem, czy zauważyłeś, ale jedyną osobą zainspirowaną przez Ciebie jest Krykers. Ja niestety nie. Napisałabym Ci dlaczego, ale nie chce mi się.

Jak zwiększysz ilość dioptrii, to daj znać. Twoja 'szeroka' perspektywa jest dla mnie za płytka.

Analogie między współczesną bio-chemią a starożytną alchemią (symboliczną nauką mówiącą o transformacji ciała, posługującej się istniejącymi w rzeczywistości "pierwiastkami"), pozwalające dokładnie zrozumieć, co jest celem alchemika wewnętrznego:

Sól wg. alchemii oznacza element ciężki, ziemski. Wg. chemii sól to roztwór, który zamiast lekkiego pierwiastka wodoru, przyjmuje w to miejsce cięższy pierwiastek siarki (siarka, podobnie jak sól, jest jednym z kilku głównych symboli alchemicznych).

Podstawą alchemii jest energia lekka (yang) oraz dostarczanie jej w celu uenergetycznienia organizmu, który normalnie funkcjonuje głównie dzięki energii pobieranej z materialnego, tzn. "ciężkiego" pożywienia (yin). Oba te elementy muszą się równoważyć, i rzeczywiście jak m. in. sugerowała wcześniej Małgosia, jednym z elementów, który do tego miał prowadzić, była odpowiednia, dostosowana dieta. Poniżej cytat z Neijing ("Kanon medycyny chińskiej Żółtego Cesarza"), tzn. głównego taoistycznego tekstu medycznego napisanego kilka tysięcy lat temu:

Oczywiście, dzisiaj używany termin na tą otaczającą "siłę" człowieka to "aura". Jest to ta część przyziemnej energii yang, która ma charakter "elektronowy", w przeciwieństwie do protonów, które im więcej ich jest w atomie, tym są te pierwiastki i cząsteczki (w organizmie) na nich oparte - cięższe. Ponieważ współczesny człowiek głównie opiera swój sposób pozyskiwania energii na przetworzonym pokarmie ziemskim (naturalne przetworzone najbardziej pożywienie to oczywiście mięso, białko zwierzęce, a najmniej przetworzone - to rośliny przede wszystkim bazujące na zjawisku fotosyntezy - czyli pobierające bezpośrednio ze światła (energia yang) słonecznego energię).

Elektrony, i zrozumienie ich, są bardzo ważnym elementem materii oraz zrozumienia procesów życiowych. Jest to podstawa tego, że w ogóle jakiekolwiek procesy życiowe zachodzą w organizmach (czyli w cząsteczkach, na które składa się organizm):

Atomy i cząsteczki dzielą się na aniony i kationy. Aniony to te, które - używając terminologii taoistycznej - mają naturę yang, gdyż mają więcej elektronów (elementów dostarczających energii), zaś kationy - to te, które mają naturę yin. Krążą one w organizmie, a elektrony przerzucane są od jednej cząsteczki do drugiej. Ilość energii dostępnej dla organizmu determinuje to, jak te wszystkie procesy i reakcje chemiczne mogą działać. Człowiek sam z siebie ma ograniczoną naturalnie zdolność do absorpcji energii bezpośrednio ze słońca (światła słonecznego) - głównie dlatego, bo jej nie postrzega (nie ma rozwiniętych zmysłów energii - tzn. poziomu energetycznego). Gdybyście zaczęli postrzegać ten poziom energii, szybko stwierdzilibyście, że prawdopodobnie w organizmie macie jej bardzo duży niedobór, tak jak w zasadzie wszyscy inni ludzie na tej planecie. Wystawianie się na słońce jest naturalnym sposobem na absorpcję energii słonecznej w pewnej, ograniczonej części (zmienia się wówczas także fizjologia organizmu) - jednak głównie na poziomie fizycznym, tzn. częstotliwościach materii. Na wyższych poziomach człowiek w zasadzie "śpi", tzn. nie funkcjonuje poza absolutnym minimum, tak jak zresztą "śpi" (tzn. nie jest świadomy) podczas faktycznego snu.

Problemem na Ziemi jest przede wszystkim dostarczanie energii yang, bo materii jest wokół mnóstwo, i nasz sposób żywienia i cały styl życia opiera się przede wszystkim od paru tysięcy lat na pozyskiwaniu energii yin (mniejsza teraz o to, dlaczego tak się stało).

Poniżej Geb - ziemia, czyli materia, oraz Nut - energia kosmiczna (poza planetami występuje przede wszystkim próźnia, którą w kosmosie podróżuje światło - równie niezbędne dla życia, jak materia), w postaci upersonifikowanych bóstw, w rzeczywistości są to po prostu zjawiska występujące we wszechświecie, które stanowią podstawę m.in. atmosfery ziemskiej, a z kolei atmosfera ziemska to medium dla przepływu energii - światła słonecznego - niezbędnego dla procesów życiowych, interakcji z komórkami organizmów żywych, i możliwości funkcjonowania DNA w komórkach - a także zmiany jego potencjalnego działania.

Materia i energia nie są w stanie stałym: obie ciągle się przemieniają jedna w drugą. Jednak pewne poziomy energetyczne (w tym - świadomości) są poza naszym zasięgiem... jeśli tego sami nie zmienimy.

Kolejny cytat z ww. kanonu medycyny chińskiej...:

W tym cytacie chodzi o transformację energii w lższejszą, subtelniejszą, bardziej wysublimowaną. "Odżywianie" to metafora. Chodzi o stworzenie pomostu między czymś, co nazwałbym energią życia (pochodzącą z kosmosu), a materią (organizmem ziemskim). Generalnie, te dwa czynniki są rozłączne, i działają wspólnie jedynie wtedy, gdy stworzy się "medium" - łącznik - między nimi, tak jak to metaforycznie opisywały starożytne kosmologie. Przykładem jest ww. kosmologia egipska, ale w innych kosmologiach są dokładnie te same, metaforycznie przedstawione, zjawiska planetarne i kosmiczne - będące częścią Drzewa Życia (metafory dla kosmosu - wielopoziomowego wszechświata, w którym materia, którą opisują nam naukowcy, stanowi zaledwie ten najniższy szczebel). Organizm ludzki (wielowymiarowy, czyli biorąc pod uwagę także energię) posiada, na wzór makrokosmosu, również własne Drzewo Życia - odpowiednik, który pozwala na transformację ciężkiego "ołowiu" (materii) w świetliste złoto (energii bardzo wysokiego poziomu).

Shen, czyli duch człowieka, może mieć silniejszy lub słabszy kontakt z organizmem (przede wszystkim układem nerwowym i mózgiem) człowieka - jest dostawcą świadomości oraz zdolności psychicznych i parapsychicznych, a także związany z szyszynką i produkcją tzw. "hormonu młodości". U większości ludzi jest on uśpiony i nie wpływa na organizm. Taoiści w swoich starych tekstach opisywali sposoby, w jakie można go uaktywniać. Cały układ składa się z trzech elementów, powiązanych strukturą, którą nazywali potrójnym ogrzewaczem w medycynie chińskiej, albo inaczej, używając taoistycznej alchemicznej terminologii, tzw. trzema skarbami: jing (esencja), qi (energia) i shen (duch), opisanych ww. cytacie, każdy z nich mający swój odpowiednik w organizmie na poziomie energetycznym i powiązany w tym samym miejscu z określonym gruczołem, produkującym - za pomocą energii (powodującym przepływ elektronów j.w. na poziomie fizycznym) - odpowiednie hormony, które są odpowiedzialne za utrzymywanie organizmu w odpowiednim stanie. Organizm człowieka jest bardzo złożonym systemem, który można włączać, wyłączać i przełączać w różne stany, w zależności od różnych czynników, m.in. tego ile ma dostarczane energii, które części energetyczne (j.w.) są stymulowane, które mają więcej energii itd.

Tutaj cytat Plejadian:

Warto powyższe informacje zestawić z ukrytymi staraniami za naszymi plecami, mając nas za ciemniaków, którzy nie widzą, co się dzieje:

Ostatecznym celem jest, jak wspomniałem na początku (będę się trzymał bardziej opisowego, i adekwatnego do zrozumienia, języka alchemicznego), zwiększenie energii yang, by m.in. aura człowieka była silniejsza, organizm dzięki temu bardziej odporny, a przede wszystkim, DNA mogło funkcjonować sprawniej ze względu na dodatkową ilość energii (co prowadzi do wzrostu ilości elektronów w cząsteczkach składających się na organizm oraz powiązanych substancji) przepływających przez komórki w ciele. Wg. tego, co mi wiadomo, sama energia słoneczna nie wystarczy do transformacji organizmu (mogę się mylić), ale te procesy z pewnością można wspomagać poprzez świadome starania, by uaktywniać określone części energii (nie - fizyczności, traktowanej jako coś odizolowanego) organizmu. Gdybyście nie mieli energii w organizmie, to wszystkie procesy życiowe by w nim ustały w ułamku sekundy. Natomiast gdyby energia została, a ciało fizyczne zostało porzucone (zdematerializowało się) - nadal byście egzystowali, tyle, że na innym poziomie. Wydaje się, że różnica jest wyraźna: życie pochodzi z energii (nie materii), która to odpowiada za procesy życiowe również w fizycznym organizmie.

Pomyślcie, co by się stało, gdyby średni czas życia człowieka był dłuższy. Np. o 50 lat więcej. System ekonomiczny by nie utrzymał takiego obciążenia...

Wygląda na to, że życie człowieka i jego długość są precyzyjnie obliczone.

Głównym problemem wg. aktualnego oficjalnego stanowiska przeciwko życiu wiecznemu jest ograniczona ilość podziałów komórek w DNA w ciągu ich życia.

W skrócie: aby się odnawiać, komórki dokonują podziału - za każdym razem jednak ma to pewien efekt uboczny (skracanie się telomerów - jak przeszukacie forum, to pisałem kiedyś więcej szczegółów na ten temat), który w pewnym momencie powoduje, że mechanizm staje się coraz mniej sprawny. Gdy komórki nie mogą się odnawiać, degenerują się. My ten efekt nazywamy "procesem starzenia", ale obiektywnie rzecz biorąc, po prostu procesy organizmu zostały tak zaprojektowane, by ten się po jakimś czasie właśnie degenerował.
I co więcej, robił to stopniowo - by człowiek się do tego faktu psychicznie przyzwyczajał. Mogło to być przecież zupełnie inaczej zaprojektowane, np. tak, że hormony nie wpływałyby na psychikę starca inaczej niż na psychikę np. 30-latka - niby oczywisty fakt, ale czemu mało kto o tym w ogóle myśli???
A jednak tak właśnie jest: wszystkie te elementy (DNA, hormony, fizyka, psychika człowieka) są ze sobą w jakiś sposób zaprojektowane w sposób spójny.

