Nieśmiertelność. Prawda czy fikcja? (Strona 14 z 19)

Większość oficjalnych informacji o nieśmiertelnych, a ogólniej o wszystkich mitycznych czy legendarnych zdarzeniach, należy traktować z dużym dystansem. Tutaj poruszamy temat nieśmiertelności, ale dotyczy to właściwie wszystkich wydarzeń historycznych, a zwłaszcza tajemnic. Już podawałem ten cytat, ale powtórzę go, za jednym z najbardziej znanych przedsiębiorców XX wieku, a zarazem masona, który był "trochę" bardziej zorientowany w tym co się naprawdę dzieje na świecie od przeciętnego obywatela USA: historia to tak naprawdę stek bzdur. Dotyczy to także dat urodzin i śmierci niektórych ludzi. Dzisiaj ludzie są przyzwyczajeni do tego, że wszystkie dane są rejestrowane w centralnym systemie, który nadzoruje m.in. każde narodziny, każdą śmierć, zmianę miejsca zamieszkania, zmianę samochodu, zakup nieruchomości (a niedługo zakup każdej drobnostki, kiedy wprowadzą elektroniczny pieniądz). W dawnych czasach dane nie przepływały tak łatwo - a czasem nie przepływały w ogóle, i łatwo było oszukać ludzi jeszcze nawet w latach 90. XX wieku, był m.in. przestępca, który przez całe życie podawał się za znanego amerykańskiego reżysera i naciągał m.in. bankierów na pożyczki, mimo, że w ogóle fizycznie nie był do niego podobny - w ten sposób sobie żył.

Dwóch nieśmiertelnych, Chungli Chuan oraz Lu Tungpin, prowadziło kiedyś długą dyskusję na temat tego jak osiągnąć nieśmiertelność. Problem, jaki historycy, ale nawet chińscy adepci taoizmu, mają z tymi ludźmi jest taki, że oboje żyli, wg. oficjalnie znanych danych, w zupełnie innych czasach - czas urodzenia jednego od drugiego dzieli kilkaset lat. Może to wydawać się dziwne, biorąc pod uwagę kontekst (czyli temat ich dyskusji), ale współcześni taoiści zachodzą sami w głowę jak w ogóle jest to możliwe, że mogła zajść między nimi jakakolwiek dyskusja, a nawet jeśli, to mają dość pokrętne wytłumaczenia: np. że jeden (ten żyjący później) tak naprawdę po prostu sobie wyobraził ową dyskusję i ją spisał z głowy. Nie wydaje się wam to dziwne Myślę, że programowanie umysłów na to, co jest możliwe a co nie jest, jest już tak oklepanym tematem, wielokrotnie zbadanym przez współczesnych psychologów (niektóre eksperymenty z ludzkim psyche już opisywałem, do jakiego stopnia można wmówić człowiekowi, że coś np. istnieje lub nie istnieje w danym pokoju - czego tak naprawdę nie ma, lub przeciwnie, że nie np. lampy, która rzeczywiście stoi w pomieszczeniu), że nie ma wątpliwości, jak łatwo manipulować umysłami. Nie dziwię się wobec tego, że nawet Chińczycy poddają w wątpliwość możliwości ludzkiego organizmu, mimo, że mają setki, a właściwie tysiące, lat dziedzictwa zachowane w tym obszarze. Swoją drogą, ciekawe jest, że praktycznie wszystkie inne narody, poza tzw. prymitywnymi, szamańskimi plemionami, przeszły reset, czasem wielokrotny, który usunął całą dostępną wiedzę, a część przepadała np. w wyniku krucjat (swoją drogą, teraz krążą nieoficjalne legendy, że m.in. zakony takie jak Różokrzyżowcy zabrały i ukryły m.in. sekretną wiedzę z krajów orientu - w szczególności nt. alchemii).

Społeczeństwo wyobraża sobie, że są niezależni i sami podejmują decyzje. Zwłaszcza te indywidualne. Oczywiście jest to nieprawda.

