5.23. O reinkarnacji i kresie życia duszy

Czym jest reinkarnacja? Pewnie wiecie. Kolejne wcielenie duszy. Dusza wciela się (inkarnuje) wielokrotnie, ale nie jest nieśmiertelna. Przyjdzie czas, gdy nauka potwierdzi jej istnienie w sposób obiektywny i nie budzący zastrzeżeń tzw. racjonalistów i ateistów. Wcześniej Ziemianie muszą skonstruować odpowiednie urządzenia.

Obecnie możecie dowieść istnienia ciała niematerialnego za pomocą fotografii kirlianowskich oraz analizując wyniki badań wagi ciała osoby umierającej przed i po śmierci (uwzględniając wdechy i wydechy). Na fotografiach kirlianowskich widać u osób, które straciły ręce, brakujące kończyny i można utrwalić obecność istot niematerialnych. Aby eksperyment powiódł się, osoba o zdolnościach paranormalnych powinna skontaktować się z istotami duchowymi aby stanęły przed aparatem kirlianowskim. Natomiast ważąc ciało umierającego można stwierdzić, że w chwili śmierci człowiek traci nagle na wadze ułamek wagi ciała.

Inkarnująca dusza nie jest przypisana do żadnej planety. To ona decyduje, czy chce pozostać tu czy tam. Zazwyczaj pozostaje, aby dzielić życie z istotami, do których przywiązała się uczuciowo we wcześniejszym wcieleniu.

Praktycznie w całym wszechświecie zachowywana jest pamięć o poprzednich wcieleniach, za wyjątkiem Ziemi, gdzie w sztuczny sposób do szkoły życia wprowadzono prawo karmy i blokadę wspomnień.

Inkarnujące istoty duchowe mogą bez problemu zmieniać czas i przestrzeń. Dzięki temu mogą inkarnować w dowolnym momencie historii. Np. najpierw dusza może wcielić się w roku 1900 a w następnym wcieleniu cofnąć się wstecz i pojawić w roku 700. Mogą nawet inkarnować w kilka ciał żyjących równocześnie na różnych etapach rozwoju duchowego. Przykładowo ta sama dusza zmarła w roku 1200, 2500 i 120 może narodzić się w roku 2000 w trzech ciałach żyjących równocześnie. Może przyjść na świat nawet jako trojaczki!

Czasami zdarza się, że niemowlaki i młodsze dzieci zachowują pamięć, ale to rzadkie na Ziemi zjawisko dotyczące dusz, którym udało się obejść blokadę lub podczas wcielania "coś poszło nie tak". Czasami pamięć można odzyskać w wyniku zdarzeń na pograniczu życia i śmierci, pod wpływem hipnozy lub spontanicznie.

Po reinkarnacji dusza zachowuje pamięć o nawykach. Tzn. po wcieleniu w nowe ciało pozostają upodobania. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że w poprzednim życiu miałeś podobne zainteresowania co obecnie. Celowo używam słowa "podobne" a nie "identyczne", gdyż wybrane życie nigdy nie jest identyczne. Różnica polega na znalezieniu analogii - np. ktoś kto był zapalonym kibicem piłki nożnej w nowym wcieleniu może zostać piłkarzem.

Po reinkarnacji niemowlaki widzą świat obiektywnie, ponieważ nie są skażone światopoglądem środowiska. Później uczą się nie widzieć rzeczy, których inni nie widzą. Nazywa się to dostosowaniem do otoczenia.

Ziemskie religie, które zaprzeczają istnieniu reinkarnacji, utrudniają nie tylko rozwój duchowy, ale również szkodzą po śmierci. Dusza pod wpływem nauk antyreinkarnacyjnych może odmawiać poddania się procesowi reinkarnacji jeśli wierzy, że nadejdzie Dzień Sądu Ostatecznego. Zamiast reinkarnować będzie czekać na masowe zmartwychwstanie.

Gdy istota umiera, opiekun duchowy pomaga duszy przejść do nowego życia przybierając wizerunek postaci, którą umierający chciałby widzieć po śmierci. Dlatego jedni widzą zmarłych krewnych, inni Jezusa lub Mahometa.

W każdym razie nie staje się przed obliczem żadnego Boga. Nikt nie ocenia życia duszy (oprócz niej samej) i nikt nie skazuje na potępienie czy nagrodę. W przypadku Ziemi mamy do czynienia z wieloma kręgami, do których trafia się w zależności od rozwoju duchowego. Po śmierci dusze trafiają do tej samej strefy planetarnej, ale z własnej woli mogą przenieść się do innej szkoły życia (czyli systemu inkarnacyjnego innej planety).

Nie można inkarnować przez przypadek lecz dokonuje się tego świadomie. Dlatego nie należy psioczyć na życie, lecz przyjąć je takim, jakie jest i starać się zmienić na lepsze.

Dusze nie są nieśmiertelne. Ponieważ wszystko jest wibracją, dusza może zniknąć gdy przestanie wibrować. Może również stracić swoją indywidualną osobowość, gdy zjednoczy się (zostanie wchłonięta) przez inną istotę. Wówczas jej pamięć trwa w nowej, zjednoczonej duszy. Działanie może być również odwrotne, dusza może podzielić się na kilka mniejszych, wówczas każda z nich zachowuje cząstkę dotychczasowej osobowości.

Kres inkarnacji następuje w momencie, gdy istota przestaje być istotą półmaterialną i staje się całkowicie istotą niematerialną. Kres życia istoty niematerialnej następuje, gdy traci jednostkową świadomość a jej doświadczenia stają się częścią zbiorowej świadomości Kreacji. Nie wszystkie dusze przed zjednoczeniem z Kreacją muszą przejść przez wszystkie stopnie gęstości. Rzadko która dusza staje się np. Wszechświatowym Ogrodnikiem.