Kluczowym słowem w tym krótkim podsumowaniu z czego wynikają tzw. procesy starzenia się, nie jest wyraz "degenerował" ani "skracały". Tak to mają widzieć nasi współcześni naukowcy - skupiają się, tak jak zresztą współczesna medycyna, na objawach (czyli ostatecznych efektach), i próbują na ich podstawie dedukować co jest prawdą a co nie.
Kluczem do zrozumienia tego, co się tu dzieje na tej planecie, jest dokładne zrozumienie tego, co się kryje pod frazą zaprojektowany. To oznacza, że ktoś miał taką intencję, by życie człowieka było właśnie takiej długości, i tak wyglądało.

Zauważcie, że w przypadku człowieka nawet dzieci mogą mieć już dzieci. Nastolatkom wydaje się, że są dorośli, ale w rzeczywistości to nadal dzieciaki, a  nawet w wieku 70 lat ludzie nadal są dziećmi - pod względem psychologicznym. (Psychicznie są natomiast zależni od fizjologii, to znaczy, że ich psychika zależy w dużej mierze od hormonów, a zatem także od ww. procesów starzenia się - to znaczy, psychika starców została również zaprojektowana, zmienia się zgodnie z przebiegem programu w DNA - inne hormony w innych proporcjach się aktywizują/deaktywizują). Tak krótki jest ten czas życia homo sapiens.

Są to kluczowe informacje. Dlaczego? Bo pozwalają od razu odrzucić masę przypuszczeń i zrozumieć z czego wynika, ale przede wszystkim z czego NIE wynika długość życia organizmu. Czyli znaleźć kluczowe czynniki, odpowiedzialne za życie na Ziemi - zarazem w ogóle, i w szczególnych przypadkach.

To, że istnieją organizmy, które są wieczne (żyją same z siebie nieskończenie długo), prowadzi do kolejnych wniosków, i oznacza co najmniej 2 rzeczy:

- Po pierwsze, oczywiście, ograniczona ilość odnowień komórek nie jest przeszkodą, by organizm mógł się wiecznie regenerować. To, że u człowieka zwykle ten proces wygląda inaczej, NIE jest dowodem, że mógłby być sprawniejszy.

- Po drugie, ktoś owe wiecznie żyjące organizmy tutaj na tej planecie umieścił (zaprojektował i stworzył) - oczywiście nie po to, by sobie teraz gdzieś tam żyły, i nikt o nich się nie dowiedział - przeciwnie, jest to kolejna z informacji pozostawiona dla ludzi, byśmy czytali w owej "księdze natury" i wyciągnęli odpowiednie wnioski.

Innymi słowy, temat nieśmiertelności nieprzypadkowo pojawił się na tej planecie - zarówno w starożytnych przekazach, księgach wiedzy, w tym medycznych, alchemicznych i innych (wg. tych, co je spisywali, przekazanych przez "bogów"), w tradycjach np. egipskich, jak i bezpośrednio w postaci żyjących dowodów. Czyli podsumowując jeszcze raz:

Materia jest energią. Ciało astralne jest energią. Oba się kontaktują ze sobą. Po prostu egzystują na innych częstotliwościach (tzw. poziomach). I zmysły działają dzięki częstotliwościom (np. dotyk odbiera inną częstotliwość, węch - inną, słuch - jeszcze inną). Ciało astralne MUSI wchodzić w jakiś sposób w interakcję z ciałem fizycznym. Nie tylko nasze ciało astralne - ale również inne istoty (czyli, innymi słowy, możemy być manipulowani na poziomie, którego nie jesteśmy świadomi - i tak jest, to znaczy, w ten sposób zarządza się i planuje wcielenia). W jaki sposób to się dokładniej odbywa?

Gdy porzucamy ciało fizyczne - chwilowo (stan OBE, czyli stan poza ciałem) lub całkowicie (co następuje gwałtownie, z sekundy na sekundę - co świadczy o tym, że jest to KONTROLOWANY proces tzw. "umierania", a realnie, po prostu odcinania się od ciała fizycznego) - przestajemy wówczas odbierać FIZYCZNE zmysły - to znaczy te, które zależą od fizycznych częstotliwości. Co zostaje? Częstotliwości niefizyczne, czlyi astralne, mentalne i wyższe.

Dopóki jednak jesteśmy w ciele fizycznym, generalnie dominują one w naszej percepcji rzeczywistości. I z jakiegoś powodu ktoś nas wcisnął w te ciała. Ten kontekst jest kluczowy do zrozumienia, w jakiej rzeczywistości się tu znajdujemy. Reszta to nasze ZALOŻENIA - zwykle błędne.

Oraz dlaczego zablokował pamięć.

Odpowiadałem na to pytanie tutaj: https://kosmita.ofp.pl/forum/viewtopic.php?pid=19470#p19470

To prawda, że wielu się podaje za Plejadian. Już się wyrażałaś na temat tego, co uważasz za bzdurę. Kryteria oceny, które sugerowałaś, jednak są zupełnie nieprzydatne.

Pisałaś już o tym. Jeszcze raz zatem: Billy'ego Meiera w żadnym wypadku nie traktuję jako punkt odniesienia, czytałem jego książkę "Ufo z Plejad" raz, wertowałem potem parę razy, i tyle. Nie uznaję jej za prawdę objawioną. Już o tym pisaliśmy wyżej.

Kilku.

Czy właśnie tego nie robisz?

Jest spójna. Jeśli nie jest, możesz wskazać miejsca, w których nie jest. To, co opisujesz jako wiedzę spójną, zwykle nie jest nawet wiedzą, i nie ma tam wiele na szukanie niespójności - to zwykle niezwiązane ze sobą fragmenty. Zamykasz dyskusje w niepopartych twierdzeniach. Ja osobiście już znam twoje zdanie na te wszystkie tematy, dopytywałem też nie raz o szczegóły - jeśli tylko do mnie to piszesz, to faktycznie tak jak sugerowałaś wyżej, tracisz tylko czas. A twoje odnoszenie się wyłącznie do moich wypowiedzi właśnie na to wskazuje... Przejrzyj swoje ostatnie posty ile w nich w ogóle jest czegoś, co nie podpada pod tą kategorię.

Żebyś zatem nie musiała pisać w kółko tego samego: moim zdaniem masz bardzo nikłą wiedzę na większość tematów, które komentujesz. Nie obrażaj się, po prostu to widać, wielokrotnie wpadałaś, w tym wątku w szczególności.

Poglądy, które tu ciągle podkreślasz i cytujesz w odniesieniu do tego, co wklejam, są jedynie poglądami, nie są natomiast prawdami objawionymi, a tak to prezentujesz.

Kłótnia o nazwę Allacha nie ma żadnego sensu. Obniżanie poziomu forum, o którym piszesz, to właśnie takie dyskusje jak ta, które nieustannie inicjujesz. Widzę, że ostatnio robisz tu jakąś kampanię antymarketingową pod moimi wypowiedziami I wygląda na to, że to jest ostatnio jedyne co masz do napisania.

Osobiście widzę bardzo wiele powiązań, ale ciężko je zawrzeć nawet w długich postach, i na to staram się na tym forum, czyli miejscu, które czyta wiele osób (nie tylko ty), właśnie wskazać.

No to mamy pierwszą kandydatkę

Myślałem, że jesteś trollem Ale teraz myślę, że sama odpowiadasz na swoje pytania:

Pewnie jeszcze uważasz, że twoje złośliwości to szczyt mądrości.

Te rzeczy, które opisujesz wyżej, to rytuały. One mają pewien kontekst na tej planecie, i biorą się z pewnych zasad działania środowiska, organizmu, energetyki itd.

Można zauważyć w historii ludzkości taki schemat: ci, którzy szukają (to znaczy nie zakładają, że już znaleźli), mogą nie znaleźć, jednak ci, którzy nie szukają, praktycznie nigdy nie znajdują. Te historyczne postacie, które wpłynęły na ludzkość (w zaplanowany przez istoty pozaziemskie sposób, o czym już pisałem, to znaczy urodzili się w danym wcieleniu by zmienić bieg rozwoju ludzkości), zawsze były praktycznie zainteresowane jakimś tematem. Kto nie bada, zamyka się w swoim ogródku.

Ci, co zakładają, że już znaleźli, zwykle innym mówią, co mają myśleć i jak mają myśleć. Jeśli jesteś naprawdę taka pewna swojej wiedzy (w co jednak wątpię), możesz zawsze napisać książkę i na niej zarabiać, przeciętni obywatele tej planety właśnie potrzebują na tacy podanych rytuałów - co mają i jak robić, podane w szczegółach.

Kontakt z istotami pozaziemskimi ma tu miejsce od początku istnienia rasy homo sapiens, a nie od kilkunastu lat. Ta planeta to wielka księga i rejestr ingerencji istot pozaziemskich. Ciemny lud ma o tym nie wiedzieć, trzyma się nas na kagańcu praktycznie od urodzenia do śmierci, byśmy specjalnie nie myśleli. Informacje są tu ukryte na każdym kroku. Trzeba jednak mieć do nich klucz - a narzędziem są oczywiście nasze umysły. Myślę, że warto jednak poszerzać perspektywę...

Większość ludzi uzasadnia sobie wszystko kaprysami Ja nie mam nic osobiście przeciwko zarabianiu na czymkolwiek, jeśli jest to uczciwe. Niektórzy mają po prostu tak zaplanowane wcielenie, by np. zajmować się uzdrawianiem czy przekazywaniem i zdobywaniem wiedzy - i wówczas to jest najbardziej naturalny dla nich kierunek by za te usługi brać właśnie zapłatę (np. szamani, których warto dokładniej zrozumieć, bo ich wcielenia/życia rzucają światło na szersze zrozumienie systemu inkarnacji na Ziemi niż zwykłych kowalskich). Jeśli uważasz, że wykładowcy, lekarze czy nauczyciele nie powinni brać pieniędzy za swoją pracę, to powstaje pytanie, skąd w takim razie mają brać pieniądze Mam wrażenie, że wokół tych tematów zrobiła się jakaś pseudo-religia (dogmatyczne założenia) w ezoterycznym światku. Ja mam bardziej racjonalne uzasadnienie czemu nie zamierzam brać kasy za taką wiedzę (chyba, że będzie to uzasadnione z punktu widzenia przekazywania wiedzy, a nie koncentracji na zarobku): po prostu uzależnienie kasy od ważnych rzeczy (a takimi są tematy poruszane na forum) stwarza ryzyko "wąskiego gardła" - dostosowania twojego przekazu lub usługi do tego, gdzie zarobisz wystarczająco, by się utrzymać, a nawet więcej (co z ekonomicznego punktu widzenia jest racjonalne)... I w praktyce to właśnie tak wygląda, że niektórzy zainteresują się za młodu np. ajurwedą lub TCM i potem chcą mieć zawód związany wyłącznie ze swoją pasją - ale w praktyce w naszym światku prowadzi to do zakładania biznesów (które przecież muszą zarabiać, by się utrzymać w naszym systemie podatkowym, z horrendalnymi i stale - celowo - podwyższanymi rok w rok ZUSami), które tak krytykowałaś. Pisałem już o tym, tyle, że nie w kontekście zarabiania. Planeta Ziemia została zaprojektowana przede wszystkim jako system ekonomiczny: od świata zwierząt, poprzez świat roślin, aż do człowieka mają tu miejsce pewne ekonomiczne zależności, które decydują wręcz o przetrwaniu (dlatego musisz zarabiać, by mieć w ogóle na "chleb"). W naszej globalnej cywilizacji XXI wieku już nie żyje się tak jak np. 500, 1000 czy parę tys. lat temu. Nie możesz sobie od tak po prostu zignorować cywilizacji (niektórzy to próbują robić), musisz mieć dzisiaj szerszą perspektywę na wszystko: a ta w praktycznym sensie sprowadza się do decyzji życiowych. Np. skąd będziesz brała pożywienie - podstawowy temat, czyli problem, zaprojektowany dla wcielających się tu ludzi. Ludzie podejmują zazwyczaj taką decyzję, jaką ty i inni na tym forum podjęli: po prostu szukają sobie pracy. Niektórzy Polacy (całkiem sporo) sobie też dorabia na boku. Kwestia tego, czy dodatkowo sprzedawać usługi czy wiedzę z zakresu "ważnego", a nie tylko zajmować się pracą "nieważną", powinna być moim zdaniem jednak podyktowana pewną perspektywą, ale oczywiście każdy ma swoje podejście i swoją analizę sytuacji na tej planecie...