Kiedy ludzie zostają pozostawieni sami sobie, niewiele wymyślają Muszą być ciągnięci za nos, oczywiście po cichu - niewidzialną ręką, trzeba im podsuwać pod ten nos co mogą robić, co mają myśleć itd. I następnie to robią. W pewnym sensie jest to programowanie - kontekstu dla ich myśli. Z reguły nie bezpośrednio, ale za pomocą supozycji: np. idziesz kupić do salonu niedrogi samochód po to, by nim jeździć, ale kiedy tam już docierasz, dowiadujesz się o faktach, o których nie miałeś pojęcia: że teraz się liczy dbałość o środowisko, i według "najnowszych badań" będziesz złym obywatelem, jeśli nie kupisz samochodu elektrycznego Nie wiedziałeś o tym przedtem, ale dowiedziałeś, że środowisko jest ważne, i dlaczego rzekomo musisz wydać znacznie więcej na samochód niż planowałeś. Przy okazji uczulono cię (zaprogramowano) na myślenie o środowisku, więc zapewne teraz będziesz kupował produkty z innych dziedzin również pod tym kątem. To jest właśnie supozycja. Za parę lat później dowiesz się z tego czy innego salonu, że kupiony wtedy przez ciebie samochód elektryczny "teraz" jest przestarzały, i są już nowe normy - i w efekcie albo czujesz się jak frajer, któremu wmówiono wcześniej, że tamten samochód był odpowiedni, albo naiwnie zakupisz kolejny, jeszcze bardziej spełniający normy samochód. Ten przykład jest drętwy po to, by uwydatnić, jak się wmawia społeczeństwu różne rzeczy, ale zazwyczaj taka supozycja jest realizowana na bardziej subtelne sposoby.

Widać to było wyraźnie szczególnie w państwach z ustrojem komunistycznym, gdzie ludzie nie mieli wiele możliwości, i standardowym zajęciem zblazowanego i znudzonego społeczeństwa w krajach socjalistycznych było upijanie się i gadanie o bzdetach. To była najbardziej popularna rozrywka nieświadomego społeczeństwa.

Ustrój w państwie ustrojem, ale tak naprawdę to, co jest istotne, to jakie ludzie otrzymają "pudełko", w którym następnie będą żyli. Swoje też robi oczywiście kontrola nad mediami - wbrew pozorom była ona od zawsze, i się nie zmieniła, z małym wyjątkiem początków internetu sprzed 20 lat. Teraz ponownie wróciliśmy do historycznej "normy", a wyniki w takich serwisach jak YT są kontrolowane.

Oczywiście nie są to przypadki, tylko tzw. "karma", a w rzeczywistości plan dla każdego państwa i ludzi w nim żyjących, z góry powzięty w tzw. zaświatach. Innymi słowy, ludzie są niewolnikami własnych ograniczeń, nie mają wyobraźni, by wyjść poza ramy i ograniczenia społeczeństwa, w którym żyją. Cofnijcie się w dowolne czasy, i zauważycie, że takich, którzy wybiegali myślą poza swoje własne społeczeństwo, można liczyć na palcach. Z tego względu nie sugerowałbym się tym, co jest dostępne dla mas, a co jest naprawdę możliwe. Trzeba wyjść poza wyżej wspomniany kontekst myślowy - programowanie "możliwości" dla mas.

JayFox, znowu napiszę ze swojego punktu widzenia. Moim zdaniem, po pierwsze, to operujesz bardzo filozoficzną terminologią, a uważam, że mistyczne sztuki przez wieki za bardzo zostały przesączone symbolizmem, a po drugie, myślę, że sprawa jest dość prosta z osiągnięciem tzw. nieśmiertelności, tak samo, jak dla żyjących w XXI w. jest jasno zrozumiałe, że człowiek może wzbić się w powietrze dzięki technologii.