Podstawą życia na Ziemi i we wszechświecie według starego taoistycznego paradygmatu jest zmiana (transformacja). Wszystko się zmienia w coś innego - yin i yang (dwa podstawowe pierwiastki - są to realne bieguny, o których można się przekonać np. choćby dzięki prądowi elektrycznemu lub istnieniu atmosfery ziemskiej) wzajemnie siebie "przenikają" i na siebie wpływają, powodując dynamiczną zmianę, czyli transformację. Efektem działania tych zmian/transformacji jest wiecznie zmieniająca swoją naturę energia, którą taoiści określali jako 5 przemian (faz) energii qi. Jest to podstawowa (fundamentalna) kwestia, która wpływa m.in. na organizm ludzki (Tradycyjna Medycyna Chińska we współczesnej formie opiera się na nich w sposób bardzo uproszczony, są tam też oczywiście błędy, jak zawsze, gdy każdy medyk, chiński czy nie-chiński, po swojemu interpretuje zależności różnych typów energii qi), w tym na transformację (rozwój i degradację) organizmu na przestrzeni całego wcielenia:

Ta transformacja organizmu jest zaprojektowana. I to zaprogramowana w dodatku - przez program, który według aktualnej oficjalnej wiedzy naukowej jest zapisany w DNA, czyli centralnego elementu każdej komórki, od którego zależy ostatecznie funkcjonowanie działania całego organizmu, w tym przemiany i tworzenie się nowych komórek (zastępujących stare) - cała kwestia degradacji organizmu toczy się zatem właśnie wokół tych procesów, patrząc na te kluczowe procesy z lotu ptaka. Szersze spojrzenie i perspektywa na działanie komórki i DNA jest bardzo ważna i warto tą wiedzę połączyć ze starożytną wiedzą, tym bardziej, że paralele i odkrycia różnych badaczy wyraźnie wskazują, że historycy mylą się odnośnie stopnia zaawansowania starożytnych (a dokładniej, posiadanej i przekazywanej wiedzy - często ukrytej świadomie za symbolami) i ich rozumienie wskazuje albo na zaskakująco duży stopień ignorancji albo wręcz hipokryzję, gdyż powszechne przekonania na temat starożytnych są sprzeczne w wielu miejscach. Medycyna współczesna nie jest dużo bardziej zaawansowana od tej starożytnej, naukowcy wręcz są bardzo zaskoczeni nawet choćby stopniem zaawansowania pra-starożytnej chirurgii. Część wiedzy starożytnych jednak odrzucają (bo zakładają z góry, że to taka "magia"), natomiast część ich bardzo zaskakuje...

To jest właśnie to uproszczenie na poziomie ogólnym, które daje błędne wyobrażenie. Procesy starzenia są naiwnie rozumiane właśnie przez te sylwetki przez ludzi Problem jest złożony i wynika m.in. z faktu, że ludzie są materialistami (postrzegają cały wszechświat/makrokosmos, a także organizm ludzki/mikrokosmos) przez pryzmat materialnej "końcówki" - a właśnie chodzi o to, że jest to etap na samym końcu procesów życiowych. Innymi słowy, organy u człowieka czy u zwierząt działają dzięki procesom życiowym, a one nie są tożsame z materialnymi, "twardymi" organami. Ale tak to właśnie widzi przeciętna osoba (czyli materialista) na tej planecie. W skrócie, nie rozumiejąc procesów, widzisz tylko zewnętrzny efekt (dlatego mamy medycynę opartą na objawach, a nie źródle/przyczynach, która wynika z procesów). Procesów życiowych NIE rozumiemy (w sensie oficjalnym), i o nich mówili taoiści.

Po pierwsze, bo używali innych pojęć (mieli inny "aparat", czy też system pojęć), po drugie, jest to to, co nazywamy "rytuałem".

Na razie jestem dzieckiem (pomiędzy pierwszą a drugą), i zamierzam ten stan zachować. Ale moje procesy działają zupełnie inaczej...

A ty?

Nie do końca tak jest. Oni je dobrze rozumieli, można się zdziwić jak dobrze (jak wspomniałem w poprzednim poście), tyle, że nie używali takich terminów jak my do opisu tych pojęć. Dzisiejszy system edukacyjny tworzy w głowach ludzi głęboko zakorzenione wyobrażenie, że starożytnie byli prymitywni, i - jak wielokrotnie uczulałem - nasza dzisiejsza nauka "dopiero" prawidłowo wyjaśnia te wszystkie zależności. Tak nie jest, wielokrotnie to wyjaśniałem w swoich wypowiedziach.

Ci, którzy tworzyli te teorie, to były często istoty pozaziemskie, które właśnie są nieśmiertelne, lub byli tzw. gwiezdnymi wędrowcami (ale świadomymi, a nie nieświadomymi, jak my tu na forum ), niektórzy wg. zapisków żyli tysiące lat, ale oficjalna historia ten fakt traktuje jako nieprawdę, i na podstawie tego błędu myślowego i wokół niego stworzyła wyobrażenia o starożytności, które jak wspomniałem, są nieprawdziwe i mylące - przeciętnego ucznia (w tym ucznia uniwersytetu), oczywiście celowo: jesteśmy tu utrzymywani w stanie ciemnoty i ignorancji. Nie rozumiemy nawet swoich własnych procesów umysłowych - uczymy się głównie "na pamięć", najbardziej prymitywny i bezsensowny sposób uczenia, w zasadzie bezużyteczny - i jest to zabieg celowy.

"Eliksir" to jest metafora (symbol). Ta wiedza celowo była ukryta za symbolami, ci, których opisujesz, uważali się za taoistów, jednak byli tylko nimi w zewnętrznym, formalnym, a potem także zinstytucjonalizowanym wydaniu - rzeczywiście ci ludzie nie rozumieli (jak to zresztą wskazują niektóre źródła taoistów) tych procesów, i uważali, że było to dosłowne rozumienie alchemii, np. właśnie eliksiru, "kamienia filozoficznego", ołowiu, złota, rtęci, soli, wysp, skarbów itd.

Rzeczywiście tak to wygląda u człowieka... zazwyczaj. Podstawą tworzenia nawyków jest nieświadomość. Są zaawansowane jednostki, które nie muszą już opierać się na nieświadomości (w tym nawykach), i nie muszą niczego sobie wyrabiać jako automatu, świadomie podejmują decyzję. Ale zanim do takiego poziomu świadomości dojdziemy, musimy najpierw zacząć od bardziej podstawowych rzeczy związanych ze świadomością różnych procesów... Oczywiście warto to robić, w tym uświadamiać sobie na różnych poziomach jak działa organizm...

Podstawą życia na tej planecie jest fakt, że coś się wciela w materialną powłokę. Owo coś, co większość za religiami nazywa "duszą", ma charakter niematerialny - także w precyzyjnym sensie naukowym zgodnie z rozróżnieniem cząstek materii oraz nie-materii (nazywanej przez fizykę energią). Zrozumienie zjawiska energii jest głównie dokonywane w dziale fizyki kwantowej, a obecny sposób jej rozumienia jest zaledwie na bardzo początkowym etapie, a pierwsze odkrycia z pierwszej połowy XX wieku nadal są obowiązującymi paradygmatami po niecałych 100 latach (a od 60 lat, tzn. dokładnie od 1964 roku, jest już totalna posucha w nowych rewolucyjnych odkryciach, mimo, że mamy "potężne", "zaawansowane" (w zależności od tego jaki punkt odniesienia przyjmiemy) technologie takie jak zderzacz hadronów cern, uważany za szczytowe osiągnięcie obecnej ludzkiej technologii)! Innymi słowy, nadal nie wiemy oficjalnie praktycznie nic o energii, ta wiedza zatrzymała się na etapie szczątkowym na samym początku - dlatego z reguły kwestie energii pomijamy w naszym codziennym myśleniu, mimo, że wiemy gdzieś tam ze szkoły, że ona istnieje.

To jest szerszy kontekst życia na planecie Ziemia: energia. Życia miliardów gatunków różnych form... niesamowity cud, dlaczego go jako ludzkość ignorujemy i nie czytamy w tej księdze życia podstawowych faktów, a zamiast tego próbujemy jak ślepcy dotykać różnych części słonia? Wrócę do tego niżej.

Tak jak na powyższym obrazku wygląda zrozumienie energii przez człowieka, i zrozumienie życia przez naukę. Zawężenie percepcji, uwagi, umysłu itd. prowadzi do czegoś, co pewien naukowiec określił "iluzją wiedzy".

I tym problemem - iluzjami umysłu - setki i tysiące lat temu zajmowali się m.in. buddyści, którzy stworzyli cały system ćwiczeń mający stworzyć takie fundamenty umysłowe, które można potem "hurtowo" stosować do zdobywania wiedzy na temat życia, świata i wszechświata... oczywiście, nie wiemy nic o tym oficjalnie z kilku powodów, jeden z nich jest taki, że buddyści ukrywają w tajemnicy swoje najważniejsze odkrycia - nie znaczy to, że nie ma ludzi na Ziemi, którzy nie tylko poznali sekret wiecznego życia, oni poznali znacznie więcej - i także wiedzą, co robią, nie chwaląc się tym na prawo i lewo. Na tym obrazku widać jedynie prymitywny efekt tych nauk (lewitacja) rozpowszechniony wśród ludu:

Ajurweda określała umysł jako zmysł (zdolność do postrzegania rzeczywistości), jest to oczywiście prawda - tyle, że ten zmysł umysłowy, który potrafi poszerzyć naszą perspektywę, jest zaciemniany, o tym także niżej.

To prawda, zatrzymałem się w rozwoju, już to odpisywałem Felio kiedyś, dlatego nie przejmuję się teraz wieloma rzeczami, którymi ludzie muszą (albo raczej "muszą") się przejmować. Ci, którzy potrafią rozwinąć określone zdolności, mogą tygodniami przebywać na zimnie w Himalajach, tygodniami wpatrywać się w ekran komputera non-stop, zarządzać zarówno swoim ciałem jak i umysłem. Co więcej, niektórzy mogą się gapić w ekran przez całe życie i nie potrzebują okularów, inni - nawet bez patrzenia w komórki itp. mają wadę wzroku. Te wady, o których piszesz, mają bardziej złożone podłoże, dochodzi tu kilka czynników m.in. tzw. wady genetyczne... o tym już pisałem kiedyś. W pierwszej połowie XX wieku było kilka trendów w rodzącej się dziedzinie psychologii (bardzo prymitywnej oczywiście), ludzie wtedy byli zafascynowani osiągnięciami na polu pierwszych maszyn liczących (komputerów) i często uważali, że da się stworzyć sztuczne życie i sztuczną świadomość - co wpłynęło na sposób myślenia o psychologii człowieka. Była jedna roszczeniowa grupa wśród ówczesnych psychologów, próbująca narzucić reszcie swój sposób myślenia, nawet nie filozofię, ale założenia: że każdy człowiek jest w momencie narodzenia taki sam, każda dziewczynka jest równa każdej innej dziewczynce, a każdy chłopak innemu chłopakowi - to założenie mówiło o tym, że jesteśmy "czystą kartą" (taki termin wtedy stał się popularny na określenie tego założenia), tzn. nie ma w roku 0 żadnych różnic, i dopiero dalsze wydarzenia, wpływ rodziców, edukacji, traumy (ulubiony temat psychologów - podobno dlatego, że sami mają ich mnóstwo ) itp. powodują, że człowiek odbiega od tego punktu początkowego, punktu "zero", czyli czystej karty, i zaczyna mieć różne wady itp. Ta głośna, roszczeniowa grupa ostatecznie nie wygrała batalii o dominującą teorię w psychologii, spotkała się najpierw z reakcją przeciwstawną, a potem z całym szeregiem dowodów, które zaprzeczyły, że jesteśmy w momencie narodzin totalnie czystą kartą.

To, co opisujesz, sugeruje, że wszelkie wady, jakie mogą mieć ludzie, od wad wymowy, po wady z sylwetką (znałem osoby, które urodziły się z garbem), ww. wady wzroku, po inne wady, jak zespół downa lub zupełny brak wzroku lub słuchu, jest wynikiem wyłącznie naszych działań/decyzji. Powiedziałbym, że otyłość (skłonność do otyłości) także jest wadą genetyczną, a nawet wiele innych, których medycyna współczesna nie określa jeszcze w ten sposób (jest prymitywna, nie należy po niej wiele oczekiwać) - ale jeśli zidentyfikujemy różne bardziej drobne cechy, okaże się, że nie ma na tej planecie człowieka idealnego (bez choćby drobnych wad) - nawet proporcje choćby twarzy lub ręki, czy jakiś pieprzyk gdzieś na skórze... Dlatego uważam, że rzeczywistość nie wygląda tak, że wystarczy zastosować prostą funkcję: f(ćwiczenia fizyczne, właściwy fizyczny styl życia) = brak wad i długie życie.

Należy oddzielić od siebie dwie rzeczy: zrozumienie problemu oraz odpowiednie do zidentyfikowanego problemu rozwiązanie (zresztą to samo dotyczy źródła informacji oraz samej informacji w nich zawartych - jeśli choć minimalnie zakładamy, że autorytarność informacji nadaje jej wyższą wartość niż tej, której nie uważam obecnie za autorytarną, co jest typowym problemem w nauce i w zasadzie wszędzie, także przy channelingach, to znaczy, że popełniamy podstawowy błąd w rozumowaniu). Za chwilę wrócę do tego niżej w kontekście życia na tej planecie.

To odpisywałem m.in. Felio:

Główną puentą jest to, że do technicznie stworzonego organizmu człowieka pewne istoty (istoty pozaziemskie stojące za stworzeniem życia na Ziemi) dorobiły filozofię. Ta filozofia stoi u podstaw religii, którą one następnie zgodnie z wcześniejszym planem przekazywały, a także w większości przypadków ezoteryki (reinkarnacja, system wymagań dotyczący wcieleń itd.). Można jednak pominąć tą całą filozofię i skupić się na aspekcie technicznym. W nieporadny (wyżej wyjaśniłem dlaczego) sposób próbuje robić to nauka. Nauka to system dla mas, wbrew swojemu fasonowi, który próbuje ciągle utrzymać. My najlepiej zrobimy, jeśli będziemy myśleć niezależnie, tzn. traktować te wszystkie informacje jako informacje, i nic więcej. Nie mając klucza, będziemy wiecznie obmacywać słonia, dlatego trzeba mieć właściwą strategię na to, by pominąć te pośrednie etapy po omacku i od razu "wspiąć" się na odpowiednią wysokość, by z lotu ptaka zobaczyć właściwą perspektywę.
Wcześniej już to humorystycznie próbowałem pokazać przy pomocy m.in. tego obrazku

Kwestia rozwoju, zahamowania pewnych procesów, ich stymulacji itd. jest kwestią techniczną - której nie rozumiemy i mamy nie rozumieć w aktualnej erze jako całe ziemskie (prymitywne) społeczeństwo - ten prymitywizm jest wkalkulowany przez istoty zarządzające systemem reinkarnacji oczywiście, a wszystkie odkrycia, jakich będziemy świadkami i jakich byliśmy świadkami, zostały zaplanowane, a część odkryć nawet przekazana bezpośrednio przez istoty pozaziemskie (planowo, nie przypadkowo), niektóre z nich w dodatku za pośrednictwem snów (np. współczesnym naukowcom). Natomiast w nielicznych indywidualnych przypadkach może być (i jest) inaczej, tzn. są i będą osoby, które poznają szerszy obraz rzeczywistości, w tym tematy, o których mówimy w tym wątku.

Osoby z tego forum, samą obecnością (nawet pasywną) na tym forum aspirują do tych ostatnich. Interesuje nas poznanie czegoś więcej, niż zwykły kowalski, innymi słowy, interesuje nas zdobycie odpowiedniej perspektywy, a ta perspektywa pozwala znacznie szybciej poruszać się po labiryncie informacji (głównie śmieci), bo wówczas nie jesteśmy jak naziemne zwierzaczki opierające swoją egzystencję i potrzebne do tego zdobywanie informacji o otoczeniu na podstawie np. zmysłu węchu (nieważne, jak bardzo rozwiniętego) - można nazwać ich "wąchaczami", ale raczej jak orły, które widzą wszystko w odpowiedniej perspektywie.

Odpowiednik ludzki takich wąchaczy, których perspektywa jest mocno zawężona (te okularki to symbol krótkowzroczności) - to jest dokładnie ten sam symbol, tylko w innej formie, co powyższy obrazek ze słoniem:

Generalnie, najciemniej jest pod latarnią. Dlaczego wyżej napisałem, że kwestia zdrowia jest w ogóle "problemem" tzn. w ogóle taki problem tu na Ziemi istnieje, i że "musimy" szukać na ten problem rozwiązać?

Znowu zacytuję swoje wypowiedzi dotyczące kontekstu życia na Ziemi:

Teraz w bardzo dużym skrócie: cały wszechświat w istocie to spektrum częstotliwości (lub, patrząc z innej perspektywy, wibracji, mniejsza o nazwę), które można podzielić na szczeble (robią to zarówno naukowcy, na swój własny sposób, jak i kiedyś to samo robili starożytni). Ta sama idea przedstawiona na dwóch schematach, z czego pierwszy ma tysiące lat, natomiast drugi jest niedawnym "wynalazkiem":

Materia na drugim obrazku znajduje się najbardziej na lewo tego spektrum. Na pierwszym obrazku, czyli starożytnym symbolu drzewa życia, materia jest tym "splotem" na samym dole.

Są to tzw. poziomy wszechświata. Życie istnieje nie tylko na każdym z tych poziomów, ale wszystkie te poziomy (jak wskazuje ciągła linia na obu obrazkach) są ze sobą połączone - nie może być inaczej, bo tak po prostu jest skonstruowany wszechświat (makrokosmos), a człowiek (mikrokosmos) jest dokładnym odzwierciedleniem tego schematu. Oznacza to, że życie ma naturę wielopoziomową (wielowymiarową), zaś nasze zmysły fizyczne postrzegają tylko ten najniższy poziom (szczebel). Procesy życiowe zależą od wszystkich tych szczebli, które blisko 100% ludzi na tej planecie ignoruje (o wyjątkach wspomniałem wyżej). Dopóki ograniczamy się do najniższego szczebla, będziemy wiecznie obmacywać słonia... Jednak wiedza została tu pozostawiona nam do odkrycia, być może czasem niekoniecznie intencjonalnie, przez tych, którzy tworzyli życie na Ziemi. Ten kontekst powoduje, że zmienia się postrzeganie całej planety, która nagle staje się wielkim źródłem informacji nie tylko o Ziemi, o człowieku, ale nawet pozwala wyciągać wnioski dotyczące wszechświata i istot pozaziemskich, zgodnie ze starożytnym powiedzeniem, że dzieło mówi o swoim stwórcy (wyraża go lub odbija cech swojego stwórcy). Tym dziełem jest oczywiście ta planeta, życie na Ziemi, oraz gatunek homo sapiens. Dlatego uważam, że wiedza taoistów jest spójna, nawet ze współczesną wiedzą naukową na fundamentalnym poziomie (w szczegółach mogą się mylić), jeśli oddzielimy ziarno od plew.

Niedożywienie i genetyczny wpływ na konstytucję człowieka to dwie różne rzeczy. Nie można wyciągać wniosków z przypadków ludzi będących w ekstremalnych, nienormalnych warunkach, i ekstrapolować te wnioski na wiedzę o dziedziczności.

Tak myślisz? Robi się badania genetyczne ludzi żyjących w poprzednich wiekach czy tysiącleciach w celu ustalenia ich diety. Jak to możliwe w takim razie, by ustalać na podstawie genów dietę człowieka? Wpływ diety, czy stosowania używek, na to, w jakim stanie (i z jakimi wadami genetycznymi) urodzi się dziecko, jest powszechnie znanym naukowym faktem. Takie sytuacje są z góry ustalane przed wcieleniem, a kobieta, która nie dba o takie rzeczy, jest stawiana przed moralnymi decyzjami (jest to problem złożony i nie chcę tu nic mówić, ale wiele kobiet zamyka temat stwierdzeniem "to moje ciało i mogę jeść/palić/pić co zechcę") - gdy już zejdzie z tej planety, może otrzymać taki przekaz po swojej śmierci: "zobacz jak twoje decyzje wpłynęły na losy twojego dziecka"...

Oczywiście, że geny nie są jedynym czynnikiem wpływającym na tuszę, ale są jednym z czynników.

Spróbuj wyjaśnić teorię grawitacji w dowolny inny sposób
Fakt, że nie mamy pełnej wiedzy, nie ma nic wspólnego z jej spójnością. Jest mnóstwo hipotez dotyczących zarówno grawitacji, elektromagnetyzmu czy też podejrzanie stałej prędkości światła. Nie ma co się tu za bardzo rozpisywać na takie tematy, ale taoiści czy inni starożytni np. z Indii widzieli te sprawy inaczej niż przeciętny obywatel w XXI wieku: tłumaczyli rzeczywistość pewnymi, zaskakująco abstrakcyjnymi terminami, które stoją u podstaw stwarzania takich zjawisk, jak grawitacja...