Oczywiście czasy, w których zaistniała koncepcja nieśmiertelności są tak stare, jak cała historia człowieka, nie tylko ta oficjalna, tzn. wzmianki o niej istnieją od zawsze. Ale w ostatnich wiekach, a zwłaszcza dekadach, zmieniła się mentalność, system edukacyjny, zrozumienie wszechświata itd.

Nie musisz odkładać na bok żadnych tez, możesz je utrzymywać, to bez znaczenia.  Już pisałem nt. swojej własnej definicji nieśmiertelności, powtórzę, że chodzi w tym wątku wyłącznie o fizyczną auto-regenerację organizmu (szczegóły opisałem wyżej). Odpowiedź na pytanie po co ci życie wieczne jest takie samo właściwie jak odpowiedź na pytanie a po co ci życie w ogóle Są tacy, którzy byli nieśmiertelni przez jakiś czas, ale postanowili wykorzystać tzw. OBE (forma poza ciałem, tzn. pozostawienie tzw. skorupy cielesnej) i powrócić do kosmosu w stanie energii. Jestem całkowicie przekonany, że niektórzy jednak pozostali na Ziemi, choć nie ma na to bezpośrednich dowodów. Osobiście myślę JayFox, że za daleko się posunąłeś w swoich filozoficznych dywagacjach, więc postaram się odpowiedziec na najważniejsze pytania...

Tu urwę. "Poznać prawdę" to dość mocne stwierdzenie Chodzi tu o znacznie prostszą rzecz, o zrozumienie przede wszystkim działania organizmu.

Chyba w buddyzmie mają takie przekonania. Nie powiedziałbym jednak, że musisz wszystko za sobą zostawiać.

Jeśli chcesz przeżyć dłużej niż ok. 70-100 lat, to warto zainteresować się zdrowiem naturalnym (a nie tym propagowanym przez branżę medyczną). Jeśli jednak chciałbyś przeżyć dłużej niż 2 wieki, warto zainteresować się tym, jak funkcjonuje organizm, nie kierując się wyłącznie naukowymi informacjami.

Wystarczy, że ją "włączysz" w swoim organizmie

Tak samo, jak dla fizyków w tajemniczym obszarze "nieznanym" istnieje anty-materia. Dopóki się nie dowiesz, to nie będziesz wiedział. Za bardzo komplikujesz Sprawa jest prosta: organizm się regeneruje. Twoim celem, jeśli chcesz zahamować procesy starzenia, jest to, by się regenerował równie efektywnie jak obecnie, albo efektywniej.

Jak będzie poznany, to nie będzie już nieznany.

Człowiek został stworzony tak, że jest istotą ciekawską. Posiada intelekt. Zadaniem tego intelektu jest poszukiwać. Szuka więc źródeł informacji - w zależności od doświadczeń mogą to być książki, autorytety, własne doświadczenia, lub inne źródła. Kto nie szuka, nie znajdzie, chyba, że się przypadkiem natknie (a i to się zdarza, zwłaszcza, co ciekawe, u naukowców, np. niektórzy miewali tajemnicze sny wyjaśniające im skomplikowane problemy w prosty sposób, na innych głowy spadały jabłka, a jeszcze inni mieli bogatą wyobraźnię i sobie wyobrazili konsekwencje takich równań jak E=mc2).

Jeśli chodzi o zabieranie się za konkretne rozwiązania, to chciałbym jeszcze dodać słowo ostrzeżenia. Świat jest pełen agitatorów i "proroków", którzy stawiają się w roli samozwańczych uczonych. Są to zarówno ludzie ze świata nauki jak i mistyki. Twierdzą, że znają odpowiedzi na pytania, są w tym przekonujący i wyrobili sobie autorytet. Jednak nikt nie zna wszystkich odpowiedzi, zwłaszcza w mało rozpoznanych i złożonych sprawach, takich jak organizm ludzki.