To prawda. Ale po za tym dużo rzeczy zakładasz co można a czego nie można, o czym wielokrotnie pisałem w różnych postach - ludzie zakładają wiele rzeczy z góry, bo tak im się wydaje. Większość tej wiedzy w dodatku jest ukryta - za alegoriami i symbolami. Wyjaśniałem już dlaczego te informacje nie będą powszechnie dostępne dla gawiedzi - moim zdaniem nie ma co liczyć nawet na to w najbliższych 1000 latach. Co nie znaczy, że nie da się jej odszyfrować, a co za tym idzie, zastosować jej praktycznych implikacji. Wielu współczesnych taoistów próbuje to robić, oczywiście z różnym skutkiem, ale już o tym pisałem: ci, którzy faktycznie odkrywają daleko idące implikacje tej wiedzy, nie tylko ją ukrywają, ale sami się ukrywają. Gdybyś odkryła prawdziwą treść zawartych w nich informacji, szybko doszłabyś do tych samych wniosków: społeczeństwo nie jest gotowe na nieśmiertelność (bo pewnie taki praktyczny wniosek masz tu na myśli, ale to jest jak wspominałem zaledwie jedna implikacja z wielu tej, często uniwersalnej, wiedzy).

Cierpliwość faktycznie nie jest mocną stroną większości ludzi na Ziemi. Co dopiero mają powiedzieć istoty, które tworzyły tu system inkarnacji na tej planecie! Bez odpowiednich kroków nie zajdziesz daleko, a jeśli ktoś chce poszerzyć swoją wiedzę na temat tego, jak funkcjonuje mikrokosmos (organizm ludzki), to stawia pierwszy krok, potem kolejny - w odpowiedni, strategiczny sposób. W przeciwnym razie zadowala się tym, co już "wie"...

Wracając do genów, istnieją ludzkie komórki, które są nieśmiertelne. "Przypadek" (jestem pewien, że nie jest to przypadek, ale celowo zainscenizowana sytuacja na Ziemi przez naszych niewidzialnych zarządców wcieleń) sprawił, że pewna kobieta w USA w pierwszej połowie XX wieku w wyniku hulaszczego, rozwiązłego życia jej męża, zachorowała, mimo młodego wieku, na szereg chorób wenerycznych oraz jej organizm został zaatakowany przez groźnego wirusa DNA. Spowodował on w jej ciele mutację genów, które doprowadziły do szybkiej śmierci tej kobiety o imieniu Henrietta Lacks w 1951 roku - oficjalnym powodem śmierci był nowotwór, choć cierpiała na szereg różnych problemów zdrowotnych. Dziwna mutacja jej genów powstała w wyniku szeregu różnych czynników, w szczególności wirusa DNA, a także szereg dziwnych zbiegów okoliczności, spowodowały, że jej komórki stały się sławne na całym świecie: głównie przez to, że nie ogranicza ich standardowy limit 50 podziałów komórek - po ponad 70 latach te komórki nadal się rozmnażają w najlepsze i nic nie wskazuje na to, by kiedykolwiek miał przestać to robić. Otrzymały dzięki temu w środowisku medyczno-naukowym miano komórek nieśmiertelnych, i są obecnie obiektem licznych badań od kilku wieków. Fakt, że świat naukowy nie potrafił, mimo posiadania dowodu przed sobą, osiągnąć daleko idących wyników badań (poza tworzeniem różnych terapii i leków przeciw nowotworom w rodzaju hormonoterapii), choć badania nad przedłużaniem życia są oczywistym skutkiem posiadania takiego materiału dowodowego, świadczy o tym, jak prymitywna w rzeczywistości jest obecna nauka, która rości sobie prawo do posiadania monopolu na wiedzę o praktycznie całym wszechświecie, w tym organizmie ludzkim.

To, że nie rozumiemy na pierwszy rzut oka wiedzy taoistów i nie zadajemy sobie trudu, by ją zrozumieć, nie powinno prowadzić do wniosku, że ta wiedza jest bezużyteczna czy wręcz nie jest możliwa do odszyfrowania. Jak wspomniałem, gdybyś zdobyła rewolucyjną wiedzę na dowolny temat, niemal na pewno - z obawy przed konsekwencjami społecznymi (a w rezultacie każdymi innymi) - NIE podzieliłabyś się nimi ze społeczeństwem. Wystarczy pomyśleć jak zmieniłaby się sytuacja na świecie, gdyby udało się średnią życia przesunąć o zaledwie 10 lat, przy zachowaniu tego samego wieku emerytalnego. Trzeba spojrzeć na sprawy szerzej i zrozumieć, że na tym świecie są grupy interesu - w których interesie jest, by średnia wieku była jak najniższa, a nie - wyższa. Myślę, że truizmem będzie  twierdzenie, że przemysł medyczny jest mocno upolityczniony, i obie grupy (politycy i koncerny) na siebie wzajemnie wpływają - bezpośrednio i pośrednio. Celem przemysłu medycznego nie jest i nie może być zdrowie i dobro pacjenta, na dłuższą metę jest to wewnętrzny konflikt interesów koncernu. Wiedza medyczna jest uzależniona m.in. od dofinansowań, a te uzależnione od powiązań politycznych i innych - a od tego zależy to, czy opublikuje się jakieś informacje czy nowe leki bądź rodzaje terapii. Zresztą dotyczy to nie tylko medycyny, choć jest to najbardziej jaskrawy przykład sprzeczności interesów, ale także innych dziedzin naukowych np. fizyki. Dlatego nie liczyłbym na to, że pojęcie "grawitacji", którym się tak posługujemy, tłumaczy prawdziwą rzeczywistość. Kontekst jest taki, że informacje (w tym terminologia), które nam dają na tacy, są z definicji skażone. Jeśli się nimi sugerujemy, to zamykamy się jak reszta społeczeństwa w sprytnie stworzonym mentalnym labiryncie, w którym mamy się posługiwać takimi informacjami, które nam spreparowali... A część tego planu zakłada, byśmy właśnie odrzucali wiedzę przekazaną przez istoty pozaziemskie i ukrytą (celowo - jeszcze raz) przez nich pod postacią "zaszyfrowanych" symboli. Ten, kto nie szuka, raczej nie znajdzie. A dziś mamy społeczeństwo, któremu ma się nie chcieć szukać - ma mieć na wyciągnięcie ręki wygodne dla ich projektantów informacje.

Świat rzeczywiście jest pełen wynalazców, którzy niczego znaczącego nie odkryli - a nawet jeśli odkryli, to zwykle okazywało się to wartościowe po wielu wiekach (typowe dla wielu naukowców, umierających w biedzie i niedoli, nigdy nie doczekawszy się nagrody za swoje starania w całym życiu); pisarzy uznanych za wybitnych po śmierci; dowódców i żołnierzy, którzy ratowali naród przed opresją, ale sami zginęli, itd. Przykłady można mnożyć, i dla 99% społeczeństwa to powód (wymówka), by niczego nie robić. Strach przed nieznalezieniem (a tak mamy właśnie myśleć), zwłaszcza gdy tyle jest w około dostępnych na tacy informacji, czyli czynnik przede wszystkim psychologiczny, okazuje się główną barierą, dlaczego jako społeczeństwo nie szukamy, tylko zadowalamy się tym, co już mamy/wiemy itd. Nawet, jeśli dla jaskiniowca oznacza to życie w jaskini.
Istnieje wiedza i "wiedza", a wspomniana przez ciebie ignorancja rodzi się głównie przez zamknięcie się we własnym małym ciasnym labiryncie, w którym udajemy, że wiemy już wystarczająco. Gdzieś na końcu tego procesu jest psychologia (umysł), który ocenił w ten sposób właśnie sytuację, że uważa, że posiada już wystarczająco informacji.

Ludziom ową "prawdę", o której piszesz, zasłania psychologia, tzn. działanie ich własnego umysłu. "Prawda" jednak to taki ogólnikowy frazes. Proponowałbym skupić się na konkretnych informacjach i wiedzy.

Wskazówki - chcący czy niechcący - pozostawiły nam istoty pozaziemskie, a jak się do tego zabierzemy, musimy sami podjąć decyzję. Ja o swojej decyzji już nie raz pisałem i uważam, że dosłownie "siedzimy" na skarbie (to jest ta planeta, na której obecnie przebywamy), który aż prosi się o to, by z niej wycisnąć jak najwięcej, czasem tak oczywistą i widoczną, że można powiedzieć, że ludzie nie widzą niczego, bo najciemniej jest pod latarnią. Ci, którzy starają się o to, byśmy nie widzieli, wykonali kawał doskonałej roboty - aż jestem zdziwiony, że jest to tak skuteczne, ale prawdopodobnie nie powinienem być, bo poziom zaawansowania na tej planecie jest bardzo niski, o czym łatwo się przekonać obserwując nasz cywilizowany świat dookoła. M.in. to zakreśla perspektywę. Cała reszta to szczegóły, które bez kontekstu będą interpretowane/analizowane jak fragmenty słonia dotykane przez ślepców. Innymi słowy, wnioski i wnioskowanie będą błędne.

Z reguły tak jest. Ale jeśli przeciętny kowalski ma swój "nosek" zanurzony w detalach (z ww. zawężoną perspektywą), które w dodatku mu podają ochoczo na tacy, to nie zobaczy w ogóle słonia, będzie myślał, że ma do czynienia z czymś innym. I tak właśnie jest, np. dotyczy to tego wątku, w którym piszemy...

Starożytne szkoły mistyczne (dotyczy to także chińskich starożytnych i średniowiecznych taoistów, ale nie tylko) miały kilka poziomów wtajemniczenia w swoją wiedzę. Najbardziej podstawowy poziom był dla gawiedzi: człowiek miał myśleć, że ukryta wiedza w tych informacjach jest dla nich niedostępna, ciężka lub niemożliwa do odszyfrowania itp. Generalnie szukali wymówek. Nie oceniam tego - być może słusznie stwierdzają, że "powinni" zająć się czymś innym w życiu, być może rzeczywiście ich możliwości sięgnięcia głębiej do pozostawionej czy przekazanej ludziom przez istoty pozaziemskie informacji nie są wystarczające. Taka strategia - choć wątpię, by przeciętny kowalski miał tu jakąkolwiek strategię, raczej jest to reaktywne, nieświadome podejście - ma w sumie sens, gdy ktoś zakreśla sobie z góry życie na określoną ilość lat... I taka "decyzja" wynika tak naprawdę z podświadomych obaw. I być może, jak wspomniałem, obaw uzasadnionych w ich przypadku. Projekt Hejala ma dobre strony, ale ma też pewne efekty uboczne: jednym z nich może być problem, który dotyczy religii, a którego Hejal jest z pewnością świadomy - że to co pisze jest traktowane jak wiedza objawiona (podana na tacy), jeśli jeszcze ktoś tego nie zauważył. A taką nie jest i należy zachowywać sceptycyzm w każdym przypadku.