Na świecie istnieją ludzie, których wiedza zawiera ziarnko prawdy, ale nie znają ostatecznego rozwiązania. Przykłady takich ludzi podawałem wcześniej. Istotne jest, by nie zastanawiać się nad czysto teoretycznym pytaniem czy poznamy odpowiedzi czy nie - jeszcze raz zacytuję słowa pewnej znanej chińskiej postaci: "Każda podróż zaczyna się od pierwszego kroku". Zadając pytania na forum stawia się już ten pierwszy krok. Istotne jednak jest, by się nie pogubić w gąszczu zalewu informacji. Warto wg. mnie relatywnie szybko zacząć rozwijać różne zdolności poza-zmysłowe, które pozwalają bezpośrednio eksperymentować i zdobywać doświadczenia dotyczące tego, jak funkcjonuje wszechświat (makrokosmos) i człowiek (mikrokosmos). Jest tu jednak także masa pułapek (włączając w to wpływy istot niematerialnych, które, jak zauważyłem aż się palą do tego, by coś zepsuć, namieszać w myślach, zniekształcić twoją percepcję itd.), dlatego warto zawsze być sceptycznym i zachowywać niezależny osąd - nie ufać dosłownie NIKOMU, i zachowywać zdrowy obiektywizm do doświadczeń i wiedzy z jakiegokolwiek źródła. Żaden "papież" nie powinien cię zmylić ani zwieść z "drogi" (ten wyraz jest jednym ze znaczeń chińskiego "tao").

Tak to właśnie wygląda.

Ale jest jeszcze jedno: zwykle ludzie nie biorą pod uwagę, że ten świat CELOWO został tak zaprojektowany, by ludzie nie mieli czasu.

Rozumiem twój pragmatyzm. Jednak zakładasz tutaj, że po pierwsze jest odkryte (a zatem, zdefiniowane i "dobrze" rozumiane...), po drugie, jest dobrze opisane (lub opowiedziane, lub pokazane itd.). Tak z reguły nie jest, jeśli chodzi o tajemnice, które nie dotyczą 99% społeczeństwa. Tak właśnie jest ze sztukami mistycznymi, alternatywnymi stanami świadomości, czy właśnie wpływem na energetykę i organizm. Ponadto, nie wszystko jest nauką. Czasami niektóre sztuki, jak malarstwo, bez względu na to, jak je dobrze opiszesz w podręczniku, nie tworzą w żaden sposób malarza (ale już np. naukowca - owszem). Obawiam się, że to jest pomylenie pojęć - nauka i sztuka to jednak różne dziedziny. Takie rzeczy, jak astrologia czy alchemia są połączeniem obu, owszem bazują na pewnych regułach, bo wszystko bazuje ostatecznie na prawach wszechświata (pędzel malarza też podlega prawom fizyki), ale ich znajomość jest oczywiście jedynie wstępem do indywidualnego poznawania tematu.

Zresztą nawet bezpośrednie uczenie się przez doświadczenie jest także udziałem naukowców. Student lepiej się nauczy np. biologii czy chemii, jeśli ma empiryczne doświadczenia związane z eksperymentowaniem. Jeśli ogranicza się do podręczników, to będzie miał znacznie bardziej ograniczone pojęcie o temacie. Zresztą na lekcjach matematyki także lepiej poznasz dany dział, jeśli sprawdzasz na własną rękę jak "działają" różne pojęcia, wzory itd.

Tak więc nie marginalizowałbym indywidualnego zrozumienia, poszukiwania itd. Zwłaszcza, jeśli wychodzisz poza 5 podstawowych zmysłów, lub chcesz osiągnąć coś, czego nie da się osiągnąć zwykłymi sposobami. Problem współczesnego człowieka i jego poziomu rozumienia, który wynosi ze szkoły, polega na tym, że jest ograniczony do właśnie podręcznikowej wiedzy. Np. jak osiągnąć mistrzostwo w operowaniu własnym umysłem? Przeczytasz książkę, i potem powiesz aha już wszystko wiem, teraz jestem mistrzem? Oczywiście nie. Podobnie jest z kolorami: jeśli jesteś niewidoma, to możesz o nich poczytać, ale co z tego? Umysł poznajesz tak naprawdę jedynie poprzez bezpośrednie doświadczenie.