Nie wiem co ma szukanie wspólnego z bezpieczeństwem? Nie wiem czy i nie sądzę byś tak naprawdę była zainteresowana tym tematem, ale odpowiadam ponownie, że jesteśmy tu umieszczeni na tej planecie jak w jakimś pudełku lub labiryncie, i nie posiadamy innej perspektywy niż te informacje, które nam tu ochoczo dawkują, zakreślające błędną perspektywę. Czy ktoś chce dalej żyć sobie w tej iluzji (matrixie), jego/jej sprawa. To forum w założeniu podważa podstawowe paradygmaty, których wyznawcami jest 99,99999% społeczeństwa. Dotyczy to zarówno makrokosmosu, jak i mikrokosmosu (celowo używam tych starożytnych terminów, bo myślę, że trafnie przedstawiają naturę).

Masz na myśli rozwój technologii? "Ludzkość" to mocno powiedziane, pisałem już, że to jednostki - kogoś, kogo możemy nazywać "gwiedznymi wędrowcami" albo bardziej świadomymi jednostkami - popychają całe społeczeństwo do przodu. Reszta to konsumenci efektów tego rozwoju. To, że mamy dzisiaj samochody czy internet, jest złudnym miernikiem postępu (tzn. oceny całej ludzkości), bo nadal panuje tu mentalne średniowiecze.

Bezpiecznie to jest krytykować nie mając za bardzo wiedzy w temacie. Zaproponuj więc narzędzia czy technologie, bo pewnie wiesz o czym piszesz, ja mogę się tylko domyślać z tych ogólników.

Piszesz ciągle o swoich obawach, że niczego się nie znajdzie przez całe życie (nie wiem skąd to uogólnianie i jaki proces analizy stoi u podstawy twoich wniosków), ale nasuwa mi się pytanie: ile wg. swojej oceny będziesz żyła lat?

A co znaczy wg. ciebie skwantowany poziom rzeczywistości?

Wielowymiarowość oznacza, że żyjemy w wielu wymiarach jednocześnie. Teraz zapytaj siebie ile z tych wymiarów jesteś świadoma, lub przynajmniej masz blade pojęcie o nich? Skoro już o kwantach, to wśród fizyków popularny jest termin "płaszczaka" - istoty żyjącej w przeciwieństwie do nas dwóch wymiarach (czyli jest on dla niego płaski bardziej niż kartka papieru), nieświadomej tego, że wszechświat ma więcej wymiarów - który w momencie, gdy trójwymiarowy człowiek wchodzi z nim w interakcje, jest przerażony, nie wiedząc, co się dzieje. To samo dotyczy ludzi, którzy doświadczają tzw. nawiedzeń, o czym zresztą tu pisał z pierwszej ręki kiedyś nemoman na tym forum. Pytanie brzmi więc nie jakie informacje zdobywać na temat np. poltergeistów, jak to roby serwis Nautilus, bo to rzeczywiście niewłaściwe podejście, ale ustalenie odpowiedniej perspektywy i dotarcie do niej - od tego bym zaczął. Bo inaczej to będzie tak, jak pisałaś wcześniej: parcie po omacku (na ślepo) metodą prób i błędów... to najgorsze możliwe podejście do jakichkolwiek badań, a wnioski niemal na pewno będą błedne.

Z reguły piszę tu na forum o swoich wnioskach - jednak wyciąganie wniosków (analiza) to proces, który powinien posiadać także nad-proces mówiąc technicznie, tzn. to, jak podchodzimy do naszego zdobywania informacji. Przeciętny kowalski rozumuje i wnioskuje w sposób naiwny, co jest podstawą tego, że mamy tu mentalne średniowiecze i matrix. Jeśli widzisz tylko tyłek słonia, a reszty nie, to jakie wnioski wyciągniesz z tego procesu analizy informacji?

Masz poprawne skojarzenia - mniej więcej tak właśnie jest. Atom (czyli to co określa fizyczoność) w środku jest niemal zupełnie pusty - to tak odnośnie tego demonizowania naukowych osiągnięć z ostatnich 200 lat.

Ta dyskusja nie ma sensu, Małgosia. Nie interesuje cię ten temat, raczej pouczanie innych z powodu swojego urażenia.

Bo sama mi napisałaś lub sugerowałaś. Za każdym razem odpowiadasz inaczej zresztą.

Super. Zabieram się więc za dociekliwość, wkrótce będą widoczne tu efekty dociekliwego badania rzeczywistości w stylu nautliusa.

Wg. taoistów również: twierdzą, że na końcu wszystkiego jest tao, ale ponieważ nie można go rozumiem objąć, to dyskutować się na ten temat nie da Na temat tao nie będę więc dyskutował, ale możemy pogadać teraz o dociekliwości - np. jak wg. siebie dociekliwie dotarłaś do tych wniosków:

No dobra, odczepiam się od ciebie. Reszta to obserwacje. Mam też radę dla ciebie: odczep się także od ludzi, masz jakiś problem. Czemu nie słuchasz swoich własnych rad np.:

albo:

Raczej powinno być "nie dostrzegasz". Widzisz natomiast wzrokiem fizycznym tylko jeden poziom rzeczywistości. Nie obraź się Małgosia, ale cały czas pogrążasz się z swoją niewiedzą. Wnioski i pouczenia, którymi lubisz tu zasypywać ludzi, mają wątłe podstawy.

Dlatego era powietrznego znaku wodnika (związanego przede wszystkim z umysłem) przyniesie oczywiście, jak wspomniałem, dalsze rewolucyjne zmiany (rok 2024 i poprzednie to taki wstęp do wstępu), do których próbują nie dopuścić ci, którzy kontrolują m.in. nierentowne globalne księgarnie jak Amazon (Amazon jako księgarnia z biznesowego punktu widzenia nie ma zupełnie sensu, jest finansowana z kieszeni inwestorów płacących z wirtualne akcje tej firmy z kolejnych emisji, ta firma prowadzi tzw. dumping mający na celu wyniszczenie wszelkiej konkurencji w dostępie do informacji globalnemu społeczeństwu; żeby mieć zyski, musieli stworzyć zupełnie odrębny od handlu biznes: tzn., w skrócie, automatyczne usługi technologiczne tzw. modną "chmurę"). Co nie znaczy, że nie można wyciągać wniosków i łączyć wielu informacji razem, zamiast szukać pojedynczego świętego graala, czego większość leniwych obywateli XXI wieku oczekuje.

Kiedy w pierwszej wyprawie krzyżowej zjednoczeni na chwilę Europejczycy po ponad miesięcznym oblężeniu zdobyli Jerozolimę (zdobyli ją wyjątkowo krwawo, zamieniając później oblężenie w rzeź mieszkańców), zaczęły dziać się dziwne rzeczy: najpierw w zdobytych ziemiach islamskich, potem wkrótce w całej Europie, o czym próżno szukać w podręcznikach szkolnych, ale o czym historycy zajmujący się tą tematyką bardzo dobrze wiedzą: nagle Europa zyskała dostęp do ogromu wiedzy i spuścizny mającej tysiące lat - dalekim echem i wynikiem tego wpływu jest błyskawiczny rozwój kultury, sztuki, ale przede wszystkim tak podkreślany przez współczesnych polityków i akademików rozwój nauki i w konsekwencji technologii (co doprowadziło do kolejnych zmian i pozwoliło zbudować statki, które potrafiły przepłynąć ocean) - pośrednio dzięki krucjatom (i nie jest to nadmierne uproszczenie) możecie właśnie czytać cokolwiek na komputerze (czy monitorze), którego stworzenie wymagało setek lat rozwoju nauki w Europie, a której zastrzykiem były cenne dzieła p najróżniejszej tematyce naukowej, od matematyki (stamtąd pochodzi np. wiedza dot. słynnej, magicznej liczby Fibonacciego, jedno z bardzo wielu przełomowych odkryć dot. matematyki mającej starożytny rodowód (co jest nadal niewyjaśnioną zagadką jak te "prymitywne" społeczeństwa mogły dokonać tylu niesamowitych, matematycznych, abstrakcyjnych odkryć) - choć Fibonacci, Włoch, był jedynie przekazicielem, a nie jej twórcą, jak zresztą niemal każdy, łącznie np. z Pitagorasem, który również z tamtych rejonów, a konkretniej Egiptu i Babilonu, przywiózł nie tylko wiedzę matematyczną, czy wiedzę nt. tzw. świętej geometrii, ale Pitagoras przede wszystkim był mistykiem - jest to tak samo powszechnie znany fakt, zresztą jak w przypadku m.in. I. Newtona, i zresztą całej armii innych uczonych, którzy zajmowali się nauką "przy okazji"; znane ze starożytności tzw. magiczne kwadraty stały się popularne w renesansowej Europie, a później także w USA, a jeden z takich matematycznych zgrabnych dziwolągów nosi nazwisko amerykańskiego prezydenta... w skrócie: świat w którym żyjemy został stworzony, zaprojektowany i jest nadal zarządzany w ukryciu przez tych ludzi wywodzący się z owych tajemnych stowarzyszeń - bo nie wszystkie zostały założone formalnie tzw. jawnie, i ci ludzie robią to od setek lat) po alchemię... Nie zdziwiłbym się, gdyby nadał żyli ci ludzie, którzy przy pomocy miecza i ognia zdobywali prawie 1000 lat temu Jerozolimę i okoliczne ziemie, by następnie je przeczesywać w poszukiwaniu ukrytych tam wielotysiącletnich tajemnic. Historia tej planety jest znacznie bogatsza, niż ta płytka linia wojen i politycznych zagrywek, której nas formalnie uczą każąc wkuwać oderwane od kontekstu daty na pamięć.

Jak widać, pojedyncze wydarzenie, czyli odkrycie starożytnej spuścizny (część wiedzy oczywiście utajniono i do dzisiaj nie wiadomo na ten temat nic, przynajmniej oficjalnie), okazało się tym punktem krytycznym, którego dalsze efekty widzimy po wielu wiekach; w tych źródłach lub ich późniejszych tekstach szukał w starożytnej spuściźnie I. Newton, który stworzył podstawy współczesnej fizyki, która tak jest teraz wychwalana przez dzisiejszą powszechną propagandę dla społeczeństwa, czy też wielki naukowy rywal Newtona, Liebnitz, który z kolei szukał w starych taoistycznych tekstach, będąc pod wielkim wrażeniem genialności a zarazem eleganckiej prostoty abstrakcyjnego systemu taoistycznego, który przypomina dzisiejszą fizykę, ale której daleko do spójności i elegancji w porównaniu do modelu taoistycznego. Takiej starożytnej wiedzy jest znacznie, znacznie więcej ukrytej na tej planecie, co więcej, jak już wspominałem, już sama ta planeta i kontekst z jej historii wynikający daje mnóstwo informacji, które w zasadzie tylko "leżą" odłogiem, ale prawie nikt się nie kwapi, by po nie sięgnąć (a ci co się kwapią, kończą z reguły jak np. Rupert Sheldrake).