Całkowicie zgadzam się, że należy bazować na doświadczeniach innych, ale ograniczanie się do czytania (lub słuchania) o nich w niektórych dziedzinach, zwłaszcza sztukach, nie prowadzi do opanowania tematyki. Niestety, np. alchemia to bardziej praktyczna dziedzina wiedzy, jednak obecnie właściwie nie ma dostępnych wiarygodnych, sensownych źródeł - oficjalnie. Tzn. zgodnie z tym co piszesz, alchemia nie jest dobrze opisana. Dlatego "bawię się" w detektywa/badacza, który mając zarówno własne doświadczenia, jak i sporą już wiedzę na tematy mistyczne, dość łatwo już oddzielam ziarno od plew.

Tak więc, podsumowując, po pierwsze są różne rodzaje wiedzy - bezpośrednio te, które nas interesują, NIE są dostępne w jednym kawałku ("na tacy") oficjalnie, tzn. nie są dostępne dla mas (co prowadzi do potwierdzenia tego, co pisałaś o społeczeństwie); po drugie, nie należy być nigdy bezkrytycznym, ale zawsze sprawdzać - są taoiści, którzy twierdzą, że przeczytali wszystkie najważniejsze dzieła z taoizmu i sugerują uczniom właśnie to, co ty sugerujesz, czyli, żeby niczego nie czytali, bo oni już wszystko przeczytali i zrobili podsumowanie tej wiedzy, a uczniowie mają ich tylko naśladować i po trzecie, warto jednak zadać sobie trud i trochę szerzej sprawdzać tą "sprawdzoną" wiedzę.

To nie musi działać w tak liniowy, prosty sposób. Że np. najpierw musisz opanować mechanikę klasyczną, by "dopiero wtedy" przejść do mechaniki kwantowej. Tak to się naucza w szkołach, większość ludzi rzeczywiście wierzy, że tak to powinno działać: mamy 300+ lat odkryć naukowych, i w tym porządku od najbardziej prymitywnych do tych najbardziej "zaawansowanych" powinni się uczyć materiału. Istnieją różne drogi. Możesz czasem zostać szamanem, w ogóle nie mając pojęcia o szamanizmie. Możesz zacząć malować piękne obrazki, żyjąc w prymitywnym społeczeństwie i mając blade pojęcie o malarstwie. Są naukowcy, którzy odkryli pewne fakty tylko dlatego, że byli ignorantami, nie uczyli się dotychczasowej wiedzy, w związku z czym POSZUKIWALI tam, gdzie inni nie poszukiwali. Dlatego zalecam ostrożność i krytycyzm w ocenianiu AKTUALNEJ wiedzy.

Jeszcze jedna sprawa: faktycznie bazuję tutaj często na źródłach powszechnie dostępnych. Jednak niektóre dziedziny wiedzy NIE pochodzą od ludzi... dotyczy to zwłaszcza tzw. wiedzy tajemnej. Nie powinno się zatem bazować wyłącznie na "dotychczasowej" wiedzy lub wyłącznie np. źródłach pisanych. Należy informacji i doświadczeń poszukiwać poza źródłami oficjalnymi, a także poza pisanymi. Te mogą ci dostarczyć własne praktyki z umysłem, który ma potencjalnie potężne możliwości, warto jednak od czegoś zacząć.

Nie. Możesz zacząć od totalnych podstaw lub wniosków w jakimś stopniu weryfikowalnych, jeśli nie wiesz, gdzie szukać. Czemu ciągle uogólniasz? Twoje pytanie mogłoby dotyczyć właściwie wszystkiego, np. poszukiwania wiedzy na temat wpływu czarnych dziur na energię sąsiednich galaktyk.

Nie jest to prawda do końca co piszesz. Zastąp ten wyraz innym: jak długie życie fizyczne Cię interesuje? Chcesz jeszcze żyć 10 lat? 15 lat? 20 lat? 50 lat? 100 lat? Mogę się założyć, że odpowiedź brzmi: jak najdłużej w zdrowiu, idealnie ze sprawnym, młodym organizmem.