Choć zdobytymi ziemiami po pierwszej krucjacie rządził król, wokół tego, co się działo po tym (ale także przed tym), jak zorganizowano tam nowe rządy przy udziale europejskich potęg, to wkrótce do tamtejszego nowego króla przybyło 9 tajemniczych jegomości, którzy mianowali się jednymi z pierwszych zakonników, i ni z gruszki ni z pietruszki kazali się, mówiąc kolokwialnie, wynieść się z zajętych przez uczestników krucjaty ziem, które objął w panowanie, i co ciekawsze, król zrobił to podobno bez szemrania, zostawiając im w zarządzanie cały zdobyty okoliczny obszar. Choć krzyżowcy-zakonnicy ślubowali wieść życie religijne, pełne modlitw i kontemplacji, jasne jest, że tego nie robili. Mieli zupełnie inny plan: zajęli się przez kolejne lata intensywnym kopaniem tuneli pod świętą bazyliką, którą zbudował słynący z szerokiej wiedzy na wiele tematów król islamski (był również bardzo tajemniczą postacią, miał wiedzę na wiele tematów i zajmował się m.in. mistyką i astrologią) kazał zburzyć na tym miejscu wcześniejszą, bardzo starą, monumentalną katedrę chrześcijańską, i postawił na tym samym miejscu wspomnianą potężną bazylikę (chciał zniszczyć pierwotną budowlę w jak największym stopniu, ale nie udało mu się to: okazało się, że wcześniejsza budowla sięgała daleko w głąb, więc w pewnym momencie uznał, że nie jest w stanie zniszczyć głęboko pod ziemią położonych kolejnych poziomów, więc na tym poprzestał - jeśli w okolicach roku 1100 nie można było zniszczyć budowli, to warto zastanowić, jaką wiedzą - lub technologią - dysponowali pierwotni tajemniczy budowniczy tej katedry???). Pod jej murami znajdowało się coś, o czym ww. 9 zakonników najwyraźniej musiało wiedzieć "skądś". Zaczęli kopać coraz głębiej. Co więcej, swoje wieloletnie wykopaliska otoczyli całkowitą ciszą, nikomu nie pozwalając się do nich zbliżyć, wszystko robili osobiście i w tajemnicy: do tej pracy mogli, a właściwie powinni byli zatrudnić licznych robotników (bogactw i średniowiecznych biznesów mieli w bród), ale tego nie zrobili. Tak więc sami jedynie w dziewiątkę w tajemnicy przez lata drążyli tunele pod ziemią w jakimś im tylko znanym celu - musieli być w 100% przekonani o tym, co tam się znajduje, i że to coś było ważniejsze niż wszystko inne, łącznie z ślubowanym życiem religijnym, czy też dbaniem o sprawy przyziemne, włączając w to majątek. Niestety, tu urywa się historia oficjalna; do Europy powrócili dopiero w roku 1128, zupełnie odmienieni i z nowymi dalekosiężnymi celami, tworząc w różnych rejonach Europy błyskawicznie sieć powiązań międzynarodowych, w tym budując najlepsze katedry i inne budowle wg. zasad świętej geometrii, które stanowiły ogromny skok jakościowy w porównaniu do dominującego wówczas w Europie prymitywnego budownictwa. Badacze traktują ten tajemniczy ciąg wydarzeń jako jeszcze jedną nierozwiązaną zagadkę. Odkrycia jednak sugerują, że wówczas w efekcie później narodziły się tajne stowarzyszenia (jak m.in. prekursorzy wolnomularzy czy różkorzyżowców), które mają od kilkuset lat zarówno liczne powiązania gospodarcze, polityczne, jak i są w posiadaniu hermetycznej tajemnej wiedzy, której zazdrośnie strzegą. Ich polityczne powiązania ciągnęły się do XX wieku, o czym pewnie większość słyszała - i ciągną się do dzisiaj oczywiście (nie zagłębiałem się w ten temat, ale wg. tzw. zwolenników teorii spiskowych są to ci, którzy pociągają obecnie potajemnie za sznurki i pośrednio decydują o tym, co myśli społeczeństwo m.in. dzięki informacjom zawartym w oficjalnych podręcznikach historii...). I jeszcze ciekawostka: ponad 350 lat później te same flagi ww. zakonów, które po powrocie z Jezorolimy stworzyły wcześniej wspomniane potęgi militarno-gospodarcze, m.in. na naszych ziemiach (Krzyżacy), były wywieszone na statkach, które przy przywództwie Kolumba przypłynęły do Ameryki, tam szerząc dalej krwawo religię katolicką...

Tyle historia oficjalna. A teraz, skracając wywód, trochę wiedzy dotyczącej organizmu z szerszej perspektywy, którą umożliwiają nam dzisiejsze bezprecedensowe czasy (chiński taoista, średniowieczny europejski uczony lub zakonnik, czy egipski adept tajemnej wiedzy nie miał z reguły jak porównać tego, czego się uczył, ale były wyjątki: w Chinach kiedy z Tybetu/Indii dotarł w swojej jeszcze mocno oryginalnej postaci "zen"/"chan"/buddyzm - który w swojej oryginalnej postaci podobnie jak taoizm nie ma nic wspólnego z religią, dopiero jego formalizacja w klasztorach stworzyła z niego system wiary - w kręgu Bliskiego Wschodu czy starożytnej Grecji, gdzie było tak naprawdę kilka ośrodków i tradycji: przynajmniej 3 indyjska, sumeryjska i staroegipska, i nieliczni podróżnicy-uczeni uczyli się we wszystkich trzech, zdobywając uniwersalną wiedzę) Ostatnie kilkanaście tysięcy lat można uznać za stały, stopniowy regres wiedzy na temat człowieka i jego organizmu, a punktem kulminacyjnym tego spadku są: po pierwsze aktualna współczesna medycyna (koncentruje się na ostatecznym rezultacie,  czyli organie - organ a nawet cały organizm można troszkę przyrównać do nasiona drzewa: na początku jest to zalążek, który dzięki wbudowanym w komórki programom rozwija się zgodnie z tym programem - kody, które stoją za tym programem, mają naturę energetyczną), po drugie bezrozumnie wykonywane rytuały i zabiegi oparte na starożytnej medycynie. Idąc wstecz, w kierunku pełniejszej wiedzy o całym organizmie, można powiedzieć, że obecna popularna tradycyjna medycyna chińska praktyczna (TCM) jest takim stopniem pośrednim (bliższym naszej współczesnej medycynie, niż tej oryginalnej, z której się wywodzi): jeśli nasza medycyna współczesna koncentruje się na objawach, medycyna chińska idzie jedynie o punkt dalej, koncentrując się na przyczynach objawów (jak np. przy punktach akupunkturowych) - nadal jednak jest to powierzchowne zrozumienie tego, co się dzieje w organizmie. Medycy TCM uczą się na pamięć, tak jak wszyscy inni, odbębniając jedynie bezrozumnie "rytuały", czy to uzdrowicielskie czy inne, i naprawdę niewiele się to różni od tego, co robią prymitywne społeczności. Jednak TCM robi dobrą robotę wprowadzając liczne pojęcia dotyczące różnego rodzaju klasyfikacji energii - dzięki temu otrzymuje zrozumienie co się dzieje na poziomie, który dzisiaj określamy mianem "kwantowego" (jest to pierwszy poziom, zwany w tradycji ezoterycznej "eterem" lub "poziomem eterycznym"). Czego tu brakuje? Tego, jak tzw. dusza oddziałuje na materię (organizm fizyczny) i na odwrót. W szerszym ujęciu, które dzisiaj już jest zwykle ignorowane przez praktyków TCM ze względu na brak zrozumienia i odniesień, taoistyczna medycyna mówi także o 3 "komponentach" człowieka, które są połączone na czas życia, ale po jego fizycznej śmierci się odłączają: fizyczny komponent (który oczywiście staje się "powłoką" cytując jeden z taoistycznych tekstów), zwierzęcy komponent (niska energia, która staje się "wygłodniałym duchem", nazywana jest "po", i Chińczycy dbali o to, by nie narazić się takiemu zmarłemu, dzikiemu duchowi), oraz rozumny komponent (wyższa energia, w naszym kręgu kulturowym nazywana "duszą", w j. chińskim "hun", która jako najlżejszy i nasjubelniejszy element unosiła się do kosmosu, czyli "nieba"). Dalsza wiedza, m.in. najwyraźniej zagarnięta przez krzyżowców z krucjat, choć na pewno w większości zatajona i ukryta pod symbolami, dotyczy kolejnych poziomów - na końcu tych poziomów, w uproszczeniu, jest to, co nazywamy "życiem" (egzystencją), tzn. źródłem nie tylko energii życiowej (bo to jest nadal poziom zrozumienia TCM), ale w ogóle egzystencji na wszystkich poziomach (inaczej, wszystkich wymiarach). Nie jest proste wyjaśnić jak to łącznie funkcjonuje, bo już poziom eteryczny ma zupełnie inne właściwości niż materia, nie mówiąc o kolejnych poziomach (jak astralny, mentalny i wyższe), ale w skrócie można powiedzieć, że eter zakreśla możliwości ciała fizycznego, astral - ciała eterycznego, itd. idąc wzwyż poprzez kolejne, coraz szersze poziomy (wymiary); wszystkie poziomy razem wzięte w starożytnych hermetycznych tekstach wywodzących się ze Starożytnego Egiptu, które były ukrytym celem nowo powstałych zakonów rycersko-religijnych, nazywane były tradycyjnie mikrokosmosem - tym samym terminem określają wielopoziomowy organizm ludzki taoiści. Skracając historię, jest wysoce prawdopodobne, że wewnętrzna alchemia taoistyczna, a nawet większość kultury w Chinach, wywodzi się oryginalnie właśnie z kręgu Bliskiego Wschodu z czasów, o których generalnie podręczniki historyczne milczą, a choć źródła chińskie na to wskazują (w tym w szczególności podręczniki medyczne, które jako jedne z nielicznych nie zostały spalone), z powodu "braku wystarczających ilości źródeł" i małego prawdopodobieństwa wg. formalnych badaczy z punktu widzenia naszej zaledwie ok. 300-letniej historii, odniesienia do poprzednich zaawansowanych cywilizacji lub ludzi o niezwykłej wiedzy i osiągnięciach osobistych są traktowane jako bajki. Takie rzeczy jak punkty akupunkturowe to zaledwie cień dawnej wiedzy, do czego zresztą te kilkutysiącletnie źródła się otwarcie przyznają - w sumie wydaje się to jasne: punkt akupunkturowy działa jedynie dzięki temu, że energia krąży w organizmie (na różnych poziomach). Natomiast np. różokrzyżowcy, którzy oficjalnie wydawali także pisma (a współcześnie - książki) "dla ludu" (jednocześnie przyznając, że najbardziej zaawansowaną wiedzą nie chcą się podzielić ze względu na niski stopień rozwoju społeczeństwa), szerzące zdobytą przez nich hermetyczną wiedzę, zwaną czasem po prostu hermetyzmem, sugerowali całościowe a nie punktowe spojrzenie na cały organizm ludzki: to, co adepci TCM próbują osiągać pośrednio poprzez aktywację i stymulację wybranych punktów, których uczą się na pamięć dlatego, bo nie wiedzą w istocie jaki "mechanizm" działa pod maską, różokrzyżowcy sugerowali skupienie się na wyższym (głębszym) poziomie, tzn. samej energii, która niczym prąd (dosłownie) zasila na niższym poziomie ciało ludzkie (na wyższych poziomach energia nie krąży jak w drutach, tylko przypomina bardziej słońce: promieniuje, tak jak aura człowieka). W jaki sposób można eksperymentować z energią na wyższym niż ten punktowy (TCM) poziomach - oczywiście przy pomocy umysłu, ale do tego trzeba skupienia, a pierwszym etapem jest wyjście poza ograniczanie swojego zrozumienia ludzkiego organizmu do organów, w przeciwnym wypadku będziemy szukać nie tam gdzie faktycznie znajduje się źródło życia. Myślenie w kategoriach współczesnej medycyny lub nawet TCM, czyli jakie pożywienie jest potrzebne, jak usprawnić dany organ, jak wyciąć komórki rakowe, to jest właśnie najbardziej prymitywny poziom wiedzy - wiedzy czyli sposób myślenia o organizmie. Potrzebny jest tu szerszy paradygmat, który nie koncentruje naszej uwagi jedynie np. na kręgosłupie, wątrobie czy kolanach. Tak jak w XX wieku powszechne stały się podstawy wiedzy, z którą macie do czynienia oficjalnie dzisiaj, tak samo w XXI wieku jeszcze więcej informacji i wiedzy wyjdzie na jaw, i zostaną one połączone razem by po raz kolejny zszokować nieprzygotowaną, zamkniętą (celowo, j.w.) w swoich ciasnych ogródkach ludzkość. Jednak my nie musimy oczywiście się ograniczać do tego, co nam ktoś - przypadkiem czy celowo - rzuci jak ochłapy, tylko sami możemy wziąć sprawy w swoje ręce i skorzystać z bezprecedensowej sytuacji, której nie miały żadne społeczeństwa w poprzednich wiekach: tak jak kiedyś dostęp do szerszej informacji był utrudniony ograniczeniami nałożonymi przez warunki zewnętrzne, dzisiaj głównym ograniczeniem jest już to wewnętrzne, tzn. umysł kowalskiego sam siebie dzisiaj sabotuje i nie pozwala dostrzec czegoś więcej. W naszym zaprojektowanym matrixie ludzie mają wierzyć, że żyją w nudnym świecie, o którym wszystko już wiedzą. Ale kiedy gawiedź spotyka się z czymś nieznanym, reaguje tak:

Owo nieznane pozostawia ślady praktycznie na każdym kroku, jednak dba o to, by eksperyment ze "szczurami" pozostał labiryntem.

Do dzisiaj nikt nie jest pewien jaka jest prawdziwa historia tarota, a ja się też w ten temat nie zgłębiałem, jednak jego symbolika, a także ilość kart (22 + 56, łącznie talia 78 symboli) jest zaskakująco uniwersalna; co oznacza np. karta śmierć?

Oznacza ona śmierć. No dobra, to tylko to powierzchowne znaczenie dla ludu. Ww. buddyzm chan, w szczególności ta część praktyk nazywana dżogczen, była związana właśnie ze śmiercią, a dokładniej jej wielokrotnym przezywaniem w sposób celowy i wymuszony (nie miało to właściwie nic wspólnego ze współczesnymi przeżyciami znanymi z relacji NDE tzn. przeżyć bliskich śmierci), i obfitowała w liczne praktyki związane ze śnieniem i zmienionymi stanami świadomości. Ludzie praktykujący te sztuki. obok licznych przeżyć w odmiennych stanach świadomości, pozwalający im zrozumieć wiele rzeczy na temat tego jak funkcjonuje rzeczywistość na innych poziomach (wymiarach), często mają zresztą także liczne sny zsyłane przez istoty niefizyczne.

Wiedza starożytna była zazwyczaj oczywiście z wcześniej podanych powodów ukrywana - nawet jeśli dostawała się siłą j.w. w ręce agresora, to ten dostawał do rąk jedynie stek pozornie niezrozumiałych symboli (czasem, jeśli adepci tej wiedzy wpadali także w jego ręce, bywali torturowani i więzieni, by wyjawili mu swoje sekrety) - poniżej tłumaczenie pozornie mało znaczącego fragmentu z jednego ze starych źródeł taoistycznych, mówiącego o rzeczach "oczywistych"

Jeśli skutecznie zniechęciłem was powyższym fragmentem do czytania tekstów taoistycznych, to muszę powiedzieć, że większość mistycznych starożytnych tekstów miała za cel zniechęcić osoby z zewnątrz Mieli myśleć, że to jakiś stek bzdur - innymi słowy, zrobili to skutecznie; oficjalnie alchemicy zajmowali się jedynie przetapianiem metali (z niewiadomych dla otoczenia względów kamień, który chcieli odkryć, nazywali "filozoficznym" a nie np. "złotodajnym") (Taoiści za północ uważali dolne części organizmu lub, mówiąc precyzyjniej, systemu energetycznego, zaś za południe - te wyższe; chińska kultura stawia na kompasie u góry południe, co w sumie jest moim zdaniem sensowniejsze, to my Europejczycy, naśladowcy i spadkobiercy starożytnych kultur mamy mnóstwo rzeczy poodwracane). Teraz postawcie się na miejscu historyków z XX wieku, którzy byli (i są) pod propagandą autorytetów akademickich narzucających im sposób myślenia o pradawnych cywilizacjach: "tutaj mamy stary mistyczny tekst taoistyczny, przeczytajcie go i wyciągnijcie wnioski" - bez odpowiedniego przygotowania (nie znając danej kultury i nie mając punktów odniesienia) Ci historycy w większości przypadków znajdują potem pracę jako nauczyciele historii, przykazując nieświadomie swoje własne wyobrażenia o "prymitywnych" pismach starożytności. Dzisiaj na szczęście historycy czy ogólniej naukowcy są coraz bardziej świadomi tego, że nie należy swoją własną miarą oceniać innych cywilizacji - a może w ogóle innych ludzi, przez co w środowisku naukowym mnożą się alternatywne wersje historii. Jeśli nie jesteście tego faktu świadomi, to macie dowód na to, jak bardzo jest to hermetyczne środowisko - gawiedź ma mieć jedynie pojęcie o świecie takie, jakie wyciągnęło ze swoich lat szkolnych - i co bardziej znaczące, mają to być paradygmaty stojące u podstawy wyciągania wniosków dotyczących całego przyszłego życia po 18 roku życia... Bez znajomości dokładnie innej kultury/cywilizacji nie da się o niej nic sensownego powiedzieć, to znaczy wnioski będą roić się od nieprawd i półprawd (nie wiadomo co gorsze!), i tak właśnie jest ze starożytnymi cywilizacjami. Ignorowanie przez naukowców źródeł i nie wyciąganie z nich wniosków jest wręcz szokujące - czasem profesorowie historii piszą coś w rodzaju (parafraza z pamięci): "ci Persowie mieli dziwny system astrologii, co jest dość trudne do zrozumienia, że przez tyle lat w niego wierzyli i mu poświęcali tyle czasu przy tak wysublimowanym stopniu matematyki i astronomii, z odkryciami, których Europejscy uczeni dokonali zaledwie 200 a nawet mniej niż 100 lat temu, na przykład, twierdzili coś w rodzaju że kiedy bóg Szamasz (Słońce) pojawi się tego i tego dnia na horyzoncie, dojdzie do konfliktu...", zdradzając, że mają blade pojęcie o temacie, w którym się autorytarnie wypowiadają. A teraz jeszcze bardziej was zniechęcę do czytania... moich postów (wiem że udajecie, że ich nie czytacie) bo napiszę #$$%#$%#$^#$#$^#$^#$!@#!@!^%$^#^$ do tych krzyżowców, którzy rządzą z ukrycia naszym światem, wciskając nam te wszystkie badziewne zabawki jako styl życia w XX i XXI wieku, byśmy mieli co robić, na wzór areny zbudowanej dla znudzonych mieszkańców starożytnego Rzymu

Starożytna wiedza w Indiach pojawiła się tysiące lat temu (wg. oficjalnego datowania współczesnych; wg. oficjalnego stanowiska ludzi nimi się w praktyce zajmujących, czyli adeptów w Indiach, jest dużo, dużo starsza), rzekomo była to kompilacja różnych przypadkowych tekstów, następnie ta wiedza wywędrowała dalej lub połączyła się m.in. z wiedzą z Babilonu lub Egiptu, poprzez kraje semickie potem dotarła do Persji, starożytnej Grecji, a następnie Rzymu, by w końcu dostać się w ręce Islamistów - którzy tak samo korzystali z wielotysiącletniej spuścizny jak wszyscy ich poprzednicy; ta wiedza została potem poprzez krzyżowców zabrana do Europy, która otrzymała silny zastrzyk do rozwoju. Choć nie chodzi tu wyłącznie o medycynę i starożytną ezoterykę, i ich połączenie czyli alchemię, to te 3 dziedziny były najbardziej pożądane przez kolejnych uzurpatorów. Poniżej cytat z "Ajurweda Medycyna Indyjska".

Ajurweda, podobnie jak wiedza taoistyczna, starożytna egipska, sumeryjska, majańska itd., mówią bardzo dużo o kosmosie, choć używają jej bardzo przyziemni, powiedzielibyśmy wręcz praktyczni do bólu ludzie. To nie typ umysłu, który tworzy tego typu wiedzę. Jak wskazuje ww. cytat, jeszcze raz powtórzę, że wg. tych, którzy z niej korzystali, ta wiedza została przekazana - przez istoty pozaziemskie - tak, jak teraz jest przekazywana m.in. w snach naukowcom (podawałem sporo przykładów we wcześniejszych postach, a to i tak kropla w morzu różnych dziwnych przypadków naukowcy odkryć). Te istoty oczywiście celowo robią to pośrednio a nie bezpośrednio, nasz system z zablokowaniem pamięci ma sprawiać wrażenie, że ten świat jest takim zamkniętym, odizolowanym od reszty kosmosu czy też wszechświata miejscem, a ludzie tu żyją jakby w rezerwacie, nieświadomi otaczającej ich prawdziwej rzeczywistości, tzn. mających bardzo zawężoną perspektywę... stąd wypowiadanie się w ogóle na temat życia, zdrowia, czy mikrokosmosu (organizmu) jest tak samo śmieszne, jak dla człowieka zabawne byłoby, gdyby przysłuchiwał się filozoficznym poematom robaczków. Wiedza o człowieku w sensie naprawdę holistycznym jest znacznie, znacznie szersza, i dotyczy tajemnic życia, jednak z praktycznego punktu widzenia chyba na początek wystarcza świadomość tego jak przedłużać życie na poziomie fizycznym. Oczywiście docieranie do tego po omacku nie ma zupełnie sensu...