Druga sprawa to kwestia procesu. To akurat jest prawdopodobnie prawdą, bo większość ludzi jest leniwa, wygodna i roszczeniowa, dokładnie tak jak napisałem w odpowiedzi na wątek Krykersa

Proces dochodzenia do jakiejś wiedzy, doświadczeń itd.? To masz na myśli? Jeśli chcesz obejrzeć tv, to też musisz przejść przez proces: najpierw dowiedzieć się co to jest tv, potem dowiedzieć się, że potrzebujesz do tego prądu elektrycznego, potem że musisz nauczyć się obsługiwać pilot, by na końcu móc oglądać swój ulubiony serial. A poważnie: odpowiadałem na to pytanie, prawdopodobnie nie interesuje Cię odpowiedź na to pytanie, ale w skrócie: DNA człowieka jest tak zaprogramowane, by dwa podstawowe procesy - rozwoju i degeneracji - odpowiednio się uruchamiały. Ty chciałbyś, aby degeneracja nie zwiększała się z wiekiem.

Dokładnie. Na życie jest potrzebna strategia, bo w przeciwnym wypadku je zmarnujesz. O tym Ci napisałem w odpowiedzi wyżej.

Zarówno na zewnątrz (źródła zewnętrzne) jak i do wewnątrz (źródła bezpośrednie). Dlatego zalecam sceptycyzm i zdrowy rozsądek.

Większość ludzi nie nadaje się do nieśmiertelności, ten temat zostanie niszowy przez co najmniej najbliższe tysiąc lat, a pewnie dużo, dużo więcej.

Nie atakowałbym ludzi, którzy chcą tylko dowiedzieć się czegoś więcej Każdy ma własną ścieżkę. Każdy w jakiś sposób uważa własną ścieżkę za tą najlepszą (w szerokim rozumieniu tego słowa) - inaczej by nie dokonywał takich wyborów.

Innymi słowy, każdy ma inne kryteria. Są ludzie, dla których bardzo długie życie w materii nie jest tak ważne. Są też ludzie, którzy są jak liście na wietrze - wolą, by to wiatr decydował o tym, w którym kierunku się poruszają.

Jeśli miałbym siebie i swoje kryteria opisać, to bym powiedział, że jestem typem anty-wiatru: prawie zawsze idę pod prąd. Nie dlatego, że chcę, tylko dlatego, że "wiatr" (np. społeczeństwo) zwykle wieje w inną stronę, niż ta, która mnie interesuje.

JayFox jako że zbliża się weekend i nie masz czasu, w pigułce napiszę w punktach wybory (oczywiście z konieczności bardzo małą ilość ze wszystkich dostępnych), których możesz dokonać, poza oczywiście filozoficznymi rozważaniami typu czy jeśli myślę to czy jestem
- możesz zająć się wyłącznie takim życiem, jakim żyje większość ludzi, bez zawracania sobie głowy wszystkim, o czym nie wie przeciętny obywatel tej planety, czyli głównie zarabianiem pieniędzy (na to ogromną większość czasu ludzie przeznaczają tak naprawdę, gdy się nad tym zastanowić)
- możesz poznawać rzeczywistość poza-fizyczną
- możesz dowiedzieć się więcej o psychicznych siłach tkwiących w rzeczywistości - do tego szamani np. używali snów (tą część czasu większość ludzi totalnie ignoruje - spróbuj zapytać dlaczego mogę założyć się, że nie dowiesz się niczego sensownego jednak ludzie NIE WIEDZĄ czemu coś robią i czemu czegoś nie robią - mamy totalnie nieświadome społeczeństwo!)
- możesz poznawać takie dziedziny wiedzy jak parapsychologia z "zewnątrz" - tak właśnie większość zainteresowanych, czyli parapsychologów, robi, próbując badać nie wewnętrznie, a zewnętrznie tzw. zjawiska parapsychologiczne
- ostatecznie, możesz zacząć wydłużać swoje życie (tzn. długość czasu spędzanego w świecie fizycznym).

Czas jest ostateczną walutą i zasobem na tej planecie. Na co go przeznaczysz (wymienisz), na to postawisz w swoim życiu. Zakładam oczywiście, że jesteś samodzielny w podejmowaniu swoich decyzji w życiu.

Oczywiście, większość ludzi nie zajmuje się tylko jednym tematem, tylko łączy w jakichś proporcjach różne czynniki. Jednak trzeba podkreślić (po raz kolejny to robię), że mamy na Ziemi ekonomiczne niewolnictwo. Przepraszam za bardzo płytkie potraktowanie pierwszego punktu z tej listy, ale to na potrzeby wyłuszczenia szerszej perspektywy

Czy już rozumiesz, co miałem na myśli pisząc o strategii wyborów na życie?

Wszystko to co piszesz możliwe, że ma uzasadnienie. Jednak ja odpisuję Ci wyłącznie z praktycznego, nie teoretycznego punktu widzenia...

Świat fizyczny został stworzony. Został stworzony w pewnych celach. Jednak każdy człowiek ma własne cele. Kontekst Twoich wyborów został zakreślony przez materię - tak długo jak jesteś w materii, rozważania takie jak opisujesz, czyli czysto filozoficzne, powinny być zbalansowane faktem, że poza swoim umysłem masz także organizm fizyczny. Jest on bardzo często niedoceniany - także przez to, że jest nierozumiany. Może warto się bliżej przyjrzeć temu, co tak naprawdę za tajemnice się w nim kryją?

Małgosia daje dobrą radę: zastanawianie się nad "obszarem nieznanego" i niechęć do zmienienia tego stanu rzeczy (tzn. poznania go) jest tylko gadaniem dla gadania. Przypomina mi to niektóre religie, nadmiernie filozoficznie nastawione, a może raczej niektórych jej adeptów

Nieśmiertelność osiągasz. To nie jest gadka o rzeczach jak karma, dharma czy inne tego typu abstrakcyjne koncepcje.

Ludzie tak naprawdę żyją w swego rodzaju wirtualnym świecie przez całe życie (tj. w swoich umysłowych wyobrażeniach): katolicy, buddyści, a nawet ateiści. Wydaje im się, że coś się dzieje, coś się zmienia itp. Np. pójdą do księdza się wyspowiadać, pójdą do Mekki się pomodlić, lub też pogadają na tematy filozoficzne w jakimś buddyjskim czy hinduskim klasztorze, i według nich coś to zmienia, czują się inaczej, myślą o sobie inaczej itp. W rzeczywistości nic się nie zmienia, wkręcają tylko sobie "film", że coś się zmieniło. Ludzie na tej planecie żyją w własnym, wirtualnym świecie wyobrażeń.

A potem mówią o "wielkim niepoznanym"

Na szczęście wieczną regenerację i nie-degenerację organizmu można łatwo określić. Wydaje mi się JayFox, że dostałeś informację o co chodzi w tym temacie - o pewien efekt, który tak naprawdę każdy chce osiągnąć. Jeśli zapytasz przeciętnego człowieka "za ile lat chcesz umrzeć? za rok? za 10 lat? za 15 lat?", to spotkasz się najprawdopodobniej z zaskoczeniem przy takim pytaniu. Jakąkolwiek liczbę nie wymienisz, a będzie się mieściła w ramach tego, co uważa, że jest do osiągniecia, to - nie licząc ekstremalnych przypadków - zawsze będzie miał nadzieję, że jednak ta liczba będzie wyższa od podanej

Taki paradoks. Ludzie boją się śmierci, ale wszystko robią, by się do niej nieświadomie zbliżać dzień po dniu, miesiąc po miesiącu, rok po roku - i tak przez całe życie.

Natomiast jeśli ktoś szuka gotowej receptury i nie chce mu się szukać, może spróbować tej: